Γράφει ο Μπάμπης Καραηλίδης
Αγαπητοί συμπολίτες, οδεύουμε ολοταχώς προς τις άγιες μέρες των Χριστουγέννων οι οποίες δυστυχώς συνοδεύονται από ένα ιδιότυπο και πρωτόγνωρο για την φύση τους χαρακτηριστικό.
Αντί να κυριαρχεί στις ψυχές μας το φως και η αισιοδοξία για την γέννηση του θεανθρώπου, όπως συμβαίνει παραδοσιακά στις χριστιανικές κοινότητες, αντιθέτως κατακλύζονται από σκοτάδι, απαισιοδοξία και αβεβαιότητα. Ο COVID 19 και οι συνέπειες του σίγουρα είναι μια πολύ βασική αιτία του κακού, δεν είναι όμως μόνο αυτή.
Η βασικότερη ίσως είναι, η έντονη αμφισβήτηση και η αμφιβολία που επικρατεί παντού, για τους χειρισμούς και τις πρακτικές αυτών που πρέπει και επιβάλλεται να μας οδηγήσουν σε κάποιο διέξοδο, δηλαδή τους ανώτερους άρχοντες της χώρας μας αλλά και όλου του κόσμου.
Κάποιοι τέτοιοι ,ας μου επιτρέψετε την έκφραση <<ξυπόλυτοι άρχοντες>> δυστυχώς, σε αυτή την δύσκολη συγκυρία έχουμε την ατυχία να διοικούν το δήμο μας. Άνθρωποι τους οποίους πολλοί συμπολίτες μας πίστεψαν ,στήριξαν και εμπιστεύτηκαν ελπίζοντας ότι θα μεταμορφώσουν την πόλη δίνοντάς της προοπτική και ελπίδα. Δυστυχώς όμως φρόντισαν να εκδηλώσουν τις αδυναμίες και τις παθογένειες τους και να αποκοπούν πολύ νωρίς από τα θέλω και τις ανάγκες των πολιτών.
Το οξύμωρο όμως είναι πως μας είχαν καλλιεργήσει την εντύπωση, πως έχοντας δήμαρχο έναν άνθρωπο της τέχνης, τουλάχιστον θα είχαμε εξασφαλίσει το φως. Ειδικά στην διάρκεια αυτών των γιορτών που το έχουμε όλοι τόση ανάγκη, με αυτήν την μαυρίλα που απλώνεται παντού γύρω μας.
Φαίνεται όμως πως και εκεί σταθήκαμε άτυχοι, δεν είδαμε ποτέ το φως. Επικρατεί παντού τόσο βαθύ σκοτάδι που μπορείς εύκολα να μετράς τα αστέρια . Το μόνο δυστυχώς που συνδέει την πόλη μας με τις γιορτές είναι ότι μας θυμίζει έντονα την φτωχή σταχτοπούτα.
Ευδιάκριτο παντού το έλλειμμα αισθητικής ,φρέσκων ιδεών αλλά και συναισθημάτων. Όλα φωνάζουν φως περισσότερο φως, στα αυτιά όμως των λάθος ανθρώπων. Φτάσαμε στο σημείο πηγαίνοντας μια βόλτα σε γειτονικούς δήμους που κάποτε ήταν δορυφόροι της Φιλαδέλφειας (Μεταμόρφωση ,Άγιοι Ανάργυροι) να αισθανόμαστε ντροπή γιατί κατάφεραν όχι μόνο να μας ξεπεράσουν, αλλά και να μας κάνουν να αισθανόμαστε σαν φτωχοί συγγενείς.
Πρέπει επιτέλους σήμερα οι διοικούντες να μας απαντήσουν σε μερικά εύλογα ερωτήματα: Αναρωτιόμαστε που είναι καταχωνιασμένος άραγε ο πάγιος στολισμός προηγούμενων διοικήσεων ?(αν συντηρήθηκε και υπάρχει ακόμη. Δεν υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο ποσό από τον προϋπολογισμό των ανταποδοτικών τελών που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τον φωτισμό ολόκληρης της πόλης και όχι μόνο δυο τριών επιλεγμένων σημείων? Δεν δικαιούνται να μπουν και οι συνδημότες μας στις απομακρυσμένες γειτονιές( κάτω Κουκλάκι ,Αγία Μαρίνα ,Απομάχων και άλλες) στο πνεύμα των Χριστουγέννων? Είναι προτιμότερο να ξοδεύονται τα χρήματα του δήμου σε γραφεία επικοινωνίας και λιβανίσματος του υποτιθέμενου έργου ή να διατίθενται για να ομορφύνουν την κάθε γειτονιά αλλάζοντας έτσι προς το καλύτερο την ψυχολογία των κατοίκων? Γνωρίζουμε ότι ο δήμος μας, διαθέτει ένα τεχνικά άξιο έμψυχο υλικό που μπορεί να υποστηρίξει τέτοιες δράσεις και να συμβάλλει αποφασιστικά στην βελτίωση της εικόνας της πόλης ,γιατί δεν το χρησιμοποιεί?
Κύριοι της διοίκησης του δήμου, είναι γνωστό ότι το σκοτάδι δεν μπορεί να διώξει το σκοτάδι. Σας εύχομαι λοιπόν ολόψυχα εν όψη των εορτών, να βγείτε το συντομότερο από το σκοτάδι της απάθειας και της εικονικής πραγματικότητας που έχετε περιπέσει και να μπείτε στο φως της δημιουργίας. Το έχει ανάγκη η πόλη μας ,το ζητούν οι πολίτες , το επιβάλλει το καθήκον σας.
Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τ’ αστέρια.
«εποχή σκοταδισμού»