18.9 C
Nea Chalkidona
Κυριακή, 16/11/2025
    Αρχική Blog Σελίδα 463

    Υπαρξιακές Αγωνίες (μέρος πρώτο): Ο χρόνος που περνάει…

    Γιάννης Ξηνταράς
    -
    0
    Υπαρξιακές Αγωνίες (μέρος πρώτο): Ο χρόνος που περνάει…

    Σύμφωνα με το κείμενο του Μ. Κούντερα: <<… η βραδύτητα είναι ο ρυθμός της μνήμης ενώ η ταχύτητα είναι ο ρυθμός της λήθης…>>.

    Σκεφτείτε το: Τρέχουμε, βιαζόμαστε, δεν στεκόμαστε ούτε λεπτό, σπρώχνουμε να πάμε την ώρα μας, τη μερα μας, τη ζωή μας παρακάτω… και τι καταλαβαίνουμε; Στο τέλος διαμαρτυρόμαστε για το πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος! “Πότε πέρασε κιόλας…;”

    Όταν ζούμε μια περίοδο μας φαίνεται “αιώνας” κι όταν έχει περάσει αναρωτιόμαστε “πότε πέρασε”;

    Γιατί όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο; Πως δημιουργούνται αυτά τα βιώματα;

    Είναι που δεν στεκόμαστε στα πράγματα, γι’αυτό! Δεν αφήνουμε την κάθε στίγμη, το κάθε γεγονός να αλληλεπιδράσει μαζί μας… Βιαζόμαστε να πάμε παρακάτω, στο κάθε τι επόμενο: Επόμενη ώρα, επόμενη μέρα, επόμενο project, επόμενη δουλειά, σχέση, αυτοκίνητο…

    Δεν προλαβαίνουμε να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, δεν προλαβαίνουμε να δεθούμε με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις, τρέχουμε από το(ν) ένα(ν) στο(ν) άλλο(ν): δεν κοιτάμε, δεν ακούμε, δεν καταλαβαίνουμε…

    Και ύστερα αναρωτιόμαστε: Γιατί είμαστε μόνοι; Γιατί η ζωή μας μοιάζει κενή, χωρίς νόημα; Γιατί οι μέρες μας μοιάζουν τόσο άδειες; Γιατί βαριόμαστε;

    ΥΓ: Την επόμενη φορά που θα νιώσετε αυτό το αίσθημα της κενότητας, δοκιμάστε να πάρετε ένα βιβλίο, μια εφημερίδα ή ένα περιοδικό, καθίστε αναπαυτικά σε μια πολυθρόνα (σπίτι σας ή σε ένα cafe, με θέα τη θάλασσα γιατί όχι;) παραγγείλτε ότι τραβάει η ψυχή σας και απολαύστε την στιγμή (σας). Έστω κι αν είναι για λίγο, έστω για μία και μόνο ώρα…

    Μετά αναλογιστείτε αυτήν την ώρα που πέρασε.

    Είχε κάποιο νόημα για εσάς; Βαρεθήκατε;

    Αν όχι, αν περάσατε καλά, ξανακάντε το με την πρώτη ευκαιρία.

    ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΕΕ – υπό την απειλή του Grexit –

    Γεώργιος Δημητράκης
    -
    0
    ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΤΗΣ ΕΕ – υπό την απειλή του Grexit –

     

    Κάθε λαός μηδέ του ελληνικού εξαιρουμένου, έχει την ιστορία και τα βιώματά του κι από αυτά κρίνονται οι πράξεις και οι επιλογές του. Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι να κατασκευάσει ένα άλλοθι για όλα όσα έχουν συμβεί μετά την Μεταπολίτευση και την πλήρη ένταξη της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σκοπός μας είναι να διερευνήσουμε και να εξηγήσουμε τους λόγους που συνέβησαν όσα συνέβησαν, για τα οποία, βεβαίως, κατηγορείται και διασύρεται τώρα ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Να αποκαλύψουμε την αλήθεια αλλά και τους πραγματικούς υπεύθυνους, οι οποίοι όχι μόνον τολμούν να προσβάλλουν την τιμή και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων, αλλά έχουν, μάλιστα, το θράσος να απειλούν με έξοδο της πατρίδας μας από την Ευρωζώνη (Grexit), προμηνύοντας Αρμαγεδδών για τον ελληνικό λαό.

    Ο ελληνικός λαός δεν έχει ανάγκη ούτε από εθνικές εξάρσεις ούτε από πρόσκαιρους, υποβολιμαίους και κακόβουλους υποστηρικτές για να αποδείξει την ακεραιότητά του. Το πρόσφατο παρελθόν του, λίγο πριν από την ένταξή της χώρας μας εις την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, αποτελεί την αδιαμφισβήτητη απόδειξη αλλά και όπλο για την δικαίωση του.

    Ως λαός με δύναμη την ιστορία του, οι Έλληνες αντιμετωπίσαμε όλες τις εθνικές περιπέτειες και κακουχίες πάντα με το κεφάλι ψηλά και με αρετές την τιμιότητα, την εργατικότητα, την αλληλεγγύη, την αξιοπρέπεια, την ταπεινότητα, την πίστη εις τις εθνικές μας καταβολές, αξίες και αρχές. Αρετές και γνωρίσματα που κρατούσαν τον λαό μας όρθιο, προσγειωμένο, αφοσιωμένο εις την αυτάρκεια του και εις την εθνική του συνείδηση και υπερηφάνεια. Η αυτάρκεια  ήταν η ασπίδα μας, η οποία προστάτευε τις ηθικές μας αρχές και αξίες. Είχαμε δημόσιο τομέα, δημόσιους φορείς, εθνική παιδεία, οργανισμούς, κυβερνήσεις, πολιτικούς να διαχειρίζονται τους πόρους του έθνους βάσει των δυνατοτήτων μας. Διαφθορά, διαπλοκή, σκάνδαλα, φοροδιαφυγή, εγκληματικότητα ήσαν άγνωστες έννοιες εις τον λαό μας.

    Ωστόσο, αυτή η αυτάρκεια του λαού μας ερμηνεύονταν από τους πρωταγωνιστές των Βρυξελλών και κυρίως από την Γερμανία και την Γαλλία ως φτώχεια, όταν, αρχές της δεκαετίας του 1960, η τότε ελληνική κυβέρνηση υπέβαλλε την αίτηση ένταξης της χώρας μας εις την τότε ΕΟΚ. Ως γνωστόν όμως η αίτηση εκείνη έγινε υπό την προϋπόθεση προσαρμογών και μεταβατικών περιόδων, όπως και κατεγράφησαν εις τις τότε Συμφωνίες, οι οποίες έθεταν ήδη τότε ως προαπαιτούμενα για την πλήρη ένταξή μας εις τους ευρωπαϊκούς θεσμούς τις διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Έννοιες, βέβαια, ύψιστης σημασίας από οικονομικής πλευράς, αλλά άγνωστες εις τις ελληνικές κυβερνήσεις και τον αυτάρκη λαό μας, ο οποίος είχε συνηθίσει να περιορίζεται εις τα ολίγα και να διαχειρίζεται με φειδώ όλα αυτά που ούτως ή άλλως προέρχονταν από τις δικές του δυνάμεις, τον δικό του μόχθο και εργατικότητα.

    Η όλως απρόσμενη πλήρης ένταξη της χώρας μας εις την ΕΟΚ (Ε.Ε.) το 1981, χωρίς την προηγούμενη εκπλήρωση των προϋποθέσεων για διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, σήμαινε ήδη τότε την έναρξη της κρίσης  εις την Ελλάδα, η οποία, ως απόστημα, άρχισε να διογκώνεται και, όπως ήταν αναμενόμενο, «έσπασε» το 2008-2009. Διότι η Ε.Ε, εν γνώσει των ολέθριων συνεπειών διοχέτευσης τεράστιων κεφαλαίων εις την χώρα μας, γνώριζε ήδη τότε το αποτέλεσμα και την κατάληξη της Ελλάδος. Όλα τα Όργανά της, τα οποία επί δεκαετίες είναι εγκατεστημένα εις την Αθήνα, αλλά και οι πρεσβείες των ευρωπαϊκών χωρών κατέγραφαν καθημερινώς τις αλλαγές των συμπεριφορών των ελληνικών κυβερνήσεων, πολιτικών και κομμάτων. Την τεράστια διόγκωση του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα. Τις τεράστιες αυξήσεις σε μισθούς του δημοσίου και σε αμοιβές του ιδιωτικού τομέα, όλως δυσανάλογες τόσο με την παραγωγικότητα, η οποία άρχισε να υποχωρεί εις την χώρα μας, όσο και με τις αντίστοιχες των παραγωγικών χωρών-μελών της Ε.Ε. Την τεράστια αύξηση εισαγωγής καταναλωτικών αγαθών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως, με παράλληλη και επικίνδυνη για την χώρα μας υποχώρηση των εξαγωγών, η οποία αποτυπώνεται ακόμη και εις την αιφνίδια και πρωτόγνωρη εμφάνιση χιλιάδων χωματερών, για τις οποίες εισέπραττε η χώρα μας επί τρεις δεκαετίες ογκώδη πρόστιμα από τις Βρυξέλλες. Την δημιουργία χιλιάδων κρατικοδίαιτων επιχειρήσεων εις τον ιδιωτικό τομέα, ως αποτέλεσμα της διαπλοκής και της διαφθοράς, οι οποίες με τα αποκαλούμενα «θαλασσοδάνεια» είτε έκλειναν λίγο μετά είτε μετέφεραν τις εργασίες τους εις το εξωτερικό. Τις σκανδαλώδεις υπέρ-κοστολογήσεις δημοσίων έργων και παραγγελιών, για τις οποίες ενέχονται διαπλεκόμενες επιχειρήσεις όχι μόνον εγχώριες, αλλά και χωρών της Ε.Ε, κυρίως της Γερμανίας και Γαλλίας.

    Οι εταιρείες των τελευταίων κατά κόρον, άλλωστε, χρησιμοποιούσαν μίζες για να διαφθείρουν το εγχώριο πολιτικό σύστημα, με επίσης υπέρμετρες κοστολογήσεις έργων και προϊόντων, ενεργώντας αναμφίβολα κατά παράβαση των διεθνών νόμων και κανόνων, καθώς και εν γνώσει των δικών τους κυβερνήσεων, που όχι μόνον τις διευκόλυναν, αλλά παράλληλα, μάλιστα, τις προστάτευαν, τις κάλυπταν, αρνούμενες, επί παραδείγματι, την έκδοση εις την χώρα μας των υπαιτίων της διαφθοράς και της εξαπάτησης του λαού μας. Γνωστός εις τους υπαίτιους της κατάρρευσης της χώρας μας είναι επίσης ο εντός μόλις μίας δεκαετίας δεκαπλασιασμός της εισαγωγής οχημάτων πάσης μορφής, καθώς και η υπέρογκη αύξηση της αξίας των ακινήτων ευθύς με την ένταξή μας εις την Ευρωζώνη.

    Όλα αυτά τα φαινόμενα διαφθοράς, διαπλοκής, δωροδοκίας, φοροδιαφυγής έχουν άμεση σχέση με το χρήμα, το οποίο, ως γνωστόν, χρησιμοποιείται από τους κατέχοντες αυτό για να χρεοκοπήσουν, φέρ’ειπείν, μία χώρα και, σε συνέχεια αυτού, να γίνουν απόλυτα και εσαεί κυρίαρχοι του εθνικού πλούτου της. Ο γνωστός σε όλους μας και περιέργως συμπαθής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, πρόεδρος σήμερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παραδέχθηκε δημοσίως προ τεσσάρων ετών ότι γνώριζε πολλά χρόνια πριν τις επιπτώσεις αυτής της χρηματοδότησης της Ελλάδος, όπως και που κατέληγαν τα κεφάλαια αυτά και οι κοινοτικές επιχορηγήσεις για την ανάπτυξη, ωστόσο δεν έκανε τίποτε μέσω των Βρυξελλών για να το σταματήσει «εξαιτίας των αντιδράσεων δύο εταίρων»! Υπαινισσόταν προφανώς την Γερμανία και την Γαλλία, οι οποίες επί δεκαετίες κέρδιζαν τεράστια ποσά από την συμπεριφορά και την συνενοχή του εν τη γενέσει του τότε σάπιου πολιτικού συστήματος της Ελλάδος.

    Με την ένταξη της χώρας μας εις την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη ο ελληνικός λαός εμπιστεύτηκε την αξιοπρέπεια και το οικονομικό του μέλλον εις τους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Όμως με όλα αυτά τα οποία αποκαλύπτονται και βγαίνουν κάθε τόσο εις την δημοσιότητα, ο λαός μας αισθάνεται όχι μόνον προδομένος και εξαπατημένος, αλλά και απέχθεια προς όλους εκείνους οι οποίοι τον απειλούν. Διότι ο Αρμαγεδδών δεν φοβίζει εμάς τους Έλληνες, πρέπει, ωστόσο, να φοβίζει εκείνους οι οποίοι δια της εγκληματικής δράσης τους θα φέρουν τον Αρμαγεδδών εις όλους τους λαούς της αμετάκλητα γερμανικής Ευρώπης.

    Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

    Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει  εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.

    ‘Να ρουφάς με το μεδούλι την ζωή’ μου έλεγε πάντα η γιαγιά μου…

    Αλεξάνδρα Τσότσου
    -
    0
    ‘Να ρουφάς με το μεδούλι την ζωή’ μου έλεγε πάντα η γιαγιά μου…

    Τεράστια ερωτηματικά συγκεντρώνονταν πάνω από το κεφάλι μου και πάντα αναρωτιόμουν τι είναι το μεδούλι, δεν τόλμαγα να ρωτήσω γιατί δεν ήθελα να της χαλάσω την εικόνα ότι δεν την καταλάβαινα. Πάντα ήμουν σφουγγάρι, μάζευα αντιδράσεις, συμπεριφορές και λόγια. Μου άρεσε να είμαι κοντά σε ανθρώπους και πάντα είχα την περιέργεια να γνωρίσω και άλλους ανθρώπους να κάτσω κοντά τους, να μάθω να ακούσω, να τους καταλάβω και να αφουγκραστώ τις έγνοιες τους, τα προβλήματα τους , να γνωρίσω, να νιώσω την χαρά και την λύπη τους για να μάθω, να μάθω μεγαλώνοντας τι θα πει ζωή.

    Μια αστείρευτη δίψα για ζωή, μια ενέργεια και έντονη επιθυμία να ζήσω και να ταξιδέψω σε όλο τον πλανήτη. Πάντα είχα την περιέργεια να μάθω πως ζει ο υπόλοιπος κόσμος, να δω τις δικές τους συνήθειες, νοοτροπίες, ήθη και έθιμα. Ποτέ μου δε σταμάτησα να ονειρεύομαι και να ταξιδεύω πραγματικά και μη. Ένα όμορφο συναίσθημα να ζεις σε ένα δικό σου πραγματικό κόσμο, που το μόνο που θες από την ίδια την ζωή να έχεις πάντα ζωγραφισμένο πάνω σου, αυτό, το μοναδικό στολίδι που κάθε άνθρωπος έχει, ένα ‘χαμόγελο’. Πόσο όμορφο είναι να θες να έχεις ισορροπίες και γαλήνη στην ζωή σου και τα δυσάρεστα να τα μεταμορφώνεις σε ευχάριστα, και ότι σε θλίβει και σε στεναχωρεί να έχεις αυτόν τον ιδιαίτερο τρόπο να τα μετατρέπεις σε κάτι πολύ όμορφο. Να χρησιμοποιείς τις δύσκολες στιγμές και εσύ απλά να τις διορθώνεις και να χτίζεις ένα καλύτερο αύριο. Το δικό σου αύριο και να ζεις και να απολαμβάνεις το μεδούλι της ζωής, όπως έλεγε χαρακτηριστικά η αγαπημένη γιαγιά.

    Να ξέρεις πότε θα παραμείνεις σε μια κατάσταση, πότε θα χρειαστεί να μιλήσεις και πότε όχι. Δεν χρειάζονται λόγια, δε χρειάζονται εξηγήσεις, δε χρειάζονται αναλύσεις…είναι αυτό που νιώθεις και λειτουργείς και ζεις με βάση το συναίσθημα, αυτό που βγαίνει από μέσα σου, αυτό που σε γεμίζει, σου δίνει ενέργεια, χαρά, αυτό που σε κάνει να είσαι ζωντανός και ζεις την κάθε στιγμή. Σου δίνει απίστευτη αισιοδοξία και σιγουριά ότι όλα μπορείς να τα καταφέρεις και να φτάσεις τους στόχους σου. Δεν υπάρχει βιασύνη για να πετύχεις αυτό που θες, μόνο πίστη και να το νιώθεις. Να νιώθεις την στιγμή και να δίνεις επειδή το νιώθεις και όχι επειδή πρέπει. Δεν υποκλίνομαι στα κλισέ ‘Δούναι και λαβείν’, όχι, όχι…μεγάλωσα και έμαθα να δίνω γιατί νιώθω, λειτουργώ από συναίσθημα, ζω γιατί έχω αγάπη μέσα μου. Δίνω γιατί νιώθω, σκέφτομαι γιατί νιώθω και ποτέ δεν υπολόγισα αυτά που δόθηκαν γιατί δεν τα θυμάμαι. Να δίνεις και να ξεχνάς ότι έχεις δώσεις, δεν έχει νόημα και καμία οφειλή να αναφέρεσαι σε ότι έχεις δώσει, σε κάνει μικροπρεπή και η καρδιά δεν είναι ταμειακή μηχανή για να εκδώσει και την απόδειξη. Να είσαι ζωντανός, γεμάτος συναισθήματα, να είσαι αληθινός, να αγαπάς δυνατά και ας μην το καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι για σένα. Δεν έχει ούτε αυτό σημασία, ο κόσμος δεν είναι ανοιχτόμυαλος, ζει γιατί πρέπει, δουλεύει γιατί πρέπει είναι βουτηγμένος σε μια ρουτίνα που το κατεστημένο του το έχει επιβάλει και έχει ξεχάσει την έννοια της ζωής. Τα προβλήματα του, και τις καθημερινές δυσκολίες του, τις μεγιστοποιεί σε ένα τραγικό βαθμό που ο ίδιος έχει χάσει το νόημα και έχει γίνει και ο ίδιος σαν αυτά, προβληματικός. Μάθε να ξεχωρίζεις τους ανθρώπους, τους προβληματικούς, τους μικροπρεπής, τους τοξικούς και όλους αυτούς που δίνουν από ‘πρέπει’ και στην κάθε σου κίνηση σε περιμένουν στην γωνία για να ασκήσουν κριτική. Αλήθεια; Ποιοι είναι αυτοί; Που θα ασκήσουν κριτική και για ποιο λόγο; Μόνο η ανώτερη δύναμη θα μας κρίνει όλους. Μην δέχεσαι την κριτική από κανέναν και αν ποτέ το έκανες αυτό, σίγουρα το έκανες γιατί ήθελες να μάθεις και να γνωρίσεις ένα διαφορετικό είδος ανθρώπου, αλλά πρόσεχε μην σου γίνει βίωμα και τρόπος ζωής γιατί τότε θα γίνεις κάτι που εσυ δεν είσαι. Για τους ανθρώπους που σου έδωσαν με την καρδιά τους, να ξέρεις ότι δεν θα σταματήσουν να δίνουν και θα είναι πάντα δίπλα σου ακόμα και τις στιγμές που μια ανούσια αιτία, σας απομάκρυνε. Θα είναι πάντα εκεί, κοντά σου από μακριά και θα περιμένουν να περάσει αυτή η δύσκολη στιγμή, να ξεθωριάσει στον χρόνο και θα επανέλθουν για να συνεχίσουν να σου δίνουν γιατί σε αγαπάνε πραγματικά και δεν σταμάτησαν ποτέ να σε αποδέχονται όπως είσαι.

    ‘Μεδούλι’, μια έννοια τόσο μεγάλη τελικά που δημιουργείται από όμορφες στιγμές, με πολύ δόση γέλιου, χαράς, ευτυχίας, λύπης, πόνου και όλα αυτά που καθημερινά έρχονται και φεύγουν για να μας μάθουν να ζούμε!!! Να ζούμε έντονα, με αγάπη και συναίσθημα για όλα αυτά που ξεκινούν και τελειώνουν κάθε μέρα…

    ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ Ν.ΦΙΛ-ΦΕΙΑΣ Ν.ΧΑΛΚ-ΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ “ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ”

    Η ομάδα του Καφενείου
    -
    0
    ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ Δ.Σ Ν.ΦΙΛ-ΦΕΙΑΣ Ν.ΧΑΛΚ-ΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΛΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ “ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ”

    Μια εκκρεμότητα που χρονολογείται από το 1930 αλλά απόκτησε ιδιαίτερη σημασία λόγω του ειδικού καθεστώτος που έχει επιβληθεί στα δημόσια ακίνητα, εντοπίσθηκε με την σύνταξη της διαχειριστικής μελέτης του Άλσους από τον Δήμο. Παρότι το σύνολο του Άλσους έχει παραχωρηθεί  στο Δήμο εν μέρει κατά κυριότητα και εν μέρει κατά χρήση με αποφάσεις του Υπ. Γεωργίας το 1969 και το 1970, ωστόσο 71 στρέμματα είναι χαρακτηρισμένα ως δημόσια κτήματα λόγω παλαιότερων παραχωρήσεων. Οι παραχωρήσεις αυτές ανακλήθηκαν εδώ και πολλές δεκαετίες, χωρίς ωστόσο οι εκτάσεις αυτές να διαγραφούν από το βιβλίο δημοσίων κτημάτων με αποτέλεσμα σήμερα να φέρονται ότι έχουν περιέλθει στην κυριότητα της ΕΤΑΔ Α.Ε., παρότι έχουν αμιγή χαρακτήρα δάσους.

    Η Δημοτική αρχή, εντόπισε το θέμα κατά την σύνταξη της διαχειριστικής μελέτης, εκπλήρωσε τους όρους που είχαν τεθεί από το 1970 για κατεδάφιση του αυθαίρετου οικισμού Ελληνορώσων και ζήτησε από την Δασική Υπηρεσία και το Υπουργείο Οικονομικών να ολοκληρωθεί η παραχώρηση και να διαγραφούν τα 71 στρέμματα από το βιβλίο Δημοσίων κτημάτων και το χαρτοφυλάκιο της ΕΤΑΔ. Η Δασική Υπηρεσία ανταποκρίθηκε και ζήτησε με τη σειρά της την επιστροφή αυτής της έκτασης αλλά το Υπουργείο Οικονομικών δεν έχει ανταποκριθεί μέχρι σήμερα.

    Το Δημοτικό Συμβούλιο Φιλαδέλφειας- Χαλκηδόνας με πρόσφατη ομόφωνη απόφασή του, δηλώνει ότι το Άλσος Ν. Φιλαδέλφειας είναι ενιαίο και αδιαίρετο και δεν συντρέχει κανένας λόγος να φέρεται ότι ανήκει στη δικαιοδοσία της ΕΤΑΔ Α.Ε. και εξουσιοδότησε το Δήμαρχο να δημοσιοποιήσει την απόφαση αυτή.

    Ο Δήμος Φιλαδέλφειας – Χαλκηδόνας απαιτεί να λήξει αυτή η εκκρεμότητα δεκαετιών που οφείλεται σε λανθασμένες ενέργειες του δημοσίου και να διαγραφούν ΑΜΕΣΑ τα 71 στρέμματα από τους καταλόγους δημοσίων κτημάτων ως αναπόσπαστο τμήμα του Άλσους Ν. Φιλαδέλφειας.

     

    ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

    Αντικατάσταση του αντικαπνιστικού νόμου ζητά ο Περιφερειάρχης Υγείας της Καβάλας

    Κώστας Κητής
    -
    0
    Αντικατάσταση του αντικαπνιστικού νόμου ζητά ο Περιφερειάρχης Υγείας της Καβάλας

    Την αλλαγή του αντικαπνιστικού νόμου ζητά με δηλώσεις του στο Ράδιο Πρωινή της Καβάλας, ο διευθυντής Υγείας της Π.Ε. Καβάλας (νομίατρος) Χρήστος Παπαδόπουλος. Η άποψη που διατυπώνει περί του αντικαπνιστικού νόμου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. Προέρχεται από έναν άνθρωπο που στο Νομό Καβάλας είχε (επί σειρά ετών) και συνεχίζει να έχει την ευθύνη της τήρησης του. Σύμφωνα λοιπόν με την πρόσφατη και παλαιότερη εμπειρία του, χρειάζεται μια αλλαγή. Κάτι πιο ήπιο μιας και όπως διαπιστώνει ο Έλληνας δεν είναι από αυτούς που πειθαρχούν.

    Οι δηλώσεις του κ. Παπαδόπουλου στο ραδιόφωνο της Πρωινής έγιναν με αφορμή την έναρξη του προγράμματος καταπολέμησης των κουνουπιών. Αφού εξήγησε τι ακριβώς θα γίνει φέτος επίσης στο Νομό Καβάλας (ψεκασμοί κτλ), ρωτήθηκε για την τήρηση της αντικαπνιστικής νομοθεσίας. Μίλησε ευθέως, ζήτησε την αλλαγή της υφιστάμενης νομοθεσίας. Την αντικατάσταση της με κάτι διαφορετικό και σαφώς ηπιότερο.

    «Στα μαγαζιά παίζουμε τους κλέφτες κι αστυνόμους» είπε ο κ. Παπαδόπουλος για τη διαδικασία των ελέγχων. Συμφώνησε ότι εκεί που τηρείται ο νόμος, αυτό επιτυγχάνεται μόνο μετά από επιβολή προστίμων. Για τον Χειμώνα που πρόσφατα τέλειωσε ο κ. Παπαδόπουλος είπε στη συνέντευξη ότι η υπηρεσία του επέβαλε δεκάδες πρόστιμα σε καταστήματα, από 600 ευρώ έως 1.600 ευρώ. Τα περισσότερα σημείωσε αφορούν επαγγελματίες καταστηματάρχες. Μνημόνευσε δε καταστήματα στα οποία έπρεπε να γίνει έλεγχος ενώ άπαντες οι θαμώνες του κάπνιζαν!

    Με λίγα λόγια ο διευθυντής της Υγείας στην Π.Ε. Καβάλας απευθύνθηκε στην πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου από την οποία ζήτησε μια νέα αντικαπνιστική νομοθεσία που θα είναι πιο ρεαλιστική και δεν θα εξοντώνει όσους επιμένουν να καπνίζουν. Πιθανόν εννοεί αυτό που έτσι κι αλλιώς κουβεντιάζεται, δηλαδή τον διαχωρισμό των επιχειρήσεων σε αυτά όπου το κάπνισμα με όρους θα επιτρέπεται και σε αυτά όπου θα απαγορεύεται.

    «Να προσευχηθείτε κ. Ερντογάν στην Αγία Σοφία, είναι εκκλησία άλλωστε»

    Κώστας Κητής
    -
    0
    «Να προσευχηθείτε κ. Ερντογάν στην Αγία Σοφία, είναι εκκλησία άλλωστε»

    Επιστολή προς τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζίπ Ταγίπ Ερντογάν απέστειλε στις 10 Απριλίου ο Ελληνοαμερικανός Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ενορίας της Αγίας Σοφίας, Κρις Σπύρου, εν όψει της ανακοινωμένης προσευχής του Τούρκου Προέδρου στην μητρόπολη της Αγίας Σοφίας της Κωνσταντινούπολης ως τζαμιού σε μουσουλμανική τελετή, που σκοπεύει να κάνει την προ-προηγουμένη του Τουρκικού δημοψηφίσματος που θα γίνει στις 16-4-2017.

    Ο Πρόεδρος της Ενορίας με την επιστολή του προσκαλεί τον Τούρκο Πρόεδρο να προσευχηθεί στην Αγία του Θεού Σοφία ως Χριστιανική εκκλησία σύμφωνα με παραδοχές και την παράδοση της μουσουλμανικής θρησκείας, ευελπιστώντας στην επαναλειτουργία και την επιστροφή του Ναού στην Χριστιανοσύνη και υπενθυμίζοντας ότι δεν αποτελεί καν μουσειακό αλλά θρησκευτικό χώρο, αναφερόμενος στις προσευχές του Πάπα Παύλου VI και την προ-μεσαιωνική αλλά και την μεταγενέστερη ιστορία της.

    Την επιστολή του Προέδρου της Παγκόσμιας Ενορίας παρέλαβαν και οι εξής ιερωμένοι:

    • Πάπας Φραγκίσκος,
    • Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ. Κύριλλος, ο
    • Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, ο
    • Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’, ο
    • Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρος Β’, ο 
    • Πατριάρχης Σερβίας κ.κ. Ειρηναίος, ο
    • Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας & Φιλαδέλφειας κ.κ. Γαβριήλ, ο
    • Μητροπολίτης Ιωαννίνων, υπέρτιμος και έξαρχος πάσης Ηπείρου και Κερκύρας, κ.κ. Μάξιμος και ο
    • Μητροπολίτης Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ.κ.Τιμόθεος.

    Διαβάστε την επιστολή:

    ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ

    Ζαχαρίας Ζούπης
    -
    0
    ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ

    Τελικά από αυτή την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όλα μπορούν να γίνουν δίχως αρχές, στοιχειώδη συνέπεια, λογική. Ας θυμηθούμε κάποιες ηρωικές ατάκες για την δεύτερη αξιολόγηση και ας σκεφτούμε πως κατέληξαν στον κάλαθο των αχρήστων. Δεν θα δεχτούμε επιπλέον μέτρα αξίας ούτε ένα ευρώ αναφωνούσε ο Α. Τσίπρας. Έφερε τελικά και νέα μέτρα περίπου 4 δις. ευρώ σε πρώτη φάση ( ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση).Να φύγει το ΔΝΤ ζητούσε επίμονα η Κυβέρνηση. Τελικά το ΔΝΤ όχι μόνο έμεινε ,αλλά και ισχυροποίησε τον ρόλο του στην εποπτεία υλοποίησης των μέτρων, αποκτώντας το δικαίωμα να επιβάλει ενδιάμεσα και άλλα μέτρα . « Αν δεν κλείσουμε την συμφωνία μέχρι τον Δεκέμβριο, χαθήκαμε» έλεγε ο Ε. Τσακαλώτος.Ανάπτυξη και ανοδική πορεία της Οικονομίας βλέπει παρά την καθυστέρηση ο Α. Τσίπρας, κόντρα σε κάθε λογική και στοιχείο. Εδώ δεν παίζουμε τις κουμπάρες μας έλεγε ο Πρωθυπουργός και προανάγγελε πολιτική λύση και σύγκλιση Συνόδου Κορυφής. Μέσα σε λίγες ώρες, είπε σε όλα ΝΑΙ .

    Νομίζω ότι αυτό λέγεται επιεικώς πανωλεθρία σε μια διαπραγμάτευση. Ο Α. Τσίπρας τράνηξε επί μήνες μια αξιολόγηση επί μήνες, δημιούργησε πρόσθετη ζημιά στην Οικονομία γύρω στα 12 δις. ευρώ απ΄ότι υπολογίζεται , δημιούργησε συνθήκες ασφυξίας στην αγορά και τελικά δέχτηκε ότι μας ζητούσαν από πέρυσι , ενώ δεν πέτυχε απολύτως τίποτα. Δεν το λες και επιτυχία… Ας σημειώσουμε δε , ότι αυτλα είναι τα κατ΄αρχήν που δέχτηκε , γιατί υπάρχου ακόμα και άλλα που πρέπι να συζητηθούν μέχρι να οριστικοποιηθεί η αξιολόγηση.

    Για να το καταλάβουμε καλύτερα. Η Κυβέρνηση δέχτηκε περικοπές ύψους 1,8 δις. ευρώ στις συντάξεις από 1η Ιανουαρίου του 2019 ( πέραν των περικπών του 2017 που έχουν ψηφιστεί με τον Προυπολογισμο) και να φτάσει στα 5.600 ευρώ το αφορολόγητο από το 2020 , κατ΄αρχήν, για να επιστρέψει η τρόικα. Υπάρχουν ακόμα και άλλα όμως. Θα υπάρξουν για παράδειγμα, πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ τουλάχιστον για μια 5ετία όπως ζητείται; Δημιουργούνται επίσης προβλήματα από το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι είναι αστείο να μιλάμε για ανάπτυξη κατά 2,7% μέσα στο 2017 όταν κλείσαμε το 2016 με ύφεση. Υπάρχει δε και η δέσμευση , ότι αν δεν βγαίνουν τα νούμερα, όλα τα μέτρα θα έρχονται πιο νωρίς. Σ΄αυτά προσθέστε και την ΔΕΗ, τον συνδικαλιστικό νόμο κ.ά και βγάλτε συμπέρασμα γα το πολιτικό- κοινωνικό- οικονομικό κλίμα που θα δημιουργηθεί.

    Η Κυβέρνηση πληρώνει την απουσία σχεδίου, την έλλειψη λογικής, το παιχνίδι με την επικοινωνία, την αντίληψη ότι όλα γίνονται με την κατάλληλη προπαγάνδα και τα κατάλληλα συνθήματα. Διαχειρίζεται την πτώση της ,όπως διαχειρίστηκε την άνοδό της. Θεωρεί ότι ο Α. Τσίπρας είναι ένα ισχυρό χαρτί, ενώ ακολουθεί και αυτός την πορεία του Κόμματός του, πολύ περισσότερο που φρόντισε να το καταστησει ένα προωποπαγές κόμμα βγαλμένο από το παρελθόν. Γι αυτό και ο ίδιος ήταν για τα κλάματα στην ομιλία του στην Κ.Ε και αμφισβητήθηκε πρώτη φορά τόσο έντονα. Γι αυτό το ρίχνει πάλι στην σκανδαλολογία, στις εξεταστικές επιτροπές, στην καταγγελία εχθρών και υπονομευτώ που βρίσκονται παντού.

    Τα ίδια κόλπα όμως δεν πιάνουν δύο η και τρεις φορές. Γι αυτό συνεχίζοντας με μια από τα ίδια , θα βρίσκεται μπροστά σε ένα όλο και διευρυνόμενο κλίμα δυσφορίας, αμφισβήτησης, οργής που δεν θα μπορεί να αντιμετωπίσει. Πρώτα απ όλα επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πια ένα μόρφωμα δίως αφήγηση, δίχως ιδεολογικές και πολιτικές αποσαφηνίσεις.

    Νομίζω ότι βρισκόμαστε στο τέλος μιας περίεργης Κυβέρνησης που επένδυσε σε αυταπάτες, ψέματα, υποσχέσεις δίχως καμμία βάση. Αυτά θα τα « λούζεται» σε όλο το διάστημα που του απομένει στην Κυβέρνηση βασανιστικά. Όπως λέει και ο λαός μας « Όλα εδώ πληρώνονται»

    Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ

    Γεώργιος Δημητράκης
    -
    0
    Η ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΠΝΕΕΙ ΤΑ ΛΟΙΣΘΙΑ

    Στόχος της Συνθήκης της Ρώμης που υπεγράφη την 25 Μαρτίου 1957 (ΕΟΚ) από τις ιδρυτικές χώρες Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο και Ολλανδία ήταν η υλοποίηση της ιδέας της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η συμβολή αυτών εις την λειτουργική δόμηση της πολιτικής Ευρώπης αποτέλεσε καθοριστικό βήμα για την πληρέστερη ενοποίηση της, με κοινή δράση για την οικονομική και κοινωνική πρόοδο καθώς και για τους όρους διαβίωσης και απασχόλησης των λαών της, με συντονισμένες δράσεις για την εμπέδωση των αξιών, της ισότητας, της αλληλεγγύης και της εμπιστοσύνης, αλλά και για την εξασφάλιση της σταθερότητας, της επέκτασης της οικονομίας και της ισορροπίας εις τις συναλλαγές υπό συνθήκες θεμιτού ανταγωνισμού. Και όλα αυτά προς αποτροπή νέων πολεμικών συρράξεων μετά τις τραυματικές εμπειρίες των δύο Παγκοσμίων Πολέμων που ξεκίνησαν από ευρωπαϊκό έδαφος και αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα.

    Η επέτειος των 60 χρόνων από την υπογραφή της ίδρυσης της ΕΟΚ/ΕΕ εορτάστηκε την 25η Μαρτίου 2017 με λαμπρές εκδηλώσεις  από τα 27 κράτη-μέλη εις την ειδική Σύνοδο Κορυφής εις την Ρώμη με την υπογραφή της Διακήρυξης των Αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ανούσιες διαβουλεύσεις, ανεφάρμοστες υποσχέσεις και νέες διαβεβαιώσεις, οι οποίες δεν σηματοδοτούν παρά ένα ομιχλώδες σταθμό για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Εν ολίγοις η Διακήρυξη της Επετειακής Συνόδου Κορυφής υπογραμμίζει την υποχρέωση για εκπλήρωση στόχων οι οποίοι όμως, ως ήδη γνωστόν, είναι ανεφάρμοστοι λόγω της διαφορετικότητας, της έλλειψης ουσιαστικής σύγκλησης, κατανόησης, αλλά και λόγω των επικρατούντων εθνικών προτεραιοτήτων των κρατών-μελών της Ένωσης.

    Διότι πέρα από τις εορταστικές εκδηλώσεις και τις συνηθισμένες γνωστές Συναντήσεις Κορυφής, το καίριο ερώτημα που τίθεται κάθε τόσο από τους πολίτες της Ευρώπης προς τους Ευρωπαίους Ηγέτες αλλά και  τους Θεσμούς και τα όργανα της Ε.Ε. είναι το εξής: Σε τι συνίσταται το βαθύ νόημα της ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης; Διότι κάθε τόσο ο καθείς από εμάς, γίνεται γνώστης των διαφόρων (έντονων) διχογνωμιών και αντιπαραθέσεων και της παντελούς έλλειψης ενότητας, ισότητας και αλληλεγγύης για τη χάραξη μίας κοινής πολιτικής προς αντιμετώπιση σοβαρότατων κοινών προβλημάτων που υπονομεύουν τις τύχες των Λαών της, αν όχι αυτό το μέλλον της Ευρώπης.

    Μέγα σφάλμα είναι ο χαρακτηρισμός που δίνεται σε όλους εκείνους που εδώ και δύο δεκαετίες δικαιολογημένα ανησυχούν για την κατάντια και το μέλλον της Ε.Ε. τους οποίους και αποκαλούν τώρα «Ευρωσκεπτικιστές». Διότι οι κύριοι υπαίτιοι της λανθασμένης και ολέθριας πορείας που διανύει σήμερα η Ευρώπη χρησιμοποιούν εσκεμμένα τους «Ευρωσκεπτικιστές» ως άλλοθι και «εχθρούς της Ευρώπης», προκειμένου να αποκρύπτουν και να καλύπτουν τις καιροσκοπικές πολιτικές των εις βάρος της πλειονότητας των κρατών-μελών και των Λαών της Ευρώπης. Περί αυτού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πλέον.

    Πολλά παραδείγματα θα μπορούσε να παραθέσει κανείς για την εγκληματική συμπεριφορά των ολέθριων πρωταγωνιστών εις την ευρωπαϊκή αρένα:  η άρνηση των για την  πολυπόθητη από την πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών πολιτική και οικονομική Ένωση, για χάραξη ενιαίας, κοινής εξωτερικής πολιτικής προς φύλαξη και υπεράσπιση των συνόρων της Ευρώπης. Για ισόρροπη ανάπτυξη και καθιέρωση κοινών αξιών, την προβολή αλληλεγγύης και εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών προς αντιμετώπιση κοινωνικών και οικονομικών ανισορροπιών και προβλημάτων. Η παντελής απουσία της Ε.Ε. από τα διεθνή fora και τις αποφάσεις που λαμβάνονται.

    Κι όλα αυτά την ίδια ώρα που μονομερείς ενέργειες κρατών-μελών που πλήττουν την αξιοπρέπεια, την υπερηφάνεια, τον πολιτισμό αλλά και την ευαισθησία των υπολοίπων εταίρων τους στην Ευρώπη. Όπως για παράδειγμα οι μυστικές διαπραγματεύσεις και η Συμφωνία του προκατόχου της κ. Μέρκελ, καγκελάριου Γκέχαρντ Σρέτερ, με την Ρωσία για την κατασκευή του αγωγού πετρελαίου προς τη Γερμανία και την Ευρώπη, με παράκαμψη  του εδάφους της Πολωνίας επίσης κράτους-μέλους της Ε.Ε. μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Η οποία όχι μόνον προσέβαλε και πλήγωσε την εθνική υπερηφάνεια και την εμπιστοσύνη της Πολωνίας, αλλά ταυτόχρονα έφερε εις την μνήμη όλων των Πολωνών το Σύμφωνο του Γ’ Ράιχ με τον Στάλιν για τη διχοτόμηση της Πατρίδας των και μόλις λίγους μήνες μετά, το έτος 1939, τη διμέτωπη επίθεση της Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης κατά της Πολωνίας, που είχε ως συνέπεια την ισοπέδωση της και  την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

    Αναρίθμητες είναι, ως τόσο, οι περιπτώσεις, οι αποφάσεις και οι ενέργειες των ισχυρών τώρα πρωταγωνιστών της Ε.Ε. που ούτε εις το ελάχιστον αντικατοπτρίζουν τους στόχους, τις ιδέες και τα οράματα των Συνθηκών της Ρώμης, του Μάαστριχ και της Λισαβόνας προς εξασφάλιση της ευημερίας των λαών της Ευρώπης, ενώ παράλληλα, προκλητικά και ανεπίσημα, μετέφεραν το κέντρο λήψης των αποφάσεων της Ε.Ε. από τις Βρυξέλλες εις το Βερολίνο.  

    Το κλίμα σύρραξης εις την συνάντηση των Ηγετών της G-20 στις Κάννες, κατά την  δραματική νύχτα της 2ας Νοεμβρίου 2011, το οποίο περιγράφει ο πρώην Πρωθυπουργός της Ισπανίας Θαπατέρο  σε βιβλίο του με χαρακτήρα απομνημονευμάτων υπό τον  τίτλο «Το δίλημμα – 600 ημέρες ιλίγγου», αποτυπώνει το ζενίθ της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, την άθλια κατάντια και τα διάφορα μέτωπα εντός της Ε.Ε. Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη μαρτυρία Ευρωπαίου ηγέτη από τα παρασκήνια της δυσκολότερης ίσως εποχής εις την ιστορία της Ε.Ε. Οι ανεπίτρεπτες για Ηγέτες ύβρεις με «γαλλικές εκφράσεις», οι σφοδρότατες συγκρούσεις και οι εντονότατες πιέσεις είχαν ως συνέπεια, εντός μόλις τριών εβδομάδων, τις παραιτήσεις των Πρωθυπουργών της Ελλάδος, της Ισπανίας και Ιταλίας κ.κ. Παπανδρέου, Θαπατέρο και Μπερλουσκόνι αντιστοίχως.

    Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι εντός της Ε.Ε. οξύνεται η αντιπαράθεση μεταξύ ενός τμήματος κυρίως του Νότου και εκείνων των κρατών-μελών που,  ως εκφραστές της δήθεν «προτεσταντικής ηθικής» και της «ιερότητας της εργασίας», κατέστησαν, εις βάρος όμως των Νοτίων, συλλέκτες τεράστιου πλούτου. Και όχι μόνο χρησιμοποιούν τώρα τα τεράστια κεφάλαια των μέσω των χρηματαγορών και των πολυεθνικών εταιρειών που ελέγχουν και μέσω της καιροσκοπικής πολιτικής και της θέσπισης Νόμων και Κανόνων εντός της Ε.Ε, αλλά μάλιστα, εις το όνομα της δήθεν «ιερότητας της εργασίας»  και της «προτεσταντικής ηθικής» εκβιάζουν και υποτάσσουν τώρα τα υπόλοιπα κράτη-μέλη, «στραγγαλίζοντας» λαούς και κοινωνίες.  

    Όπως όμως η ανακήρυξη της ίδρυσης της Γερμανικής Αυτοκρατορίας από τον Γερμανό Καγκελάριο Οτο φον Βίσμαρκ μέσα εις τα Ανάκτορα των Βερσαλλιών την 18η Ιανουαρίου 1871 μετά την ήττα της Γαλλίας εις το Γάλλο-γερμανικό πόλεμο σήμαινε την ταπείνωση της Γαλλίας, έτσι και η συνάντηση των 4 Ηγετών Ολάντ, Μέρκελ, Τζεντιλόνι και Ραχόϊ την 6η Μαρτίου 2017 και πάλιν εις τα Ανάκτορα των Βερσαλλιών σημαίνει την τελευταία πράξη, το προοίμιο της αναπόφευκτης διάλυσης της Γερμανικής Ευρώπης.

    Διότι οι Λαοί της Ευρώπης επιθυμούν μία ηγεσία αντί της κυριαρχίας, μία παγκόσμια κοινότητα κοινών συμφερόντων και όχι την δημιουργία αφέντη και υποτελών. Κάτι όλως αντίθετο με την ιδιοφυή στρατηγική και το οικουμενικό όραμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και το πνεύμα του Ελληνισμού.  

    Γεώργιος Εμ. Δημητράκης

    Ο αρθρογράφος κρητικής (Μαριού Ν. Ρεθύμνης) και θρακικής καταγωγής γεννήθηκε και διαμένει  εις την Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία εις την Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά εις την Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας και επί 30-ετίας Διπλωματούχος Ξεναγός για όλη την Ελληνική Επικράτεια.

    Ricean School of Dance 2017 (R.I.C.E.) – Μία σχολή χορού, χωρίς δασκάλους

    Η ομάδα του Καφενείου
    -
    0
    Ricean School of Dance 2017 (R.I.C.E.) – Μία σχολή χορού, χωρίς δασκάλους

    Για τρίτη χρονιά η σχολή Ricean School of Dance επιστρέφει στο νησί της Ύδρας, για το δεκαήμερο 17 – 26 Αυγούστου 2017 ως ετήσια δράση της πολιτιστικής πρωτοβουλίας του R.I.C.E.

    Η Ricean School of Dance (RSOD) είναι μια καλοκαιρινή συγκέντρωση περίπου 50 καλλιτεχνών προκειμένου να αναπτυχθούν και να συμμετάσχουν σε νέες καλλιτεχνικές και κοινωνικές στρατηγικές. Η RSOD εγκαινιάστηκε το 2015 και είναι το πνευματικό τέκνο του (αυστριακού) χορογράφου Michael Klien και της (ελληνίδας) χορεύτριας-καλλιτέχνη Βιτόρια Κωτσάλου οι οποίοι διατύπωσαν την ιδέα ενός «σχολείου», μετά από την εμπειρία συνεργασίας μαζί με τους καλλιτεχνικούς συνεργάτες της πολιτιστικής πρωτοβουλίας R.I.C.E. (Steve Valk, Jeff Gormley, Edd Shouten, Ζωή Tsavdarides, Lizzy Le Quesne, κλπ) που ξεκίνησε ήδη από το 2013.

    Με τη θέσπιση ενός περιβάλλοντος που διευκολύνει τις τυπικές και άτυπες ανταλλαγές, το σχολειό προσφέρει στους μαθητές του την ευκαιρία αναπτύξουν την κριτική και καλλιτεχνική τους πρακτική μέσα σε ένα κοινωνικό πλαίσιο. Στη RSOD δεν εμπλέκονται καθηγητές η μέντορες αλλά αποτελεί ένα κάλεσμα για ανταλλαγή που προέρχεται από την κοινή χρήση της γνώσης. Ένα πρόγραμμα σπουδών που δεν οδηγεί ούτε διδάσκει καλλιτεχνικές μορφές έρευνας θα είναι ανοιχτό προς εξέλιξη.

    Πρόκειται για ένα μέρος όπου «αυτός που μιλεί» (κινείται), διδάσκει. Οι συμμετέχοντες χρίζουν εμπιστοσύνης στο να συμβάλλουν με ουσιαστικούς τρόπους στην αποφασιστικότητα των δράσεων του σχολείου, να ενδιαφερθούν για θεμελιώδη ερωτήματα, να επιτρέψουν σε λάθη να συμβούν, να ξεκινούν έργα χωρίς την ανάγκη της λογικής του αποτελέσματος και να προσφέρουν άφοβα την νοημοσύνη τους.

    H RSOD είναι ένα σχολείο που ρωτάει «Τι είναι σχολείο;». Ένας μαθητής της RSOD, λοιπόν, είναι εντός του μαθησιακού περιβάλλοντος του σχολείου και δεσμεύεται για την μελέτη αυτού του μαθησιακού περιβάλλοντος καθώς ξετυλίγεται.

    ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ

    Η RSOD είναι ανοιχτή σε αφοσιωμένα άτομα, όλων των ηλικιών, τα οποία ενδιαφέρονται για τον χορό, τις παραστατικές τέχνες και τις σωματικές πρακτικές σε προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο.

    Οι θέσεις κάθε χρόνο είναι περιορισμένες, αλλά οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να πληροφορηθούν περισσότερα και αναλυτικότερα στην επίσημη σελίδα της RSOD www.riceonhydra.org/gr-residents και να «κατεβάσουν» τον οδηγό για τη φετινή χρονιά.

    Η προθεσμία υποβολής αιτήσεων είναι έως τις 10/4/2017 και από ‘κει και πέρα, οι υποψήφιοι ενημερώνονται εντός δύο εβδομάδων σε περίπτωση που έχουν επιλεγεί.

    Σε περίπτωση ενδιαφέροντος οι υποψήφιοι καλούνται να στείλουν μια σύντομη δήλωση (50 – 200 λέξεις) για το σκοπό της συμμετοχής τους στο πρόγραμμα συνοδευόμενη από ένα βιογραφικό σημείωμα, στη διεύθυνση [email protected]

     

    ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ R.I.C.E.

    Εγκαταλείποντας την έννοια της τέχνης ως διασκεδαστικό σχολιασμό για το εκτυλισσόμενο θέαμα της κοινωνίας μας, το RICE, επιδιώκει νέες μορφές κοινωνικής ζωής και κοινωνικής ηθικής που προκύπτουν από την ενσωματωμένη πραγματικότητα: το συλλογικό σώμα. Το RICE ιδρύθηκε το 2013 ως μια πολιτιστική πρωτοβουλία στο νησί της Ύδρας (Ελλάδα), φέρνοντας σε επαφή καλλιτέχνες ευρείας φήμης, στοχαστές και ντόπιους. Αφιερωμένο στην εξερεύνηση της χορογραφίας των ανθρώπων στοχεύει στον οραματισμό των ανθρωπίνων σχέσεων (προσωπικών, πολιτικών, κοινωνικών) με τις ευαισθησίες του καλλιτέχνη, ποιητή, χορευτή. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς το RICE, δραστηριοποιείται στη διατήρηση ενός δικτύου καλλιτεχνών, ερευνητών και συνεργατών. Βασισμένο στους διάλογους που προκύπτουν και τις ανταλλαγές, το RICE εμπλέκει τη ζωή και την τέχνη προσφέροντας χώρο και χρόνο αναδρομικά για παρατήρηση, αναθεώρηση και πράξη. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι χειροπιαστό (κοινωνική χορογραφία, παραστάσεις, κείμενα) όπως και εφήμερο.

    Τα παιδιά ζωγραφίζουν για τον «Θεόφιλο»

    Η ομάδα του Καφενείου
    -
    0
    Τα παιδιά ζωγραφίζουν για τον «Θεόφιλο»

    Μια ακόμη σημαντική πρωτοβουλία ανέλαβε ο «Θεόφιλος» ενόψει Πάσχα, ώστε να κάνει αυτές τις γιορτινές ημέρες πιο φωτεινές για τις τρίτεκνες και πολύτεκνες οικογένειες.
    Προτρέποντας τα παιδιά δημοτικού «να ζωγραφίσουν με την καρδιά τους», ο «Θεόφιλος» τα καλεί να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και να αποτυπώσουν στο χαρτί το πώς βλέπουν τον «Θεόφιλο», πώς βλέπουν τη ζωή τους μέσα στην πολυμελή οικογένεια τους, τι σκέφτονται για το μέλλον τους.
    Τα έργα των παιδιών θα κρίνει η καλλιτεχνική επιτροπή του «Θεόφιλου», η οποία αποτελείται από γνωστούς ζωγράφους και εικονογράφους, φίλους και μέλη του «Θεόφιλου». Θα βραβευθούν 10 έργα (με 300 ευρώ το καθένα) και η βράβευση θα γίνει στην πασχαλινή γιορτή, κατά τη διάρκεια της οποίας θα δοθούν πάρα πολλά δώρα.

    Ποιες είναι οι προϋποθέσεις συμμετοχής
    *Οι ζωγραφιές πρέπει να είναι σε χαρτόνι διαστάσεων 30cmx40cm.
    *Μπορεί να χρησιμοποιηθεί οποιοδήποτε υλικό ή χρώμα. Επίσης, μπορεί να γίνει και κολάζ, σε συνδυασμό με τη ζωγραφική.
    *Οι ζωγραφιές θα πρέπει να συνοδεύονται από την οικογενειακή κατάσταση που να αποδεικνύει ότι το παιδί είναι μέλος πολύτεκνης ή τρίτεκνης οικογένειας.
    *Τελευταία ημερομηνία παραλαβής έργων: 20 Απριλίου.
    *Αποστολή στην ταχυδρομική διεύθυνση: Θεόφιλος, Τ.Θ. 14, Τ.Κ. 11402, Γκύζη, Αθήνα.

    1...462463464...821Σελίδα 463 από 821

    Στο Καφενείο θα βρείτε όλες τις ειδήσεις που αφορούν την Νέα Φιλαδέλφεια και τη Νέα Χαλκηδόνα, καυτή αρθρογραφία, καθώς και όλα τα νέα που σας αφορούν.

    © Το Καφενείο 2023 | Designed by Νίκος Αντωνιάδης

    Όροι χρήσης