Την πατροπαράδοτη τέχνη της κατασκευής του χαρταετού οφείλουμε να διατηρήσουμε και να μεταλαμπαδεύσουμε στις νέες γενιές, να διδάξουμε στα παιδιά μας αυτό που δίδαξαν σε εμάς οι γονείς μας και στους γονείς μας οι παππούδες μας.
Στα πλαίσια αυτού του στόχου και με μεγάλη επιτυχία, συνδιοργανώσαμε το Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς και το 3ο Σύστημα Αεροπροσκόπων Νέας Φιλαδέλφειας, το πρωί της Κυριακής 15 Φεβρουαρίου, εργαστήρι κατασκευής χαρταετών για τα παιδιά της πόλης μας.
Παραθέτουμε απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη, ενός από τους σπουδαιότερους πεζογράφους της γενιάς του ’30, «Στου Χατζηφράγκου» που έχει ως θέμα το αποκριάτικο κι ανοιξιάτικο αντέτι των χαρταετών στη Σμύρνη.
«Θα σου μιλήσω για τα τσερκένια.
Είδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγγους ν’ανεβαίνει στα ουράνια; Ε, λοιπόν, ούτε είδες ούτε θα μεταδείς ένα τέτοιο θάμα! Αρχινούσανε την Καθαρή Δευτέρα -ήτανε αντέτι- και συνέχεια την κάθε Κυριακή και σκόλη, ώσαμε των Βαγιών. Από του Χατζηφράγκου τ’ Αλάνι κι από το κάθε δώμα κι από τον κάθε ταρλά του κάθε μαχαλά της πολιτείας αμολάρανε τσερκένια. Πήχτρα ο ουρανός! Τόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. Για τούτο, τα χελιδόνια τα φέρνανε οι γερανοί μονάχα τη Μεγαλοβδομάδα, για να γιορτάσουνε την Πασχαλιά μαζί μας. Ολάκερη τη Μεγάλη Σαρακοστή, κάθε Κυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Ανέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μείνει κολλημένη χάμω στης γης, ύστερ’ από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Και όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας κάναμε παρέα με αγγέλοι. Ίδια αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κορωνίζανε ψηλά. Θα μου πεις, κι εδώ, την Καθαρή Δευτέρα, βγαίνουνε κάπου εδώ γύρω κι αμολάρουνε τσερκένια. Είδες όμως ποτέ σου τούτη την πολιτεία ν’ αρμενίζει στα ουράνια;
Όχι. Εκεί, ούλα ήταν λογαριασμένα με νου και γνώση, το κάθε σοκάκι δεμένο με τον ουρανό. Και χρειαζότανε μεγάλη μαστοριά και τέχνη για ν’ αμολάρεις το τσερκένι σου.
