Τον γνώρισες ξαφνικά μια μέρα –ή μια νύχτα- ή τον ήξερες και το επεδίωκες καιρό. Σου άρεσε εξ αρχής ή σε κέρδισε σιγά σιγά. Σε έριξε με τα λόγια, με τις πράξεις, με το βέμμα του ή με εκείνο το γλυκό χαμόγελό του. Δεν έχουν σημασία οι συνθήκες, σημασία έχει οτι πλέον νιώθεις αυτές τις γλυκούλες, ενοχλητικούλες πεταλούδες στο στομάχι σου που δεν σε αφήνουν να φας, να κοιμηθείς και να σκεφτείς τίποτα άλλο! Μα πώς την πάτησες έτσι;
Ξυπνάς και βλέπεις μήνυμά του. Το χαμόγελό σου φτάνει να το δέσεις κόμπο πάνω απο το κεφάλι σου. Χαζή. Γελάς πάλι. Και δεν απαντάς αμέσως –μη ρίξεις και τον εγωισμούλη, τα ‘παμε αυτά. Γράφεις μήνυμα δαγκώνοντας ταυτόχρονα τα δαχτυλάκια σου ή το μαξιλάρι ή οτιδήποτε άλλο βρεθεί στα χέρια σου . Σου απαντάει κάτι γλυκούλι; ΑΜΕΣΩΣ screenshot και αποστολή στην κολλητή! Κοίτα τι μου έγραψε! #καρδούλα #φιλάκι #τρελαίνομαι
Βγαίνετε και δεν σε νοιάζει πού θα πάτε, τι θα κάνετε. Ό,τι και να γίνει θα περάσετε καλά. Όπου και να είστε, θα είστε μαζί. Κοίτα να δείς που πέρασαν τέσσερις ώρες και δεν το κατάλαβες! Μα πώς γίνεται αυτό; Μάγια σου κάνει;
Όταν κοιμάστε μαζί κάνεις τον καλύτερο ύπνο του κόσμου. Κοίτα να δεις που πλέον δεν σε νοιάζει να έχεις χώρο, αντιθέτως, θες το κρεβάτι να είναι όσο δυνατόν πιο στενό, να κολλάς αναγκαστικά πάνω του, να μυρίζεις όλη νύχτα τη μυρωδιά του, να αγγίζεις το δέρμα του, να τον ακούς να αναπνέει –ή και να ροχαλίζει ναι, όλα σ’αρέσουν. Ξαφνικά δεν θες μαξιλάρι, μόνο το στήθος του. Και ξυπνάς το πρωί μόνο για συνειδητοποιήσεις πως όλη νύχτα δεν ξεκολλήσατε.
Ξαφνικά το καλύτερο Σαββατόβραδο είναι να χουχουλιάζετε για πάντα στον καναπέ, να τρώτε και να βλέπετε ταινίες ή σειρές. Να πειράζεστε, να γαργαλιέστε, να ταϊζετε ο ένας τον άλλο. Να πίνετε στο μπαλκόνι ό,τι πίνεται και να συζητάτε με τις ώρες για τις εμπειρίες σας, τις προσδοκίες σας, τα όνειρά σας. Να γνωρίζεστε πραγματικά, βαθιά και να ερωτεύεστε όλο και περισσότερο ο ένας τον άλλο. Κάθεσαι και τον παρατηρείς, το πώς λάμπουν τα μάτια του όταν μιλάει για κάτι που τον ενθουσιάζει, πώς αλλάζει η φωνή του ανάλογα με τα συναισθήματά του, όταν είναι θυμωμένος, ενθουσιασμένος, ευαίσθητος ή απογοητευμένος. Το σχήμα που παίρνουν τα χείλια του όταν γελάει και όταν σου λέει «σ’αγαπώ». Και ξέρεις οτι σ’αγαπάει. Και ξέρεις οτι κι εσυ τον λατρεύεις. Τον εκτιμάς και τον θαυμάζεις. Θέλεις να τον προσέχεις, να τον προφυλάσσεις, να τον δεις ευτυχισμένο. Να δείς όλα του τα όνειρα να πραγματοποιούνται, ακόμα κι αν εσύ δεν είσαι μέσα σε αυτά. Θες να τον κλείσεις στην αγκαλιά σου όταν τον βλέπεις να αποθαρρύνεται και να του πεις πως όλα θα τα φτιάξεις εσύ, θα φτιάξεις για εκείνον έναν κόσμο που μόνο όμορφα πράγματα θα του προσφέρει.
Όταν είστε τσακωμένοι κάθεσαι πάνω απο το τηλέφωνο και όταν σε πάρει δεν το σηκώνεις, μη σε πει κι απελπισμένη. Μη ρίξεις τη μούρη σου, χαζή. Και ας ξέρεις οτι φταίς κι εσυ –μη σου πω μόνο εσύ. Βέβαια δεν αντέχεις για πολύ. Μέχρι το βράδυ έχεις τρέξει στην αγκαλίτσα του –πώς όχι, αφού όταν κοιμάστε μαζί όλα περνάνε! Μπλέκεστε ένα κουβάρι και κοιμάστε έτσι, να ακουμπάτε όσο περισσότερο γίνεται. Και όταν μέσα στη νύχτα εκείνος ξυπνάει και σε σφίγγει δυνατά και σου ψιθυρίζει στο αυτί πόσο σε αγαπάει, πόσο σε χρειάζεται, τότε μόνο ξέρεις οτι είσαι εκεί που πρέπει να είσαι, εκεί που αισθάνεσαι πραγματικά, αληθινά και ολοκληρωτικά ευτυχισμένη. Αυτός λοιπόν είναι πάνω κάτω ο έρωτας.
