Νέα κατάσταση της Βρετανικής ένωσης καπνιστών FOREST καταγεγραμμένη από τον πρώην βουλευτή του Σκωτσέζικου κοινοβουλίου Brian Monteith αποκαλύπτει και εξιστορεί σωρεία με την σειρά των αυταρχικών νομοθετημάτων και των άλλων παρόμοιων κανονισμών που θέσπισαν στην ισχύ τους η αυτόνομη κυβέρνηση και το ανεξάρτητο κοινοβούλιο της Σκωτίας με έμφαση και το αποκορύφωμά τους στον αντικαπνιστικό νόμο του 2006 και τα παρεμφερή συνεπακόλουθά του που διέδωσε ανά τον κόσμο έκτοτε από το 2004 δια μέσω του ανεξάρτητου Ιρλανδικού κράτους.
Την κατάσταση της FOREST που εξέδωσε με την ευκαιρία του δείπνου σε κλειστό κύκλο διεργασιών στο Εδιμβούργο την Τρίτη 26 Ιουνίου 2018 συνοδεύει ο πρόλογος από τον δημοσιογράφο, αθλητικό και γενικό σχολιαστή και μυθιστοριογράφο Allan Massie έχοντας προοίμιο σε όλα τα κεφάλαια την εύστοχη και την επάξια από όλους για προσοχή και μελέτη φιλοσοφική τοποθέτηση γνωστών ιστορικών προσώπων.
Μέσα στην έκθεση του πρώην βουλευτή για λογαριασμό της FOREST γίνονται εκτεταμένες αναφορές με πρωτοφανείς αποκαλύψεις για την πρόθεση της τοπικής κυβέρνησης της Σκωτίας που αποσκοπεί εξακολουθώντας από το 2006 να διορίσει παιδαγωγικούς επιτρόπους στις οικογένειες για την ανατροφή των ανηλίκων μέχρι την ενηλικίωσή τους.
Το παραπάνω ακραίο παράδειγμα έρχεται από αντιμέτωπο μέσα από την έκθεση με τις άλλες καταστάσεις και τα συμφραζόμενά τους συγκρίνοντάς το με τις αναφορές τους στους «υπέρμαχους για την διαμόρφωση του ταυτόσημου τρόπου ζωής και από άλλους και της κοινής κοινωνικής μηχανικής» ή στους καπνιστές σαν «παρίες» ή κοινώς απόβλητα, στην συλλογική κοινοβουλευτική κυριότητα που φέρεται να κυριαρχεί, στο αποκαλούμενο πρεσβύτερο επονομαζόμενα του Κάλβιν, στους «πρόσθετους νόμους για την αστυνόμευση», στις «τυμπανοκρουσίες» επί της εξαγγελίας ελάττωσης των εισαγωγών στα νοσοκομεία μετά τον αντικαπνιστικό νόμο, στους πανηγυρισμούς των βουλευτών για τους νόμους που εκείνοι ψήφισαν, στην απόσυρση με αφορμή της πιο εγχώρια υπονοούμενα πυρασφάλειας των σταχτοδοχείων από τα ξενοδοχεία, στην πρόληψη της λαϊκής αντίκρουσης στους νόμους σε συνδυασμό με την εξασφάλιση λαϊκής αποδοχής ή συγκατάθεσης του ομιλούντος ή στην απορρύθμιση του καπνίσματος από το κράτος και την γενίκευση και την επίκριση της συμπεριφοράς των φορέων του έχοντας τον κρατικό παρεμβατισμό δια μέσω των έμμονων απαγορεύσεων σαν το θέμα που διέπει την σκανδαλώδη απογραφή των γεγονότων και τον κοινό τους τόπο χωρίς το ενδεχόμενο «αν αρχίζουν τα παιδιά το κάπνισμα» βλέποντας και τους άλλους να διέπει περίγελα στις ξένες χώρες την πολιτική.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο της έκθεσης στα αγγλικά.
Η απαγόρευση δια του προστίμου του καπνίσματος εντός και περιμετρικά και γύρω από τα νοσοκομεία και εντός των ψυχιατρικών μονάδων και τις φυλακές με την «μηδενική πολιτική ανοχής» για τις «περαιτέρω» παραβάσεις και οι «εθελοντικές» όσο «επιμέρους» και «κοινωνικές» απαγορεύσεις που συχνά «συστήνονται» στο κάπνισμα όποτε διαδίδονται επιτόπου με την εξέτασή τους χώρων στο ύπαιθρο όπως των παραλιών, πάρκων, χώρων στάθμευσης, παιδότοπων, τόπων συλλογικών εκδηλώσεων και των εγκαταστάσεων περιμετρικά της αποκέντρωσης με την αποβολή του παράλληλα από τις δημόσια ενοικιαζόμενες ιδιωτικές κατοικίες και τους επαγγελματικούς χώρους και από περιμετρικά τους με τα οχήματα απαρτίζουν απαιτήσεις που ανέπτυξε το κράτος από την κοινωνία τον τελευταίο καιρό στην Ιρλανδία και την Σκωτία όσο σε άλλα μέρη του κόσμου σε συνδυασμό με την φορολογική της χρέωση και δια μέσω της εφοδιαστικής τους αλυσίδας κοστολογική της προσκόμιση και της χρηματικής αξίας της τιμής των καπνικών προϊόντων και την απλή τους τυποποίηση και απόκρυψή τους για την όψη των καταναλωτών και των πελατών τους από τα σημεία της λιανικής τους πώλησης.
Ο Brian Monteith δήλωσε για το έργο του ότι «Οι αξιωματούχοι της δημόσιας υγείας απολήγουν σε ηθικά συμπεράσματα για τον τρόπο της ζωής άλλων με διατάγματα περισσότερο βασιζόμενα στην αντίληψη από τα χειροπιαστά στοιχεία κάνοντας βασιζόμενα σε κακής φήμης επιστήμη έναν υπερβολικό και συχνά πειραματικά ατεκμηρίωτο ισχυρισμό. Κάτω από την σκέπη του οινοπνεύματος και του καπνίσματος το επόμενο μεγάλο άλμα θα είναι ο κρατικός έλεγχος της διατροφής των πολιτών. Οι μερίδες με τις θερμίδες τους με τις προσφορές που εξοικονομούν χρήματα στους λιγότερο ευκατάστατους αποτελούν τον στόχο της επόμενης επίθεσης. Η Σκωτία θα πρέπει να κατακυριεύσει τον εθισμό της στο μεγάλο κράτος και την έρπουσα απαγόρευση. Η χώρα έχει απολήξει ως πεδίο πουριτανισμού κατά την επιδείνωσή του μέχρι να αφυπνιστεί αρκετός κόσμος με την αντίδρασή του στην κρατική παραμάνα».
Ο πρόεδρος Σάιμον Κλαρκ της ένωσης καπνιστών FOREST δήλωσε ότι «Η έκθεση αυτή είναι κατά κόρον τοπική. Το νέο σχέδιο που ανακοίνωσε η κυβέρνηση της Σκωτίας για έλεγχο του καπνίσματος την προηγούμενη εβδομάδα εξανεμίζει από όσους επιδέχονται λιγότερη και όχι περισσότερη κρατική παρέμβαση στην καθημερινή τους ζωή. Οι προτάσεις για αποβολή του καπνίσματος από την οικιστική πολεοδομία και τον περιορισμό του πλήθους των καταστημάτων που εμπορεύονται καπνό αντιπροσωπεύουν περαιτέρω επιθέσεις στους καταναλωτές και τα καταστήματα των ειδών ανάγκης που ήδη επιβλέπονται με όρους που εξωθούν την επιχείρησή τους. Σκοπός της μελέτης είναι η αφετηρία ενός διαλόγου εθνικά και επάνω στον ρόλο της διακυβέρνησης στην ζωή των ανθρώπων με τον τρόπο που απευθύνεται το πρόβλημα για τους πολιτικούς και τους δημοσιογραφικούς κύκλους αποσκοπώντας στον επανέλεγχο των επιλογών του τρόπου ζωής των καταναλωτών με την επαναφορά του από τους πολιτικούς και τις επιδοτούμενες κρατικά ομάδες άσκησης των πιέσεων».
