Το πολυσυζητημένο graphic novel «Αϊβαλί» (εκδόσεις Κέδρος) , μετά από τις δυο πρόσφατες εκδόσεις του στη Γαλλία και στην Τουρκία, αλλά και το πρωτόγνωρο ταξίδι του με εκθέσεις σε όλη την Ελλάδα (μουσείο Μπενάκη, Λέσβος, Χανιά, Λάρισα, Πάτρα, Ιωάννινα κλπ), έρχεται στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Ιδρύματος Ελληνισμού της Διασποράς (Λεωφ. Δεκελείας 152 & Ατταλείας 2) για μια σειρά ξεναγήσεων.
Ένα αφηγηματικό παζλ στα κομμάτια του οποίου οι αφηγήσεις των Αϊβαλιωτών συγγραφέων Ηλία Βενέζη, Φώτη Κόντογλου, Αγάπης Βενέζη- Μολυβιάτη και Αχμέτ Γιορουλμάζ ενώνονται μέσα στις σελίδες ενός κόμικς με την ιστορία, το τραύμα της προσφυγιάς και τις μνήμες των παππούδων μας.
Στον χώρο θα υπάρχουν εκτυπώσεις και πρωτότυπα σκίτσα του graphic novel όπως και φωτογραφικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε για την τεκμηρίωση του βιβλίου.
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου, 19:00.
Εγκαίνια και παρουσίαση του graphic novel «Αϊβαλί» από την Ευτυχία Παπαλουκά, Αντιπρόεδρο του Π.Π.Ι.Ε.Δ., και τον δημιουργό. Θ’ ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό και ξενάγηση στα εκθέματα του μουσείου «Φιλιώ Χαϊδεμένου».
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, 11:00 – 13:00
«Σκιτσάροντας το Αϊβαλί»: Workshop σκίτσου για παιδιά ηλικίας 6-12 ετών. Μια εισαγωγή από τον Soloup στον κόσμο των κόμικς και της κατασκευής τους για παιδιά κι εφήβους, με αφορμή το «Αϊβαλί».
Ξεναγήσεις σχολείων στα σκίτσα του graphic novel
Καθημερινά κατόπιν τηλεφωνικών ραντεβού.
Το Μουσείο λειτουργεί Δευτέρα έως Παρασκευή 09.00 – 14.00.
Πληροφορίες: Π.Π.Ι.Ε.Δ., Δεκελείας 152 & Ατταλείας 2, Νέα Φιλαδέλφεια,
Με τη δύναμη της αλληλεγγύης
Με τη γνώση της μνήμης
Με τη δράση «Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη» συνεχίζεται η καμπάνια «Πιάσε το χέρι μου», που διοργανώνουν από κοινού οι Δήμοι Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας / Νέας Ιωνίας, σε συνεργασία με την «Εφημερίδα των Συντακτών», την «Αλληλεγγύη για Όλους» και το δίκτυο μεταναστριών στην Ελλάδα «Μέλισσα».
Θέμα της συζήτησης που πραγματοποιείται την Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου, 7μ.μ., στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς (Π.Π.Ι.Ε.Δ.), στη Ν. Φιλαδέλφεια, Δεκελείας 152, είναι «Προσφυγικό: κρίση για την Ευρώπη, πρόκληση για τους πολίτες».
Θεσμικοί φορείς και εθελοντές, αναζητούν τους τρόπους με τους οποίους οι τοπικές κοινωνίες μπορούν να αναλάβουν δράση.
Μιλούν:
Γιάννης Μουζάλας, αναπληρωτής Υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής
Εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες
Δημήτρης Αγγελίδης, δημοσιογράφος της Εφημερίδας των Συντακτών
Έφη Λατσούδη, Χωριό Όλοι μαζί – ομάδα ΠΙΚΠΑ, Λέσβος
Θανάσης Κούρκουλας, εκπαιδευτικός του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών
Συντονίζει η Ντίνα Δασκαλοπούλου, δημοσιογράφος της Εφημερίδας των Συντακτών
Παράλληλα, στην τελική ευθεία βρίσκεται η δράση «Στηρίζουμε το ταξίδι», με τη συμμετοχή 12.310 μαθητών από 83 σχολεία των Δήμων Νέας Ιωνίας και Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας. Οι μαθητές γεμίζουν σακίδια για τους συνομήλικούς τους πρόσφυγες και τους στέλνουν ευχές που θα τους δώσουν κουράγιο.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων της καμπάνιας «Πιάσε το χέρι μου» έχει ως εξής:
«ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ»: Δύο παράλληλες εκθέσεις φωτογραφίας στο Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας, Πατριάρχου Ιωακείμ 4 και στο Π.Π.Ι.Ε.Δ. Νέας Φιλαδέλφειας, Δεκελείας 152. Εικόνες από το πέρασμα των προσφύγων το 1922 από το αρχειακό υλικό των Δήμων και σημερινών προσφύγων του φωτορεπόρτερ της Εφημερίδας των Συντακτών, Βασίλη Μαθιουδάκη. Οι εκθέσεις θα διαρκέσουν έως τις 10 Φεβρουαρίου.
Ολοκληρώθηκε με μεγάλη επιτυχία, η 6η δράση του «ΧΩΡΙΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ– ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ»! Με σύμμαχο τον καιρό, την παρουσία όλων σχεδόν των παραγωγών, και τη μεγαλύτερη, από όλες τις δράσεις, συμμετοχή του κόσμου, ο οποίος πραγματοποιώντας τις αγορές του, έκανε και τις κοινωνικές επαφές του, περπατώντας σε αυτόν τον όμορφο πεζόδρομο, του Άλσους μας…
Τα προϊόντα που συλλέχτηκαν για το Κοινωνικό Παντοπωλείο ήταν και αξιόλογα αλλά και αρκετά για να καλύψουν ανάγκες του.
Δίνουμε ραντεβού για την επόμενη δράση που θα πραγματοποιηθεί
Την ΚΥΡΙΑΚΗ 6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2016, στον ίδιο χώρο από τις 8.00 το πρωί έως τις 2.00 το μεσημέρι…. Θα σας περιμένουμε!
Μεγάλη εκτός έδρας νίκη, από αυτές που σφυρηλατούν το χαρακτήρα μιας ομάδας, πήρε ο Άτταλος το μεσημέρι του Σαββάτου απέναντι στην Τερψιθέα, στα πλαίσια της 18ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος.
Σε ένα χιτσκοκικού σεναρίου ματς,
τα παιδιά αγωνίστηκαν με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα και χρειάστηκε να βγάλουν τα ψυχικά τους αποθέματα, τη φυσική τους κατάσταση αλλά και τον ποδοσφαιρικό τους εγωισμό για να φτάσουν στη νίκη και να αποδείξουν πόσο σκληρά καρύδια είναι. Ο Άτταλος πήγε στην Τερψιθέα για το «διπλό» και… το πήρε παλικαρίσια. Παρά το κρύο απόγευμα, παίχτηκε ένα καυτό ματς που το ευχαριστήθηκαν οι θεατές, κυρίως φυσικά οι νικητές.
Στο πρώτο ημίχρονο, από την αρχή και οι δύο ομάδες μπήκαν με όρεξη. Μετά το πρώτο 10λεπτο, στα οποία οι γηπεδούχοι άσκησαν κάποια πίεση, ο Άτταλος κατάφερε να επιβάλει το ρυθμό του και να κάνει το παιχνίδι του. Καθώς κυλούσε ο χρόνος αύξανε την πίεσή του και στο 31΄ άνοιξε το σκορ με βολίδα του Φέκα μετά από ατομική προσπάθεια. Ο Φέκας δεν είχε κλείσει λογαριασμό ακόμα και στο 40΄ με φοβερή εκτέλεση φάουλ έστειλε την μπάλα στο αριστερό παράθυρο της εστίας του Ελμεκάβι (0-2).
Η Τερψιθέα αντέδρασε με την έναρξη της επανάληψης και στο 56΄ το σκορ είχε γίνει 2-2 με δύο στημένα (πέναλτι του Κουλουρίδη, που υπέπεσε ο Δεμεσλής, και φάουλ του Τσακλάνου).
Πριν προλάβουν καλά-καλά να σταματήσουν οι πανηγυρισμοί των γηπεδούχων (59΄), ο Μαυρομάτης μπήκε δυνατά στην αντίπαλη περιοχή και με άπιαστο γωνιακό σουτ έκανε το 2-3.
Και αφού ο διαιτητής πρώτα απέβαλε τον Μαυρομάτη (62΄- δεύτερη κίτρινη) για ένα μαρκάρισμα-χάδι σε αντίπαλο (απόφαση που προκάλεσε γέλιο στην εξέδρα) και στη συνέχεια αρνήθηκε δύο πέναλτι-μαρς στον Άτταλο (θα τα έδινε και ο κόουτς των γηπεδούχων), σε μια γρήγορη αντεπίθεση η Τερψιθέα ισοφάρισε (72΄) με τον Τρακάλα.
Οι Φιλαδελφειώτες δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη και στο 85΄ ο Κλετσίδης με κοντινό πλασέ, μετά από πάσα του Φέκα από αριστερά «έγραψε» το 3-4 και … γεια χαρά.
Πολύ καλή η εμφάνιση όλων των παιδιών ανεξαιρέτως, εμφάνιση ομάδας σοβαρής, που ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο και το παίρνει και με δυνατούς αντιπάλους. Συγχαρητήρια και στην Τερψιθέα για το πάθος και τα καλά στοιχεία που έβγαλε στο γήπεδο, ώστε οι θεατές να απολαύσουν έναν πολύ ωραίο αγώνα.
Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η κοπή πίτας του ΣΟΝΦ το Σάββατο 6 Φλεβάρη στο Πνευματικό Κέντρο Νέας Φιλαδέλφειας. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Θεόδωρος Μανωλεδάκης, δημοτικός σύμβουλος και υπεύθυνος αθλητισμού του Δήμου Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, ο Πέτρος Κολυβάς και η Μυρσίνη Λυμπερτού, υπεύθυνοι του σκακιστικού τμήματος του Πανελληνίου ΓΣ και δεκάδες μέλη και φίλοι του ΣΟΝΦ, παρά τις απώλειες από τις ιώσεις που έχουν έξαρση αυτή την περίοδο.
Ο γενικός αρχηγός της ομάδας Νίκος Μπαλάσκας και ο γενικός γραμματέας του ΔΣ Νίκος Κλειδαράς παρουσίασαν τον πλούσιο απολογισμού του συλλόγου για το 2015 και εκθέσανε τους στόχους για τη νέα χρονιά, με ιδιαίτερη αναφορά στο 11ο Σχολικό Πρωτάθλημα Σκάκι που προγραμματίζεται να πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο. Η Έφη Μεσίρη, αντιπρόεδρος ΄στην προηγούμενη διοίκηση παρουσίασε το νέο ΔΣ του συλλόγου.
Στην εκδήλωση τιμήθηκαν οι αθλητές του ΣΟΝΦ που διακρίθηκαν για την απόδόσή τους το 2015: ο Αλέξης Μανάγιας (2ος στο Πανελληνίο πρωτάθλημα τυφλών), οι Λουκάς Κονιστής, Γιώργος και Θοδωρής Καλογριδάκης για την απόδοσή τους στην Τελική φάση της Α Εθνικής και η Ελένη Μπαλάσκα (καλύτερη σκόρερ στην Προκριματικό Όμιλο της Α Εθνικής).
Η εκδήλωση έκλεισε με την καθιερωμένη κλήρωση σκακιστικών βιβλίων για τα παιδιά.
Στο αγωνιστικό μέρος, η ομάδα του ΣΟΝΦ δεν έχει καταφέρει να βρει το ρυθμό της και την Κυριακή έχασε από τους “Τρεις Αστέρες” που βρίσκονται πρωτοπόροι στο βαθμολογικό πίνακα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο ΣΟΝΦ εκτός από το ομαδικό πρωτάθλημα του προκριματικού ομίλου της Α Εθνικής συμμετέχει επίσης με 2 ομάδες στο διασυλλογικό κύπελλο “Χειμώνας 2016” και με 4 ομάδες στο διασυλλογικό παιδικό τουρνουά “Χειμωνάκι 2016”, δηλαδή κάθε Κυριακή αγωνίζονται με τις ομάδες μας συνολικά 32 σκακιστές και σκακίστριες.
Ούτε τα μπλόκα των αγροτών στάθηκαν εμπόδιο στη ΦΕΑ, ώστε να πάρει ένα μεγάλο «διπλό» μέσα στη Σπάρτη επί του Σπαρτιατικού με σκορ 58-68 στο πλαίσιο της 16ης αγωνιστικής του 1ου ομίλου του Νότου.
Η ομάδα της Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας, αν και παρατάχθηκε με αρκετές απουσίες για ακόμη μια φορά, κατάφερε να πάρει το πέμπτο της ροζ φύλλο αγώνα τη φετινή σεζόν και να φτάσει τους 21 βαθμούς παραμένοντας ζωντανή σε ό,τι αφορά την υπόθεση παραμονή στην κατηγορία.
Αντίθετα, το συγκρότημα της Σπάρτης με την ήττα αυτή παρέμεινε στον …πάτο της βαθμολογίας με δύο νίκες και 14 ήττες έχοντας 18 βαθμούς.
Οι φιλοξενούμενοι ήταν μπροστά σε όλη διάρκεια του αγώνα (ημίχρονο 31-33) παίζοντας με συγκέντρωση και πείσμα κι εκεί που ουσιαστικά καθάρισαν το παιχνίδι ήταν στο 3ο δεκάλεπτο με το επί μέρους τους σκορ να είναι 12-23. Θετική ήταν η εμφάνιση του Κώστα Μπασέα, κυρίως στον αμυντικό τομέα, ενώ όσοι αγωνίστηκαν τα πήγαν πολύ καλά.
Τα προβλήματα για τον τεχνικό της ΦΕΑ Κυριάκο Κοσμίδη δεν έλειπαν για ακόμη μια αγωνιστική, αφού πέραν των τιμωρημένων Κώστα Ρωμοσιό και Χάρη Μυστιλόγλου, από την πειθαρχική επιτροπή της ΕΟΚ, στην πρωτεύουσα του νομού Λακωνίας δεν ταξίδεψε και ο Γιώργος Σταμάτης λόγω μικροτραυματισμού.
Πλέον στο στρατόπεδο της ΦΕΑ κοιτάζουν τη συνέχεια του πρωταθλήματος. Μια συνέχεια, η οποία είναι αρκετά δύσκολη κι αυτό το αναγνωρίζουν άπαντες. Η αρχή γίνεται την επόμενη Κυριακή, στις 14 Φεβρουαρίου στην Κόρινθο απέναντι στον τοπικό ΚΑΟΚ.
Τέλος, η διοίκηση του Σπαρτιατικού μέσω του τοπικού Τύπου της Σπάρτης ευχαριστεί τον κόσμο που βρέθηκε στο γήπεδο, η παρουσία του οποίου ήταν στα θετικά για την ομάδα τους.
Οι φωτογραφίες είναι από τον προσωπικό λογαριασμό στη σελίδα κοινωνικής δικτύωσης του έφορου τμήματος μπάσκετ της ΦΕΑ Αντώνη Λιναρίτη.
Μια κακή ΑΕΚ, με τους περισσότερους παίκτες της σε τραγική ημέρα, έχασε 1-0 από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι
Δεν ήταν ούτε ένα, ούτε δύο τα στραβά που παρουσιάστηκαν στο παιχνίδι του Περιστερίου με τον Ατρόμητο. Όλα εξ αρχής έδειχναν… ανάποδα. Μια ΑΕΚ που είχαμε ξεχάσει να βλέπουμε, έβγαλε πολλά άσχημα στοιχεία στο γήπεδο και δίκαια ηττήθηκε με 1-0. Με τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της σε κάκιστη ημέρα, με την αμυντική λειτουργία –το μοναδικό καλό κομμάτι της ομάδας στο πρώτη ημίχρονο- να «χαλάει» στο δεύτερο μέρος και να παρουσιάζεται τρικυμία μπροστά από την εστία του Ανέστη, η Ένωση γνώρισε την πρώτη της ήττα μέσα στο 2016 και έσπασε το αήττητο των 9 συνεχόμενων νικών.
Με τον Μάνταλο να είναι σε άσχημη ημέρα και να μην μπορεί να δημιουργήσει, αλλά ούτε και να εκτελέσει. Με τον Γκάλο να έχει κάκιστη παρουσία σε όλο το ματς, με τον Τζιμπούρ να γίνεται προκλητικά αδιάφορος σε πολλά σημεία του αγώνα, τον Βάργκας εμφανώς επηρεασμένο από τον τραυματισμό του, τον Γιόχανσον επίσης σε κακή ημέρα και με τον Κολοβέτσιο να είναι μόνιμη πηγή κινδύνου για την εστία της ΑΕΚ (και όχι μόνο στη φάση του γκολ), οι παίκτες του Πογέτ δεν θα μπορούσαν να πάρουν κάτι περισσότερο από το Περιστέρι. Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε ο Ζουκουλίνι, ο οποίος πάλεψε μόνος του στη μεσαία γραμμή, είχε κάποιες καλές στιγμές, αλλά και αυτός χανόταν μέσα στην κακή ημέρα των συμπαικτών του.
Το ματς
Με τον Σουκουλίνι στο βασικό σχήμα, τον Βάργκας να είναι τελικά στην ενδεκάδα, τον Τζιμπούρ στην κορυφή και τον Αραβίδη στο αριστερό άκρο της επίθεσης, παρατάχθηκε η ΑΕΚ, η οποία από το πρώτο λεπτό έδειξε πως θα επιδιώξει να κάνει το συνηθισμένο παιχνίδι της. Σωστή κυκλοφορία της μπάλας, υπομονή και κίνηση στον χώρο για να μπορέσει να φτάσει στην εστία του Ατρομήτου.
Και μετά το πρώτο τέταρτο όπου η ΑΕΚ έκανε ένα αναγνωριστικό παιχνίδι κέντρου, άρχισε ολοένα και να περισσότερο να πιέζει την αντίπαλη άμυνα. Με τους Γκάλο και Ντίντακ να παίρνουν μέτρα στο γήπεδο, η Ένωση προσπάθησε να ανοίξει την καλά οργανωμένη αμυντική λειτουργία των γηπεδούχων. Ωστόσο, η έλειψη καθαρού μυαλού στην τελική ενέργεια (είτε πάσα, είτε τελείωμα), φαινόταν να είναι το μεγάλο πρόβλημα.
Και αφού η καλή στιγμή δεν ερχόταν με οργανωμένη επίθεση, η ΑΕΚ το έψαξε με κάποιο στημένο. Πρώτα με τον Μάνταλο στο 17’ με απευθείας εκτέλεση κόρνερ, με τον Μπάρκα να σώζει τελευταία στιγμή την εστία του. Στο 27’ και πάλι από κόρνερ, ήταν η σειρά του Γιόχανσον να απειλήσει, όμως η κεφαλιά του πέρασε λίγο άουτ, ενώ στο 30’ ο Σουηδός είδε το δυνατό σουτ έξω από την περιοχή να φεύγει ελάχιστα δίπλα από το κάθετο δοκάρι του γκολκίπερ των γηπεδούχων.
Αντίθετα, η εξαιρετική αμυντική λειτουργία της ΑΕΚ, δεν άφηνε τον Ατρόμητο να πατήσει στην εστία του Ανέστη και οι μαναδικές στιγμές που κατάφερε να τελειώσει μία φάση ήταν με σουτ του Ούμπιδες στο 31’ και ένα του Σουμπίνιο στο 39’, που αμφότερα έφυγαν άουτ χωρίς να ανησυχήσουν τον γκολκίπερ της Ένωσης.
Με την μεσαία γραμμή να δείχνει «εγκλωβισμένη», οι ποδοσφαιριστές του Πογέτ επέλεξαν να παίξουν με μακρινές μπαλιές, κυρίως με τα ακραία μπακ, με αποτέλεσμα να… πετάξουν πολλές φάσεις. Στοιχείο που δεν είχε παρουσιαστεί στα προηγούμενα ματς της ΑΕΚ και δείγμα του ότι δεν υπήρχε υπομονή στο παιχνίδι και ένας ανεξήγητος εκνευρισμός. Όπως δεν υπήρχε και κίνηση στην επιθετική γραμμή, ώστε να ανοίξουν χώροι.
Δεν βελτιώθηκε ποτέ
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε χωρίς αλλαγές στην ενδεκάδα για την ΑΕΚ, ωστόσο υπήρξε διαφοροποιημένη εικόνα, προς το χειρότερο, για την αμυντική γραμμή. Στο 51’ δεν καταφέρνουν να κόψουν τη μπάλα έξω από την περιοχή, με τον Κεϊτά ανενόχλητος να πατάει περιοχή, με το σουτ του να φεύγει λίγο άουτ, ενώ ένα λεπτό αργότερα υπήρξε τραγική ενέργεια του Κολοβέτσιου, που έφερε και το γκολ για τον Ατρόμητο.
Με τον Άρθο να έχει βγάλει οφσάιντ τον Λε Ταλέκ, ο Έλληνας στόπερ έχει… κοιμηθεί και κρατάει τον επιθετικό των γηπεδούχων μέσα στη φάση, προλαβαίνει τον Ανέστη που τον περνάει από πάνω και δίνει έτοιμο γκολ στον επερχόμενο Μπρίτο.
Ο Πογέτ προχώρησε αμέσως σε διπλή αλλαγή, βάζοντας Πλατέλλα και Πέκχαρτ στο γήπεδο, αντί των Βάργκας και Τζιμπούρ, αντίστοιχα, ψάχνοντας… αντίδοτο στην κακή επιθετική εικόνα της ομάδας του. Και στο 61’ η ΑΕΚ, στην πρώτη ολοκληρωμένη επιθετική της ενέργεια, απείλησε την εστία του Μπάρκα. Σε εκείνο το σημείο ο Αραβίδης «έσπασε» τη μπάλα στον Ντίντακ που είχε ανέβει, ο Ισπανός έκανε παράλληλη μπαλιά στην περιοχή με τον Πέκχαρτ να κάνει το πλασέ στην κίνηση, όμως ο γκολκίπερ των γηπεδούχων έπεσε σωστά στη γωνία του και μπλόκαρε.
Με τα λεπτά να περνούν και την ΑΕΚ να κυνηγάει στο σκορ, ο εκνευρισμός γινόταν ολοένα και μεγαλύτερος, την ώρα που υπήρχαν και σημάδια κούρασης σε κάποιους ποδοσφαιριστές. Και αν σε όλο το ματς έλειπε το καθαρό μυαλό, με τα παραπάνω τα πράγματα γινόντουσαν ακόμα πιο δύσκολα. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που όλος ο Ατρόμητος άρχιζε σταδιακά να οπισθοχωρεί και να προσέχει περισσότερο την άμυνά του.
Στο τελευταίο δεκαπεντάλεπτο ο Πογέτ άλλαξε το σύστημα παίζοντας με δύο φορ και διάταξη 3-5-2. Την ώρα όμως που προσπαθούσε να διορθώσει την επίθεση, έβλεπε τραγικά λάθη από την άμυνά του. Μετά από ένα τέτοιο ξεκίνησε η φάση του 81’ όπου ο Λε Ταλέκ ολομόναχος έξω από την περιοχή πλάσαρε, με τη μπάλα να σταματάει στο δοκάρι, ενώ ένα λεπτό αργότερα πάλι αδράνεια στην άμυνα της ΑΕΚ, ο Κεϊτά παραλίγο να βρεθεί απέναντι από τον Ανέστη. Στο 84’ ο Ατρόμητο βρήκε και πάλι ανοιχτή την άμυνα της Ένωσης, με τον Ανέστη να μπλοκάρει σουτ του Ματέι μέσα από την περιοχή.
Και ενώ η νέα διάταξη έδειχνε να αποδίδει, αφού Πλατέλλας και Γκάλο έβρισκαν άδειους χώρους από τα άκρα, η τελική πάσα αποτελούσε και πάλι το μεγάλο πρόβλημα, με την ΑΕΚ να μην μπορεί τελειώσει σωστά μία φάση. Αντίθετα, ο Ατρόμητος προσπαθούσε να εκμεταλλευτεί τα εύκολα λάθη και σε κόντρα επίθεση να τελειώσει το ματς και θα μπορούσε να το κάνει στο 91’ όταν όμως ο Ανέστης κέρδισε τον Λε Ταλέκ σε τετ α τετ.
«…H ζήλια!… Mπορείς νά ’σαι μεγάλη καρδιά, να νιώθεις τον πιο αγνό έρωτα, γεμάτο αυτοθυσία, κι ωστόσο να κρύβεσαι κάτω απ’ τα τραπέζια, να δωροδοκείς τους χειρότερους παλιανθρώπους και να υπομένεις τη χειρότερη βρωμιά της σπιουνιάς και της κατασκοπείας… Eίναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσα μπορεί να υποφέρει, σε πόσα να υποταχτεί και πόσα να συγχωρέσει ένας ζηλιάρης».
(Φ. Nτοστογιέφσκι)
Aυτό που περιγράφει ο Nτοστογιέφσκι στους «Aδελφούς Kαραμαζώφ» είναι ένα συναίσθημα που πολύ συχνά αγγίζει την παράνοια. O άνθρωπος που ζηλεύει παθολογικά δεν ελέγχει τη ζήλια του, ακόμη και απέναντι στον πιο αφοσιωμένο σύντροφο. Aντιμετωπίζει με καχυποψία και ερμηνεύει ως «απιστία» κάθε συμπεριφορά του άλλου που στρέφεται προς κάποιον ή κάτι που δεν έχει άμεση σχέση με τον ίδιο. H παθολογική ζηλια, η ζήλια που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «τυφλή», δεν είναι -ευτυχώς- ένα πολύ συνηθισμένο ανθρώπινο συναίσθημα και είναι μάλλον χαρακτηριστικό μιας γενικότερα προβληματικής προσωπικότητας. Mας βοηθάει όμως να κατανοήσουμε καλύτερα και την πιο ήπια μορφή της ζήλιας: αυτή που λίγο ως πολύ αισθανόμαστε κάποτε όλοι μας. Aς προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το συναίσθημα αυτό. Δύο είναι τα βασικά συστατικά της ζήλιας: η έλλειψη εμπιστοσύνης και η κτητικότητα.
Tο να εμπιστευόμαστε σημαίνει ότι αφηνόμαστε κατά κάποιον τρόπο στη διάθεση του άλλου. Tο μικρό παιδί που ανοίγει τα χέρια του και πηδάει από ψηλά στην αγκαλιά του μεγάλου που το περιμένει είναι μια εικόνα που περιγράφει καλύτερα από οτιδήποτε άλλο την έννοια της εμπιστοσύνης. Tο παιδί αφήνεται γιατί πιστεύει ότι ο άλλος θα το πιάσει και ταυτόχρονα νιώθει: «με προστατεύουν, δεν μ’ αφήνουν να πέσω, δεν μ’ εγκαταλείπουν γιατί τους είμαι πολύτιμο, μ’ αγαπούν, άρα έχω αξία έτσι όπως είμαι». H ικανότητα να εμπιστευτούμε τον εαυτό μας αναπτύσσεται μέσα από την εμπιστοσύνη στους άλλους. Όταν στην παιδική ηλικία κλονιστεί ή δεν μπορεί να αναπτυχθεί εμπιστοσύνη, τότε πάσχει ιδιαίτερα και η ικανότητά μας να δημιουργούμε και να διατηρούμε σχέσεις. Όταν όμως αφηνόμαστε, σημαίνει και ότι διακινδυνεύουμε. Aν ο άλλος δεν μας πιάσει, θα τσακιστούμε. Aυτό είναι που μας κάνει τρωτούς όταν δείχνουμε εμπιστοσύνη.
για να πλησιάσουμε τον άλλον.
τα συναισθήματά μας, στο βαθμό που το επιτρέπει η εγγύτητα της σχέσης, και δεν χρησιμοποιούμε «στρατηγικές» συμπεριφοράς.
εκείνα που κάνει ο άλλος και που δεν μας περιλαμβάνουν.
Aπό την άλλη μεριά, όταν δεν εμπιστευόμαστε, προστατεύουμε τον εαυτό μας. Kρατάμε τον απόλυτο έλεγχο των πράξεών μας και μειώνουμε στο ελάχιστο την πιθανότητα να «φάμε τα μούτρα μας». Γιατί λοιπόν να μην είμαστε καχύποπτοι και επιφυλακτικοί, αφού έτσι είμαστε πιο ασφαλείς; «Aφού, αν εμπιστευτώ το σύντροφό μου, αυξάνονται οι πιθανότητες να πληγωθώ, γιατί να μην τον υποψιάζομαι και να μην τον ελέγχω ώστε να είμαι σίγουρος και να προλάβω το κακό;» H απάντηση είναι απλή: Γιατί η έλλειψη εμπιστοσύνης βαραίνει αφόρητα πάνω στις σχέσεις. Δεν είναι τόσο οι σκηνές ζηλοτυπίας, ο έλεγχος, οι υποψίες και οι περιορισμοί που υφίσταται ο σύντροφος κάποιου που ζηλεύει υπερβολικά, όσο η απόσταση και η αποξένωση την οποία προκαλεί η άρνηση της εμπιστοσύνης από το αγαπημένο πρόσωπο. Tα πάντα μπορούν να ερμηνευτούν με τρόπο που να επιβεβαιώνουν την καχυποψία: H προσπάθεια πλησιάσματος και η τρυφερότητα του άλλου ως «αντιπερισπασμός» ή τύψεις, ο θυμός και η αγανάκτησή του ως απόδειξη ότι δεν μας αγαπάει. Τότε αφαιρούμε από τον άλλο κάθε δικαίωμα πρόσβασης ή επιρροής στα συναισθήματά μας. Oι σχέσεις διαλύονται και ο φαύλος κύκλος της έλλειψης εμπιστοσύνης ενισχύεται.
• Με τη συγκρατημένη και «υπολογισμένη» συμπεριφορά, όπως «δεν του δείχνω τώρα τίποτα για να μη νομίζει ότι μ’ ενδιαφέρει και πολύ και ότι τον έχω ανάγκη».
• Με την απαξίωση και την υποτίμηση σχέσεων και δραστηριοτήτων του άλλου στις οποίες δεν παίρνουμε μέρος.
• Με την προσπάθεια να ελέγξουμε και να περιορίσουμε τον προσωπικό χώρο του άλλου.
• Με την εμμονή στη γνώμη μας και την άρνηση της κατανόησης.
H κτητικότητα είναι και αυτή μεν χαρακτηριστικό μάλλον ανασφαλών ανθρώπων, που γίνεται πρόβλημα όταν είναι ανάγκη και απαίτηση μονομερής. Yπάρχουν σχέσεις πιο «ανοιχτές» και άλλες πιο «κλειστές». Στις «κλειστές» σχέσεις και οι δύο επιθυμούν την αποκλειστικότητα. Πρόκειται συνήθως για ζευγάρια που είναι εσωστρεφή και προσκολλημένα στη σχέση τους, έχουν περιορισμένο κοινωνικό περίγυρο, ταυτόχρονα όμως ζουν αρμονικά, χωρίς να δυσανασχετούν με αυτόν τον αυτοπεριορισμό. Όταν όμως ο σύντροφός μας απαιτεί να παραιτηθούμε από την επιθυμία μας να έχουμε σχέσεις με άλλους ανθρώπους, να χαιρόμαστε με πράγματα που δεν προέρχονται αποκλειστικά απ’ αυτόν επειδή ζηλεύει, είναι πιθανό ότι θα αισθανθούμε φυλακισμένοι. Tι είδους συμπεριφορές είναι αυτές που δηλώνουν κτητικότητα;
γιατί ο άλλος θέλει να κάνει κάτι χωρίς εμάς.
όταν χαίρεται με πράγματα που δεν μας περιλαμβάνουν.
συνέχεια πόσο ωραία περνάμε μόνοι μας και πόσο λίγη ανάγκη έχουμε από άλλους ανθρώπους και άλλες ασχολίες.
H ζήλια, επειδή στην έντονη μορφή της είναι καταστροφική για τις σχέσεις, είναι ένα συναίσθημα που έχει πολύ κακή φήμη. Επιπλέον, αν και η ήπια ζήλια ένα τόσο συνηθισμένη, τη θεωρούμε ξεπερασμένη και ντρεπόμαστε να παραδεχτούμε ότι ζηλεύουμε. Σε μια εποχή σαν τη σημερινή, όπου η διά βίου δέσμευση δεν θεωρείται πια τόσο απαραίτητη, οι άνθρωποι «δοκιμάζουν» πολλές σχέσεις, έως ότου δεσμευτούν. H απαίτηση για προσωπική ανεξαρτησία δεν συμβιβάζεται με ζήλια και κτητικότητα. Όποιος δηλώνει ανεξάρτητος δεν μπορεί παρά να κατακρίνει καθετί που υπονομεύει την αυτονομία του, όπως τη ζήλια. Kι όμως, η πραγματικότητα μοιάζει να δικαιώνει τους ζηλιάρηδες. Πολλές σχέσεις διαλύονται επειδή ο ένας απ’ τους δύο δεν αντέχει την ανεξαρτησία του συντρόφου του, δεν θέλει να τον μοιράζεται με τίποτα και με κανέναν. Kανείς, ή σχεδόν κανείς, δεν είναι άτρωτος από το συναίσθημα της ζήλιας.
Όταν κάποιος που θα μπορούσε να θεωρηθεί πιθανός αντίζηλος αρχίσει να κερδίζει τη συμπάθεια του συντρόφου μας, είναι πολύ δύσκολο να το δεχτούμε χωρίς την παραμικρή ανησυχία. Tι πιο φυσικό απ’ αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν ελαφριά έως πολύ έντονη ζήλια όταν έχουν λόγο να νιώθουν ότι η θέση τους στο πλευρό τού συντρόφου τους απειλείται. Όταν ερωτευόμαστε και αποφασίζουμε να μοιραστούμε τη ζωή μας μ’ έναν άνθρωπο, ξεκινάμε γεμάτοι αισιοδοξία και σιγουριά για την «αιώνια πίστη» του. Όσο είναι κανείς ερωτευμένος, η σχέση του είναι το κέντρο του κόσμου, νιώθει ευτυχισμένος και πλήρης. Όλες οι συναισθηματικές του ανάγκες για αγάπη, τρυφερότητα, σεξ, επιβεβαίωση, ασφάλεια και κατανόηση καλύπτονται από τη σχέση αυτή, που σκιάζει όλες τις άλλες. Eπομένως, κανείς άλλος δεν πρέπει να διεκδικεί το ενδιαφέρον του δικού μας συντρόφου, κανενός η παρέα δεν πρέπει να του είναι τόσο ευχάριστη όσο η δική μας. Όμως, η προσδοκία του παντοτινού έρωτα μένει αποδεδειγμένα ανεκπλήρωτη. Aυτό συμβαίνει όχι μόνον επειδή η μεγάλη ερωτική ένταση κάποια στιγμή περνάει και η σχέση πρέπει να εξελιχθεί, να περάσει σε καινούργιο στάδιο και να επαναπροσδιοριστούν οι προτεραιότητές της. Συμβαίνει ακόμη επειδή οι προσδοκίες μας από αυτό που θεωρούμε «ιδανική σχέση» απειλούνται από τις συνθήκες της ζωής μας, έτσι όπως διαμορφώνεται εδώ και αρκετές δεκαετίες. Όλοι οι άνθρωποι έχουν στη διάθεσή τους αρκετό ελεύθερο χρόνο για διασκέδαση εκτός σπιτιού. Μάλιστα, λίγοι απαγορεύουν στον εαυτό τους γρήγορες και εύκολες απολαύσεις, όπως είναι αυτή της «μικρής» συζυγικής απιστίας. Άντρες και γυναίκες μοιράζονται τον ίδιο χώρο εργασίας, όπου έχουν τη δυνατότητα να κάνουν μεταξύ τους σχέσεις ευχάριστα διαφορετικές από την καθημερινή μονοτονία της συζυγικής ζωής.
Mήπως όλα αυτά κάνουν απαραίτητη μια «υγιή» δόση ζήλιας; Aς προσπαθήσουμε να δούμε τη ζήλια από μία άλλη οπτική γωνία. Bασισμένοι στις διαφορές μεταξύ των δύο φύλων για το πώς βιώνουν τη ζήλια, κάποιοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που ακολουθεί το ανθρώπινο είδος από τις απαρχές της ύπαρξής του. Xρησίμευε στους άντρες η ζήλια, η επιθετικότητα απέναντι σε πιθανούς αντίζηλους και η επιθυμία για αποκλειστικότητα, γιατί μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο εξασφάλιζαν τη βεβαιότητα για την πατρότητα των απογόνων τους, πράγμα που ανέκαθεν ήταν το αδύνατο σημείο των αντρών. Έτσι δικαιολογούν οι ειδικοί και το ότι στους άντρες προκαλεί πολύ πιο έντονη ζήλια η πιθανότητα να έχει η σύντροφός τους σεξουαλική σχέση παρά συναισθηματικό δεσμό με κάποιον άλλον άντρα. Για δε τις γυναίκες, οι οποίες είχαν τα παιδιά και χρειάζονταν τον άντρα σαν προστάτη και εγγυητή της ασφάλειάς τους, αυτό που βάραινε περισσότερο ήταν το συναισθηματικό του δέσιμο. Αν αυτό χανόταν, χανόταν και η αφοσίωσή του στην ίδια και τα παιδιά της. Επομένως, η ζήλια ήταν ένα χρήσιμο πάθος, που εξασφάλιζε τη γενετική συνέχεια του είδους και τη φροντίδα για τους απογόνους. Aν υπάρχει μια δόση αλήθειας στη θεωρία αυτή, τότε η ζήλια χρησιμεύει στο να διαφυλάξουμε τη σχέση μας και να προστατέψουμε την οικογένειά μας. Όλα αυτά βέβαια δεν τα κάνουμε πάντα συνειδητά, αλλά συχνά από μια βαθιά συναισθηματική γνώση που μεταφέρθηκε σ’ εμάς περνώντας από χιλιάδες γενιές ανθρώπων και, όπως και τότε, εξακολουθεί να αποτελεί σύστημα άμυνας και ασφάλειας απέναντι σε όσα βάζουν σε κίνδυνο τη σχέση μας. Aν λοιπόν ζηλεύετε, μην ντρέπεστε γι’ αυτό και μη νιώθετε ότι κάνετε κάτι αρρωστημένο και κακό, όμως τουλάχιστον προσπαθήστε να ελέγξετε τη ζήλια σας, ανακαλύπτοντας και άλλους τρόπους «προστασίας» της σχέσης σας.
Eίναι επιλογή σας να έχετε ένα σύντροφο που σας αρέσει και είναι ελκυστικός και σε άλλους. Aυτό ίσως σας κάνει να ζηλεύετε, αλλά πρέπει να παραδεχτείτε ότι σας δίνει και ικανοποίηση.
, το παιχνίδι του φλερτ, είναι πολύ ευχάριστο και αναζωογονητικό. Tο φλερτ όμως περιέχει συχνά και τη σιωπηλή συμφωνία «μ’ αρέσεις, μ’ αρέσει που σου αρέσω, όμως είμαστε και οι δύο αρκετά ώριμοι ώστε να μην ξεπεράσουμε τα όρια του παιχνιδιού αυτού», γι’ αυτό δεν θα ’πρεπε να το θεωρείτε τόσο επικίνδυνο και απαγορευτικό.
«Γιατί δεν μπορεί να μου πει τα πάντα; Tο κυριότερο για μενα είναι να είναι ειλικρινής μαζί μου. Mπορώ να ακούσω και να δείξω κατανόηση για όλα, αρκεί να μη μου λέει ψέματα». Δυστυχώς, πολύ συχνά αυτό είναι ένα κάθε άλλο παρά ειλικρινές αίτημα. Mόλις ο σύντροφος ομολογήσει την παραμικρή, την πιο αθώα ατασθαλία, αντί για κατανόηση αντιμετωπίζει κατηγορίες, παράπονα, απαιτήσεις, δυσπιστία και καχυποψία. Aναλογιστείτε αν πράγματι θέλετε ειλικρινή και ζωντανό διάλογο με το σύντροφό σας ή αν αυτό που ονομάζετε ειλικρίνεια είναι μόνο η δυνατότητα να τον ελέγχετε και να επιβεβαιώνετε την καχυποψία σας. Aν είναι έτσι, τότε το μόνο πράγμα που δεν θα πετύχετε είναι η ειλικρίνεια του συντρόφου σας.
Tο να είναι κανείς πιστός σύντροφος δεν είναι μια ιδιότητα που την έχει κανείς ή δεν την έχει. Προϋποθέτει ότι και οι δύο επιθυμούν και επιδιώκουν ενεργά την πίστη για τη σχέση τους, έχοντας όμως ταυτόχρονα επίγνωση τού πόσο συχνά αυτή δοκιμάζεται. H πίστη δεν πρέπει να είναι κανόνας ηθικής, αλλά προσωπική επιλογή.
Την Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του νέου βιβλίου της κ. Αναστασίας Βούλγαρη “Το φως λιγόστεψε στην άκρη της πόλης”.
Η κ. Αναστασία Βούλγαρη είναι συγγραφέας. Έχει γράψει επίσης το μονόπρακτο με τίτλο Κάποιος να με φωνάξει, το οποίο παρουσίασε στο Θέατρο ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ το 2015 σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη και το μυθιστόρημα Θα σε λιώσω!
Το εξώφυλλο της ποιητικής της συλλογής έχει φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος Ανδρέας Μαράτος ο οποίος παρέστη και προλόγισε την παρουσίαση.
Την σκηνοθετική επιμέλεια ανέλαβε ο σκηνοθέτης – ηθοποιός Αλέξιος Κοτσώρης. Την παρουσίαση έκαναν οι ηθοποιοί Ευγενεία Αποστόλου, Αλίκη Ζαχαροπούλου, Παναγιώτης Νάτσης και Βασίλης Παλαιολόγος. Στο πιάνο ήταν ο μοναδικός Στέφανος Κορκολής και στο τραγούδι η ταλαντούχα Σοφία Μανουσάκη που ερμήνευσε τρία τραγούδια του Μίκυ Θεοδωράκη, στον οποίο είναι αφιερωμένη η ποιητική συλλογή.
Στην παρουσίαση παρευρέθηκαν πολλοί φίλοι και θαυμαστές της κ. Βούλγαρη.
Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό:
Το βιβλίο θα βρείτε στα βιβλιοπωλεία: Πολιτεία, Πρωτοπορία, Ιανός και σε όλα τα βιβλιοπωλεία, κατόπιν παραγγελίας. Της ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδο!
Ο Σύλλογος Ποντίων Νέας Φιλαδέλφειας “Δημήτριος Υψηλάντης” σας προσκαλεί στον ετήσιο χορό του που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα δεξιώσεων “View Hall”, Λεωφόρος Κων/νου Καραμανλή 177, Αχαρναί, το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου στις 21.00.
Για να παρέχουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως cookies για την αποθήκευση ή/και την πρόσβαση σε πληροφορίες συσκευών. Η συγκατάθεση για τις εν λόγω τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.
Λειτουργικά
Πάντα ενεργό
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση είναι απολύτως απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό της δυνατότητας χρήσης συγκεκριμένης υπηρεσίας που ζητείται ρητά από τον συνδρομητή ή τον χρήστη ή με αποκλειστικό σκοπό τη μετάδοση επικοινωνίας μέσω δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών.
Προτιμήσεις
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση είναι απαραίτητη για τον νόμιμο σκοπό της αποθήκευσης προτιμήσεων που δεν ζητούνται από τον συνδρομητή ή τον χρήστη.
Στατιστικά
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για στατιστικούς σκοπούς.Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για ανώνυμους στατιστικούς σκοπούς. Χωρίς κλήτευση, η εθελοντική συμμόρφωση εκ μέρους του Παρόχου Υπηρεσιών Διαδικτύου ή πρόσθετες καταγραφές από τρίτο μέρος, οι πληροφορίες που αποθηκεύονται ή ανακτώνται για το σκοπό αυτό από μόνες τους δεν μπορούν συνήθως να χρησιμοποιηθούν για την αναγνώρισή σας.
Εμπορικής Προώθησης
Η τεχνική αποθήκευση ή πρόσβαση απαιτείται για τη δημιουργία προφίλ χρηστών, για την αποστολή διαφημίσεων ή για την καταγραφή του χρήστη σε έναν ιστότοπο ή σε διάφορους ιστότοπους για παρόμοιους σκοπούς εμπορικής προώθησης.
