Επικοινωνιολογία ως επιστήμη δεν υπάρχει. Υπάρχουν όμως ως κλάδοι άλλων επιστημών, της πολιτικής επιστήμης, της κοινωνιολογίας ή των οικονομικών, ένα σύνολο μαθημάτων, αντικείμενο των οποίων είναι η δημοσιογραφία, δημόσιες και ανθρώπινες σχέσεις κλπ. Πολλοί εντρυφούν εις τα μαθήματα αυτά, γράφουν και κάποιες εργασίες με αυτό το αντικείμενο, αποκτούν έστω και κάποια εξειδίκευση και αυτό-τιτλοφορούνται κατόπιν όπως θέλουν. Δικαίωμά των. Έτσι μας προκύπτουν και οι επικοινωνιολόγοι. Οι υπηρεσίες που προσφέρουν δεν είναι πάντοτε αναγνωρισμένου επιπέδου. Αντιθέτως, έχουν δημιουργήσει πολλές φορές παντού πολλά προβλήματα. Συνήθως ασχολούνται εις τα κόμματα, αλλά και από μεμονωμένους υποψήφιους βουλευτές, δια να διοργανώσουν τον προεκλογικό των αγώνα.

Βεβαίως έχει και η σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και όλα τα Κόμματα, που ευθύνονται για την κατάντια της Πατρίδας μας, τους επικοινωνιολόγους τους. Αυτοί προφανώς ζούνε εις ένα άλλο πλανήτη ή έστω εις την Ελβετία ή την Σουηδία –εκεί δηλαδή που μόνον ελάχιστα ίχνη διαφθοράς υπάρχουν, αν υπάρχουν. Υποθέτουμε, λοιπόν, ότι ειδοποιήθηκαν, μάλλον τηλεφωνικώς, από το Κόμμα. Το περιεχόμενο του τηλεφωνήματος αυτού το φανταζόμαστε περίπου, ως εξής: Βοήθεια! Λέγει το κόμμα. Το υπ’ αριθμόν ένα θέμα συζητήσεων των ανθρώπων εις την Ελλάδα είναι η διαφθορά και η διαπλοκή. Δυστυχώς, υπάρχει πράγματι πρόβλημα, συνεχίζει το κόμμα. Οι δημόσιες υπηρεσίες «λαδώνονται» για να λειτουργήσουν, οι ιατροί «λαδώνονται» για να πιάσουν το ακουστικό, μη ρωτάτε τι γίνεται με τους χειρούργους! Αυτοί έχουν μία περίεργη αντίληψη περί της αριθμητικής. Γνωρίζουν να μετρούν μόνον εις χιλιάδες Ευρώ, βεβαίως. Κάμετε κάτι! Δεν μου λες, λέγει ο επικοινωνιολόγος, με τους πολιτικούς τι γίνεται; Τι λες τώρα! Ερωτήσεις θα μου κάνεις; Εντολή σου δίδω! Κάμε κάτι, κατά τις δημοσκοπήσεις το κόμμα βουλιάζει! Με συγχωρείς, απαντά ο επικοινωνιολόγος, αλλά συνάντησα τυχαίως ένα περαστικό Έλληνα. Μου είπε ότι είναι δάσκαλος εις την Ελλάδα και μου περιέγραψε πόσο άθλια είναι τα σχολεία και πως οι βίλες «τρώνε» σιγά-σιγά την Πεντέλη. Είναι αλήθεια αυτά; Άφησέ τα αυτά σου είπα! Είναι υπερβολές! Έχομε τα καλύτερα σχολεία της Αφρικής και ίσως και των Βαλκανίων. Κάνε κάτι! Γρήγορα!

Έτσι εις τα γρήγορα ο επικοινωνιολόγος «έκαμε κάτι»: Ένα πλακάτ με φόντο τον Αρχηγό του Κόμματος ή τον Πρωθυπουργό και με χονδρά ευκρινή γράμματα με τις φράσεις «Το ήθος της δημοκρατικής παράταξης είναι αδιαπραγμάτευτο. Το «π.χ. Κόμμα……..» οφείλει να είναι η ψυχή των μη προνομιούχων!» Μάλιστα! Αυτό θέλουμε όλοι! Έξυπνος ο επικοινωνιολόγος. Και μορφωμένος. Ο Γκέμπελς, ο αρχιπροπαγανδιστής του Χίτλερ, έλεγε, ότι ένα πλακάτ πρέπει να διαβάζεται και από έναν αμόρφωτο το πολύ εντός ενός λεπτού και να το κατανοεί. Αυτό το έχουν μάθει όλοι οι επικοινωνιολόγοι. Την προϋπόθεση αυτήν την εκπληρώνει απολύτως τα πλακάτ που τοιχοκολλούνται ανέκαθεν σε όλη την Ελλάδα, ή οι διαφημίσεις εις τις Εφημερίδες και τα Κανάλια. Έλα όμως που ο επικοινωνιολόγος που το σχεδιάζει δεν ζει εις την Ελλάδα· και συνεπώς δεν ακούει τι λέγει ο μη προνομιούχος Έλληνας που εξερχόμενος από την Εφορία ή την Πολεοδομία ή το Κ.Τ.Ε.Ο. ή το Νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ., του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. ή από οιανδήποτε άλλη δημόσια υπηρεσία αντικρίζει το πλακάτ αυτό.

Είναι και από τους αντιπάλους του αποδεκτό, ότι ο νυν Πρωθυπουργός ούτε χρηματίζεται, ούτε εις κυκλώματα διαπλοκής ανήκει. Είναι προς τιμήν του, ότι ελάχιστοι Έλληνες γνωρίζουν πόσα τέκνα έχει και με τι ασχολούνται. Παρόμοιο παράδειγμα έδωσε μόνον ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Εκ των δύο υιών του ο μεν Κυριάκος έπασχε από φυματίωση, τον δε Σοφοκλή έστειλε εις την εκστρατεία της Μικράς Ασίας.

Ο κ. Πρωθυπουργός δεν ανήκει μεταξύ εκείνων, που αγωνίζονται και εν πολλοίς επιτυγχάνουν να καταστήσουν την Βουλή των Ελλήνων φέουδο ολίγων οικογενειών. Απεναντίας, όπως δήλωσε προ μερικών ημερών φέουδο των «Πολλών!» Είναι προς τιμή του, αν και δεν γνωρίζουμε «ποιοι είναι οι Πολλοί», αλλά από την άλλη πλευρά, για να είμαστε ειλικρινείς, δυστυχώς αυτοί οι «Πολλοί» είναι εκείνοι οι οποίοι επελέγησαν ως θύματα του «πλεονάσματος της ληστείας και ντροπής». Πάντοτε οι ηγέτες σφραγίζουν την εποχή των. Όμως αξίζει ο νυν Πρωθυπουργός να παραμείνει εις την Ιστορία ως ο Πρωθυπουργός της εφαρμογής των Μνημονίων που υπέγραψε ο ίδιος και οι προκάτοχοι του, αλλά και των τεράστιων Πλεονασμάτων που «πέτυχε» ο ίδιος; Φοβούμαστε όμως, ότι κινδυνεύει να παραμείνει εις την Ιστορία ως ο Πρωθυπουργός, κατά την εποχή του οποίου ο Ελληνικός Λαός υπέστη τα πάνδεινα εξαιτίας των τεραστίων λαθών των δεκαετιών της διεφθαρμένης και παρακμάζουσας Ελλάδος που κατασπάραξαν και τα τελευταία ίχνη ήθους του Δημοσίου.

Το ερώτημα το οποίο τίθεται από κάθε Έλληνα και κάθε Ελληνίδα είναι: έχει αλλάξει τίποτε από την εφαρμογή των Μνημονίων; Η φιλοσοφία των Μνημονίων και οι συντελεστές της ΤΡΌΙΚΑ δηλαδή των Δανειστών, ως επιβλέποντες την εφαρμογή της, έχει ως κεντρικό πυρήνα μόνον τις διαρθρωτικές αλλαγές εις την από την διαπλοκή και την διαφθορά τελείως διαλυμένη Δημόσια Διοίκηση και όλων των άλλων Θεσμικών Οργάνων της Ελληνικής Πολιτείας. Η οποία επί πολλές δεκαετίες καταβρόχθιζε τους πόρους του Ελληνικού Λαού, αλλά διασπάθιζε και τα κοινοτικά κονδύλια και τα δάνεια των Τραπεζών, τα οποία με όλα τα προαναφερθέντα χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Μία χρεοκοπία άνευ προηγουμένου και μοναδική εις την παγκόσμια ιστορία.

Τα Μνημόνια επιβάλλουν την αναγκαιότητα περικοπής, περιορισμού ή σε μερικές περιπτώσεις και την κατάργηση των δαπανών και λειτουργιών της Δημόσιας Διοίκησης και των Οργάνων της. Όμως σε καμία περίπτωση την κατάργηση π.χ. της Δημόσιας Υγείας και άλλων βασικών παροχών. Όλα αυτά τα γνωρίζουν η ΤΡΌΙΚΑ και οι Δανειστές, οι οποίοι κάθε τόσο απαντούν με προαπαιτούμενα, όταν βλέπει ότι η Κυβέρνηση και όλο το Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας αντιστέκεται εις τον περιορισμό του σπάταλου Δημοσίου Τομέα, για τους σε όλους μας γνωστούς λόγους.

Είναι πλέον γνωστόν σε όλους, τους εκτός της Ελλάδος πολιτικούς και διαμορφωτές της παγκόσμιας πολιτικής, ότι το πολύ-διαφημιζόμενο «Πλεόνασμα» της Ελληνικής Κυβέρνησης, το οποίο προκαλεί τον παγκόσμιο χλευασμό, δεν προέρχεται ούτε εις το ελάχιστο από την ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας, η οποία ως γνωστόν και εκ των εκθέσεων διεθνών οικονομικών αναλυτών νοσεί βαρύτατα, αλλά μόνο από την υπερφορολόγηση και την καταλήστευση των δεινοπαθούντων κοινωνικών τάξεων, δηλαδή και των «Πολλών», όπως π.χ. συνάμα και από τον περιορισμό ή κατάργηση φαρμάκων, μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις παντελή έλλειψη Ειδικοτήτων Ιατρών εις το Σύστημα Υγείας. Και ότι ως γνωστόν και πάλιν εις τους εκτός της Ελλάδος παρατηρητές, ένα μέρος του πλεονάσματος της στυγερής ληστείας και ντροπής αυτής επιστρέφεται σε εκείνες και γνωστές Συντεχνίες εις τις οποίες στηρίζεται το Πολιτικό Σύστημα Εξουσίας της Ελλάδος. Ο νοών, νοείτω!

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού-Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Πολιτιστική Κληρονομιά εις την Αθήνα