Κανείς δεν περίμενε την επομένη της 8^ης Ιουλίου ότι η νέα Κυβέρνηση θα βρισκόταν λίγους μήνες μετά μπροστά σε μια διπλή καταιγίδα. Όλοι περίμεναν μέτρα ενίσχυσης της Οικονομίας και επενδύσεις , αποκατάσταση του σεβασμού στους θεσμούς και επικράτηση πια της Νομιμότητας και τσάκισμα της αυθαιρεσίας . Περίμενε την οικοδόμηση μίας χώρας πραγματικά Ευρωπαϊκής, κανονικής, που το Κράτος σέβεται τον πολίτη αφήνοντας πίσω παθογένειες του παρελθόντος και γιατρεύοντας τις πολύμορφες αρνητικές επιδράσεις της δεκαετίας της Κρίσης και των Μνημονίων. Κανείς δεν περίμενε σίγουρα ότι οκτώ μήνες μετά, η Ελλάδα θα έδινε την μάχη απέναντι σε δύο κρίσιμα μέτωπα: Αυτό του κινδύνου του κοροναιού και της Τούρκικης επιθετικότητας, της υπεράσπισης των συνόρων μας και της αντιμετώπισης του Μεταναστευτικού- Προσφυγικού που χρησιμοποιείται από τον Ερντογάν ως μοχλός εκβιασμού απέναντι στην χώρα και την Ευρώπη μέσα από ένα ντελίριο αυθαιρεσίας, απειλών, fake news, κατηγοριών, ψευδολογίας.

Φαίνεται πως ο Κ. Μητσοτάκης που ξεκίνησε με ένα σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, όχι μόνο το διατήρησε, αλλά το αύξησε μέσα στις δύσκολες συνθήκες του τελευταίου διαστήματος.

Πρώτον, παίρνοντας απόφαση σφραγίσματος των συνόρων, παγώνοντας νέες αιτήσεις ασύλου, επιφέροντας ένα ισχυρό χαστούκι στον Ερντογάν που χρησιμοποιώντας ανθρώπους προσπάθησε όχι μόνο να περάσει χιλιάδες παράνομους Μετανάστες στη χώρα δια της εισβολής αλλά και να αποσταθεροποιήσει πολιτικά την Ελλάδα. Διεθνοποιώντας το θέμα και οικοδομώντας νέες συμμαχίες, θέτοντας την Ε.Ε προ των ευθυνών της και καταδεικνύοντας πιεστικά τον ρόλο της Τουρκίας ως απειλή για όλη την Ε.Ε. Ας σημειώσουμε ότι οι αποφάσεις αυτές ελήφθησαν όταν ακόμα από την Αντιπολίτευση ψέλιζαν ή ανοησίες περί ανοικτών συνόρων, απουσία διεκδικητικής παρουσίας στην Ευρώπη . Ελήφθησαν όμως, επιβεβαιώθηκε στην πράξη η ορθότητά τους, δημιούργησαν μία νέα ατμόσφαιρα στην Ευρώπη, έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τον Ερντογάν και προπαντός δημιούργησαν τις βάσεις μίας πανεθνικής πατριωτικής συμμαχίας στην κοινωνία πέρα ακόμα και από το τι λένε τα κόμματα ή γραφικά, ιδεοληπτικά  έστω τμήματά τους και έντυπα που τα στηρίζουν. Αυτή η κοινωνική συμμαχία που στην τελευταία έρευνα της OPINION POLL έφτανε το 90% που συμφωνούσε με τους χειρισμούς του Πρωθυπουργού, είναι και ο κρίσιμος παράγοντας που ώθησε σε πλήρη αλλαγή στάσης τον Αλέξη Τσίπρα, αν και έχει τον μόνιμο πονοκέφαλο πολιτικά ανόητων στελεχών του που υιοθετούσαν ακόμα και τις εκδοχές Ερντογάν για νεκρούς ή διαδηλώνουν εδώ και στο Λονδίνο υπέρ των ανοικτών συνόρων.

Δεύτερο, αντιδρώντας με υποδειγματική ετοιμότητα και αξιοποιώντας το εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό που συντονίζει την προσπάθεια κατά της διάδοσης του κοροναιού. Ωστόσο και το πρόσφατο διάγγελμά του απέπνευσε ειλικρίνεια, μεστότητα, σοβαρότητα, ηγετικότητα, ευθύτητα. Δεν προσπάθησε να αποφύγει ούτε να πάρει θέση για τα γνωστά εκκλησιαστικά ζητήματα στα οποία Ιεράρχες έπαιρναν ανοικτά σκοταδιστικές θέσεις και κάποιοι « δικοί του» διαφήμιζαν ηλιθιωδώς και επικίνδυνα την πίστη τους, ούτε και να γίνει αρεστός σε μαθητές και ιδιοκτήτες καφετεριών. Απάντησε έτσι στην σπουδή της αντιπολίτευσης για να τον κριτικάρει ότι δεν παίρνει θέση για τις λειτουργίες ή την μετάληψη. Τώρα, ακολουθούν όλοι πια.

Για άλλη μια φορά φαίνεται ότι οι μεγάλες κρίσεις επιφέρουν αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Σε τέτοιες στιγμές οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από ικανούς, μεθοδικούς, αποτελεσματικούς διαχειριστές που χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα και ορθολογισμό. Στην χώρα μας αυτό έχει μεγαλύτερη ισχύ αφού οι πολίτες έζησαν μια δύσκολη δεκαετία στην οποία υπήρξε έξαρση του λαϊκισμού, του ανορθολογισμού, των αυταπατών και μίας κενής περιεχομένου αγωνιστικής ρητορικής που πρόσθεσαν κόστος στην πορεία της χώρας. Η ικανότητα και η ύπαρξη σχεδίου και αποφασιστικότητας φαίνεται να ενισχύουν καθοριστικά τον Κ. Μητσοτάκη, να δημιουργούν τις προϋποθέσεις μίας πολιτικής και ιδεολογικής ηγεμονίας. Ασφαλώς στην Πολιτική σε μια στιγμή μπορούν να συμβούν γεγονότα που ανατρέπουν τα πάντα. Ωστόσο, αυτή την στιγμή, οκτώ μήνες από τις εκλογές, υπάρχει μία πλήρης κυριαρχία του σημερινού Πρωθυπουργού που εμπεδώνεται σε κρίσιμες συνθήκες, ενώ την ίδια ώρα η αντιπολίτευση αναζητεί τα βήματά της δέσμια ιδεοληψιών, του DNA της, της αδυναμίας αντίληψης της νέας κατάστασης.  

Η πανδημία του κορονοιού και η διάδοσή της και στην χώρα μας αναδεικνύει ένα απρόσμενο κίνδυνο που έχει αναταράξει όλο τον πλανήτη και έχει αναστατώσει φυσικά και την ζωή μας.Ένας πόλεμος φαίνεται να είναι σε εξέλιξη με ένα άγνωστο εχθρό και με απροσδιόριστο το κόστος σε ανθρώπινες ζωές, στην κοινωνική συνοχή, στην παραγωγική δραστηριότητα και την Οικονομία. Η Ελλάδα έχοντας βγει από μια δεκαετή δοκιμασία χρεοκοπίας και Μνημονιακών Πολιτικών έχει βρεθεί μπροστά σε δύο « καταιγίδες» που πρέπει να αντιμετωπίσει. Η πρώτη είναι η μάχη κατά της διάδοσης του κοροναιού, μάχη κρίσιμη και με απροσδιόριστο χρονικό ορίζοντα.

Η δεύτερη είναι η αυξανόμενη επιθετικότητα του Ερντογάν που έχοντας υποστεί αλλεπάλληλες ήττες το τελευταίο διάστημα επιχείρησε να εκβιάσει την Ευρώπη και να αποσταθεροποιήσει την χώρα, χρησιμοποιώντας κυνικά ως σφαίρες χιλιάδες Μετανάστες στον Έβρο ως μόνιμο πολιορκητικό κλοιό. Η προσπάθειά του μέχρι στιγμής και παρά την ανοικτή βοήθεια του Τούρκικου Στρατού  έχει οδηγήσει σε μια άλλη ακόμα αποτυχία του συν το διεθνές κόστος που έχει υποστεί. Πρόκειται για ένα σύνθετο γεωστρατηγικό πρόβλημα που θα έχει συνέχεια και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει και κάποιο θερμό επεισόδιο.

Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις ο Κ. Μητσοτάκης φαίνεται να   συγκεντρώνει την εκτίμηση ενός συντριπτικού ποσοστού του λαού για τους χειρισμούς του και στα δύο κρίσιμα αυτά θέματα. Λογικό και αναμενόμενο. Η Ελλάδα έχει επιδείξει πολύ γρήγορα αντανακλαστικά στην αντιμετώπιση του ιού, αξιοποίησε έγκαιρα ένα πολύ έμπειρο επιστημονικό δυναμικό, κράτησε άμυνα και κερδίζει χρόνο μέχρι να έρθει η ώρα του pic, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έκανε ένα υποδειγματικό διάγγελμα με το οποίο ξεκαθάρισε με ειλικρίνεια και αμεσότητα θέματα που απασχολούσαν τον δημόσιο διάλογο ( π.χ  τα θέματα που άνοιξαν σκοταδιστικές και επικίνδυνες  τοποθετήσεις Ιεραρχών σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις του Πατριάρχη, αλλά και της μεγάλης πλειοψηφίας των Ορθοδόξων Εκκλησιών στ΄όλο τον πλανήτη). Έδειξε όμως και αποφασιστικότητα και καθαρή γραμμή απέναντι στην ασύμμετρη απειλή στον Έβρο. Σφράγισε τα σύνορα, σκλήρυνε την γραμμή του απέναντι στους παράνομους μετανάστες, πάγωσε τις νέες αιτήσεις ασύλου, απέδειξε έμπρακτα ότι φυλάγονται και τα θαλάσσια σύνορα, ενώ αφύπνισε την Ευρώπη απέναντι στα πραγματικά σχέδια Ερντογάν. Ήταν κρίσιμες αποφάσεις που στην πρώτη φάση συνάντησαν την κάθετη αντίθεση στελεχών βασικά του ΣΥΡΙΖΑ που μιλούσαν για ανοικτά σύνορα, θέατρο πολέμου στον Έβρο, κυριαρχία ακροδεξιών στοιχείων, ανάγκη να επιτρέψουμε ουσιαστικά να μπουν όσοι μαζεύτηκαν στα σύνορα! Ευτυχώς ο Α. Τσίπρας αποσαφήνισε την άποψή του και την επίσημη άποψη του ΣΥΡΙΖΑ που τάσσεται υπέρ των κλειστών συνόρων και μίας πιο καθαρής καταγγελίας του Ερντογάν! Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα με όσα συνεχίζουν  να λένε στελέχη του, αλλά και να γράφονται στις δύο εφημερίδες του Κόμματος της Αξιωματικής Εφημερίδας.

Αν κάτι πάντως μετράει αυτή την δύσκολη στιγμή που φαίνεται ότι αφού εξασφαλίστηκε η καθολική, σχεδόν παλλαική, κοινωνική στήριξη , εξασφαλίστηκε και και η στήριξη των βασικών κομμάτων, είναι να κυριαρχήσει η ευθύνη και η λογική, να κυριαρχήσει ο ορθολογισμός. Στην ζωή φαίνεται ότι σ΄αυτή την ιδιόμορφη χώρα χρειάζεται μια μόνιμη προσπάθεια για να εξασφαλίζονται τα αυτονόητα. Ας πάρουμε την μάχη του κοροναιού. Έκλεισαν τα σχολεία και κατακλείστηκαν οι καφετέριες. Αποτέλεσμα; Αντί να μειωθεί ο ρυθμός εξάπλωσης, αυξήθηκε. Σε ρεπορτάζ ακούς απόψεις τραγικές και ανεύθυνες.Πολίτες που είχαν μπει σε καραντίνα στην Ηλεία γυρνούσαν στα καφενεία!  Πρόεδρος Κόμματος πουλούσε γιατρικό για τον ιό και το διαφήμιζε. Γνωστοί επώνυμοι όπως ο Σ. Κραουνάκης το έριξαν σε γνωστές συνωμοσιολογίες και ανοησίες. Ασφαλώς όλα αυτά αντιμετωπίζονται ή με μέτρα ( όπως και πάρθηκαν)  ή με απομόνωση δοξασιών και ηλιθίων αντιεπιστημονικών απόψεων. Ωστόσο ας γίνει καθαρό, ότι χωρίς αυτοπροστασία , πειθαρχία στα μέτρα της αρμόδιας επιτροπής , ευθύνη απέναντι στην ζωή των άλλων, μπορεί να περάσουμε όλοι πολύ δύσκολες στιγμές και να χάσουν την ζωή τους πολλοί, μα πολλοί άνθρωποι. Απέναντι σ΄αυτό κανένας δεν δικαιολογείται, είτε είναι ένας « αγέρωχος » που το σκάει από το Νοσοκομείο μόλις μαθαίνει ότι είναι φορέας, είτε είναι ένας Ιεράρχης που ενθαρρύνει στάσεις και συμπεριφορές που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο ζωές είτε ακόμα βουλευτές που για λίγους αμφίβολους ψήφους μετατρέπει την θρησκευτική πίστη σε πραμάτεια και σε διαφήμιση τς μετάληψης και των θρησκευτικών συνάξεων.

Ωστόσο, σε άλλης τάξης θέματα, καλό είναι να μαζεύονται και να καταγγέλονται από την πρώτη στιγμή απόψεις που υπονομεύουν την εθνική ομοψυχία και την αποτελεσματικότητα αντιμετώπισης της Τούρκικης απειλής. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν δούρειοι ίπποι ή προδότες πολιτικοί. Το έλεγα και την περίοδο των πρώτων Μνημονίων που κάποιοι καθύβριζαν ως προδοτικές Κυβερνήσεις που τα υπέγραφαν, μέχρι που υπέγραψαν κι αυτοί ένα Μνημόνιο και ξαφνικά σιώπησαν. Ωστόσο υπάρχουν απόψεις αξιοποιήσιμες από τον Ερντογάν, απόψεις επικίνδυνες για την χώρα ή δηλώσεις που δυσφημούν την Ελλάδα. Η εμμονή κάποιων να παρουσιάζουν τον Κ.Μητσοτάκη ως Όρμπαν τι είναι άραγε;  Η εμμονή στην αντίληψη ανοίγματος των συνόρων σε τι αποσταθεροποίηση θα μπορούσε να οδηγήσει την χώρα στην συγκεκριμένη συγκυρία; Η οργάνωση διαμαρτυριών έξω από την Ελληνική Πρεσβεία στο Λονδίνο  με σύνθημα να ανοίξουν τα σύνορα από Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ή από τον αδελφό Τζανακόπουλο με την πλήρη στήριξη του Κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, πως πρέπει να εκληφθούν άραγε; Η εμμονή για νεκρό ή νεκρούς στον Έβρο που υποστηρίζει προσωπικά και ο Ερντογάν, πως να ερμηνευτεί; Τα προσανατολισμένα στα παραπάνω ιδεολογήματα και τις ψευδολογίες της ΑΥΓΗΣ και της Εφημερίδας των Συντακτών σ΄όλο το τελευταίο διάστημα πως να τα εκλάβουμε; Σε κάθε περίπτωση πάντως το 90% σύμφωνα με δημοσκοπήσεις( π.χ της OPINION POLL) τάσσεται υπέρ της γραμμής που έχει χαραχτεί από την Κυβέρνηση. Το θέμα είναι όλα αυτά τα δείγματα γραφής δήθεν ανθρωπιστών και ευαίσθητων που είχαν σιωπήσει για πέντε τουλάχιστον χρόνια, ότι και να συνέβαινε κάτι δείχνουν και δεν μπορεί να μένουν αναπάντητα.

Υπάρχει επομένως Κυβέρνηση που μέχρι τώρα τα πάει καλά στον χειρισμό και των δύο κρίσιμων θεμάτων. Υπάρχουν βασικά κόμματα που παρά την ύπαρξη παραφωνιών ουσιαστικά συμφωνούν. Υπάρχει και μία μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που στηρίζει. Ε τότε ας συμβάλουμε όλοι ώστε να απομονωθούν παραπέρα αντικοινωνικές συμπεριφορές και ξεπερασμένες, εμμονικές απόψεις που προκαλούν ζημιά.

Έχουμε μια μοναδική ευκαιρία ως χώρα. Να δείξουμε ότι μπορούμε να πορευόμαστε με σαφή κατεύθυνση και αποφασιστικότητα, ομοψυχία, με λογική και ευθύνη.

α’ ) Καλό είναι να αποφύγουμε τον (εύκολο) αντι-τουρκισμό και τον (εύκολο επίσης) αντι-ευρωπαϊσμό. Μόνο σε συνεργασία με την Τουρκία αφενός, και με την ΕΕ αφετέρου, μπορεί να υπάρξουν κάποιες διέξοδοι.

β’ ) Η Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για προσφυγικό/μεταναστευτικό δεν καλύπτει τον Έβρο. Αφορά τα νησιά. Επομένως, κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας για παραβίαση της Συμφωνίας δεν στέκουν.

γ’ ) Οι Ευρωπαίοι πρέπει να δώσουν στην Τουρκία τα υπόλοιπα χρήματα (περίπου το 1/3 του συνολικού ποσού), που της χρωστάνε για τους μέχρι σήμερα πρόσφυγες.

δ’ ) Η Τουρκία δεν έχει αναλάβει υποχρέωση να κρατήσει και τα επιπλέον προσφυγικά/μεταναστευτικά κύματα που θα έρθουν. Εκεί χρειάζεται νέα συζήτηση.

ε’ ) Τα περί πλήρους οργάνωσης και συντονισμού της μεταφοράς προσφύγων/μεταναστών από την κυβέρνηση Ερντογάν, πρέπει να τα ακούμε με σκεπτικισμό. Δεν έχουν αποδειχθεί επαρκώς. Οπωσδήποτε ο Ερντογάν “μισανοίγει” τις πύλες και τους ενθαρρύνει, αλλά αυτό έχει μεγάλη διαφορά.

στ΄) Ορθώς η Μέρκελ δίνει κάποια χρήματα και υποστήριξη στην Τουρκία για την αντιμετώπιση των επιπλέον κυμάτων από την Συρία (επίσης ας μην ξεχνάμε ότι, η Γερμανία δέχτηκε 1 εκατομμύριο Σύρους πρόσφυγες όταν ξέσπασε ο εμφύλιος στην Συρία)

ζ΄) Είναι σημαντικό ότι ο Γιοζέπ Μπορέλ (νέος Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική), πήγε στην Τουρκία για να συζητήσει το Συριακό. Από εκεί θα προέλθει το νέο κύμα προσφύγων. Στο Ιντλίμπ έχουν μαζευτεί περίπου 2 εκατομμύρια άμαχοι, τόσο από την ίδια περιοχή, όσο και από άλλες περιοχές της Συρίας για να προστατευθούν. Πρέπει να υπάρξει κατάπαυση του πυρός μεταξύ συριακού Στρατού και ρωσικής αεροπορίας, από την μια πλευρά, και τουρκικών στρατευμάτων, από την άλλη, όπως ζητάει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, καθώς και οι Μακρόν και Μέρκελ. “Η λύση στην Συρία δεν μπορεί να είναι στρατιωτική, αλλά πολιτική” (Αντόνιο Γκουτέρες, Γ.Γ. ΟΗΕ)

η’ ) Η συζήτηση για να βάλει η ελληνική κυβέρνηση “βέτο” σε όλες τις αποφάσεις της ΕΕ είναι λανθασμένη. Πρώτον, διότι γνωρίζουμε τα όρια και τις συνέπειες του “βέτο” (και της απειλής για “βέτο”), γενικά. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να στρέψουμε τους εταίρους εναντίον μας. Ακόμα περισσότερο, αν υπάρχει σκέψη να βάλουμε “βέτο” στον Προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συζητείται τώρα. Είναι αυτοχειριασμός. Διότι οι μεγάλες χώρες δεν θέλουν να δώσουν από την δική τους τσέπη, αυτά που θα λείψουν από την αποχώρηση της Βρετανίας. Είναι σα να λέμε, δεν πειράζει, μην δίνετε χρήματα στις μικρότερες χώρες και στην Ελλάδα.

θ’ ) Το κλείσιμο των συνόρων μπροστά σε μία κρίση, είναι λογικό. Αυτό όμως δεν μπορεί παρά να είναι ολιγοήμερο, για μια εβδομάδα κλπ. Δεν μπορούν να μένουν τα σύνορα κλειστά επ΄ άπειρον, σε μεταφορές, εμπόριο, τουρισμό κλπ κλπ. (Για να μην θυμηθούμε τι έλεγαν όλοι στην Ελλάδα το 2015, όταν έκλεισαν τα σύνορα, η πγδ Μακεδονίας, η Σερβία, η Ουγγαρία, η Αυστρία, η Πολωνία, αλλά και η Ιταλία του Μπερλουσκόνι και του Σαλβίνι). Πρέπει να ετοιμαστούμε για ένα θέμα που θα διαρκέσει πολύ.

ι’ ) Κάθε χώρα υποχρεούται (από τις Διεθνείς Συμβάσεις) να έχει ανοιχτό ένα τουλάχιστον ασφαλές πέρασμα για πρόσφυγες/μετανάστες. Ώστε να μην κινδυνεύουν ζωές και να δίνεται η δυνατότητα σε όσους προτίθενται, να υποβάλλουν αίτημα για άσυλο. Το αν κάποιος είναι πρόσφυγας ή όχι, δεν το αποφασίζουν οι κυβερνήσεις, οι αστυνομίες κλπ. Εξετάζεται εξατομικευμένα για τον κάθε αιτούντα, από ειδικές επιτροπές. Η αναστολή του δικαιώματος υποβολής αιτήματος ασύλου από την Ελλάδα, είναι παραβίαση του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, και ήδη μας έχουν καταγγείλει το Συμβούλιο της Ευρώπης (ο αρμόδιος Επίτροπος σε ειδική Έκθεση του), η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, η Διεθνής Αμνηστία κλπ. Το ίδιο παράνομη είναι η αναγκαστική επιστροφή πίσω στην Τουρκία όσων έχουν κατορθώσει να περάσουν αυτές τις μέρες τα σύνορα, χωρίς καταγραφή τους και χωρίς δυνατότητα υποβολής αιτήματος ασύλου. Μπορείς να συλλάβεις κάποιους, αλλά υποχρεούσαι να τους κρατήσεις, και να προχωρήσεις στην διαδικασία. Για τους απέξω, ακόμα και μέσα από το συρματόπλεγμα πρέπει κάποια στιγμή να δώσεις την δυνατότητα να σου δίνουν τα χαρτιά τους.

ια’ ) Φυσικά το θέμα κατανομής προσφύγων σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες είναι κεντρικό. Αν όμως ονομάζεις τους πρόσφυγες/μετανάστες “εισβολείς”, “ασύμμετρη απειλή” , “υβριδικό πόλεμο” κλπ, πώς θα τους δεχτούν οι άλλες χώρες; Θα δεχτούν εισβολείς…;;;

ιβ’ ) Η ευρωπαϊκή βοήθεια των 700 εκατομμυρίων, παρά την κριτική που ασκείται, αποδομεί τους παραπάνω χαρακτηρισμούς. Δεν τα δίνουν φυσικά για «εισβολείς», «παράνομους», «αποφυλακισμένους ποινικούς» κλπ, αλλά για πρόσφυγες/μετανάστες. Είναι ανθρωπιστική βοήθεια, διότι φοβούνται ανθρωπιστική κρίση και όχι κρίση ασφαλείας.

ιγ’ ) Όλες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να “βάλουν πλάτη” σε προσπάθεια κατανομής προσφύγων/μεταναστών από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στην ηπειρωτική Ελλάδα.

ιδ’ ) Στα διεθνή ΜΜΕ πληθαίνουν τα ρεπορτάζ για βίαιη αντιμετώπιση των προσφύγων/μεταναστών από την Ελλάδα (Deutche Welle κλπ). Επίσημη δήλωση της Προέδρου των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο, Σκα Κέλλερ, για τα δακρυγόνα της ελληνικής αστυνομίας. Καταγγελίες προσφύγων/μεταναστών για ξυλοδαρμό, κλοπή κινητών και πορτοφολιών, κακομεταχείριση και κατόπιν βίαιη επιστροφή τους σε τουρκικό έδαφος. Αναφέρεται και νεκρός, που αποδίδεται σε ευθύνη της ελληνικής πλευράς. Είναι η αστυνομία, οι συνοριοφύλακες, ο Στρατός, οι παραστρατιωτικές ομάδες πολιτών ; Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει διεθνώς κατηγορούμενη. Απαιτείται έρευνα, όχι συγκάλυψη.

ιε’ ) Γενικά υπάρχει θέμα με την ενημέρωση του ελληνικού λαού. Οι δημοσιογράφοι δεν επιτρέπεται να μπαίνουν στην ζώνη των γεγονότων, αλλά πρέπει να κάθονται πολύ μακριά. Οι πηγές είναι ελεγχόμενες από αστυνομία, στρατό, Λιμενικό. Υπάρχει πρόβλημα μονομέρειας.