Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη επιστολή από τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Ν. Παπανικολάου:
Φίλες και φίλοι.
Λυπάμαι που θα το πω αλλά η γνώμη μου είναι πως από τον Ιούλιο του 2013, όταν ξεκίνησε η συζήτηση και παρουσιάστηκαν τα σχέδια του κ. Δημήτρη Μελισσανίδη, για την επανακατασκευή του γηπέδου στην ΑΕΚ, δεν τοποθετήθηκε σε σωστή βάση η σχέση του Δήμου μας, με την ΑΕΚ και τους εμπνευστές του εγχειρήματος της ομάδας. Όπως βλέπετε χρησιμοποιώ την λέξη επανακατασκευή και όχι κατασκευή ή δημιουργία, γιατί δεν έχουμε να κάνουμε με παρθενογένεση. Το γήπεδο υπήρχε επί 80 χρόνια και θα υπήρχε και σήμερα αν δεν υπήρχαν κάποιοι ανόητοι.
Και εξηγούμαι.
Δυστυχώς η σχέση που δημιουργήθηκε ήταν αρχικά, κατά την προεκλογική περίοδο, υποκριτική και στη συνέχεια το θέμα αντιμετωπίζεται με καχυποψία (χρησιμοποιώ την μόνη καλοπροαίρετη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό).
Ποια θα ήταν, κατά την γνώμη μου, η σχέση που θα έπρεπε να αναπτυχθεί;
Θα έπρεπε να ήταν η σχέση δύο πλευρών που επί 80 χρόνια συμπορεύθηκαν, με προβλήματα κατά καιρούς, δεν λέω, κατάφεραν όμως και οι δύο πλευρές να αποκομίσουν από αυτή την συμπόρευση, θετικά αποτελέσματα. Θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν και οι δύο πλευρές, αυτή τη νέα ευκαιρία που δίδεται με την επανακατασκευή του γηπέδου, ως μια αφορμή για ακόμα περισσότερα οφέλη, η μία για την πόλη και η άλλη για την ομάδα. Όχι σε πορεία σύγκρουσης αλλά σε πορεία σύμπλευσης. Σε καμία περίοδο αυτό τον ενάμιση χρόνο, δεν έγινε ουσιαστική συζήτηση. Αντίθετα αναλωθήκαμε στο αν και κατά πόσο το γήπεδο πρέπει να καταλάβει 2 ή 3 ή 5 στρέμματα παραπάνω έκταση. Ξέρετε, το αν και το κατά πόσο είναι απολύτως σχετικά. Ένας ΑΕΚτζής συμφωνεί απόλυτα να χρησιμοποιηθεί παραπάνω έκταση για την επανακατασκευή της Αγιασοφιάς, ένας Χριστιανός θα τα διέθετε ευχαρίστως για να μεταφέρουμε την ίδια την Αγία Σοφία από την Κωνσταντινούπολη, ένας μουσουλμάνος για να κάνουμε το μεγαλύτερο τέμενος στην Ευρώπη, ένας μουσόφιλος για να φτιάξουμε τη σκάλα του Μιλάνου κοκ. Εμείς στη Φιλαδέλφεια πρέπει να συμφωνήσουμε, εφόσον εξασφαλίσουμε ότι η επανακατασκευή θα βοηθήσει την πόλη μας. Με ειλικρινή όμως πρόθεση και όχι με το να συζητάμε, για το ποιό θα είναι το ύψος στα ρείθρα των πεζοδρομίων, στον περιβάλλοντα χώρο του νέου γηπέδου.
Τελικά, θα έλεγα ότι το πρώτα πράγμα που έπρεπε να γίνει, και το ισχυρίζομαι από την πρώτη στιγμή, ήταν μια συμφωνία των δύο συνοδοιπόρων με την υπογραφή ενός μνημονίου συνεργασίας. Μια συμφωνία δηλαδή που θα έκανε τον Δήμο μας συμμέτοχο στο ωραίο αυτό εγχείρημα και την ΑΕΚ, αρωγό στην ανάπτυξη και ευημερία της πόλης. Για να είμαι ειλικρινής τη διάθεση αυτή την είδα μόνο από την ΑΕΚ. Ίσως επειδή ήταν προεκλογική περίοδος και οι συνδυασμοί προβληματίζονταν, ίσως πάλι διότι αργότερα, η νέα Διοίκηση, έγινε όμηρος των ανεπίσημων ή ασαφών δηλώσεων του παρελθόντος. Εγώ πάντως οφείλω να σημειώσω και μπορώ να σας καταθέσω στοιχεία για αυτό, ότι η ΑΕΚ είχε όλη την καλή πρόθεση και διάθεση να συζητήσει. Ας δούμε όμως το πως μπορούν αυτά να αλλάξουν.
Επί του προκειμένου.
Εγώ βλέπω την ΑΕΚ αποφασισμένη να συνεχίσει στην επανακατασκευή του γηπέδου. Ο Δήμος μας είναι αποφασισμένος να προχωρήσει μπροστά; Να ξεφύγει από τις αγκυλώσεις που τον έχουν παγιδέψει σε μια ανούσια αντιπαράθεση. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια φανταστική κατάσταση, για την οποία προβάρουμε υποθετικά σενάρια. Έχουμε να κάνουμε με μια απόφαση που θα οδηγήσει την πόλη σε μια τροχιά ανάπτυξης και θα κάνει τη διαφορά (σε μια περίοδο μάλιστα που τα πάντα οδεύουν προς τα πίσω). Πρέπει βέβαια συζητήσουμε σοβαρά με την ΑΕΚ και λύσουμε κάποια θέματα που πραγματικά δημιουργούν πρόβλημα αλλά είναι ταυτόχρονα πολύ εύκολο να λυθούν.
Αυτά τα θέματα είναι κατά τη γνώμη μου τα εξής:
Η μεταφορά του γκαράζ της καθαριότητας από το άλσος.
Η ρύθμιση του κυκλοφοριακού.
Η αντιστάθμιση των στρεμμάτων που καταλαμβάνει το νέο γήπεδο.
Η αντιμετώπιση κάθε μορφής αναστάτωσης που θα δημιουργήσει η επαναλειτουργία ενός σύγχρονου γηπέδου, μέσα στον ιστό της πόλης.
Ας μην γελιόμαστε. Μια μεγάλη παρέμβαση θα έχει και αρνητικά. Θεωρώ όμως ότι τα θετικά είναι μακράν ισχυρότερα και τα αρνητικά μπορούν να μηδενιστούν.
Η πρότασή μου έχει ως εξής:
Στο μνημόνιο συνεργασίας θα προβλέπεται ότι ο διαχειριστής του νέου γηπέδου είναι υποχρεωμένος να διαθέτει το 5% των ακαθάριστων εσόδων από τα εισιτήρια, ως ανταποδοτικό τέλος για την κάλυψη των εξόδων που θα προκαλεί η λειτουργία του γηπέδου στην πόλη μας. Αυτό σημαίνει ότι ο Δήμος μας θα μπορέσει να αντιμετωπίσει το κόστος μεταφοράς των υπηρεσιών καθαριότητας και πρασίνου και τη μεταστέγασή τους σε άλλο χώρο (το πιθανότερο είναι ότι θα πρέπει να αναζητηθεί χώρος για μίσθωση). Θα μπορέσει να εφαρμόσει την κυκλοφοριακή μελέτη που υπάρχει ήδη για την κεντρική Νέα Φιλαδέλφεια και χρειάζεται ένα ιδιαίτερα υψηλό κονδύλι. Θα μπορεί να διορθώνει τις επιπτώσεις που θα έχει η λειτουργία του γηπέδου σε υποδομές του δήμου και ιδιωτικές περιουσίες. Θα δύναται εν κατακλείδι, να αναστρέψει κάθε πιθανή αρνητική εξέλιξη.
Επίσης ο διαχειριστής του γηπέδου υποχρεούται να αντισταθμίσει την απώλεια μέρους του άλσους, με την αγορά ικανής έκτασης εντός του νομού Αττικής (που θα είναι στην ιδιοκτησία του Δήμου αλλά θα διαχειρίζεται η ΑΕΚ) και τη δημιουργία αθλητικού κάμπ για τις υποδομές της ερασιτεχνικής ΑΕΚ, με την υποχρέωση φιλοξενίας 300 παιδιών από την πόλη μας.
Τέλος, ο εκάστοτε Δήμαρχος και εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης, θα συμμετέχει στο Δ.Σ. του διαχειριστή του γηπέδου και της ερασιτεχνικής ΑΕΚ.
Ας μπούμε επιτέλους στην ουσία του θέματος. Ας μην κοιτάμε το δέντρο αλλά το δάσος και ας πάρουμε τις αποφάσεις που θα αποτελέσουν ένα νέο ξεκίνημα για την πόλη μας που βρίσκεται σε τροχιά κάμψης. Η πολιτική, δεν αφορά πανηγυράκια αλλά αποφάσεις που σηματοδοτούν την πρόοδο των κοινωνιών και την ευημερία των πολιτών.
