Το “άγγιγμα” αποτελεί ένα πανίσχυρο μέσο πρόκλησης της σεξουαλικής διέγερσης. Αποτελεί όμως απλά ένα βοήθημα για την τέλεση της σεξουαλικής πράξης ή μία ανώτερη λειτουργία; Σε πρόσφατη έρευνα (Nummenmaa, L., Suvilehto, J.T., Glerean, E., Santtila, P. & Hietanen, J.K., 2016) στην οποία έγινε προσπάθεια χαρτογράφησης των Ανθρώπινων Ερωτογενών Ζωνών, φάνηκε ότι το δέρμα στο σύνολό του, λειτουργεί ως ένα σωματαισθητικό σεξουαλικό όργανο, τόσο για τους άντρες όσο και τις γυναίκες, ιδιαίτερα όταν απολαμβάνουν το σεξ με σύντροφο.
Παρότι οι βασικές ζώνες παρέμειναν τα γεννητικά όργανα, δευτερεύουσες αλλά εξίσου σημαντικές φάνηκαν τα στήθη και οι ρώγες, ο πρωκτός, τα οπίσθια και οι έσω μηροί. Επίσης η συνολική περιοχή του σώματος που ενεργοποιούσε την σεξουαλική διέγερση, ήταν μικρότερη στον αυνανισμό, απ’ ότι το σεξ με σύντροφο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές αυτά τα στοιχεία τονίζουν τη σημασία της αίσθησης της αφής των μη γεννετήσιων περιοχών στη διαμόρφωση της σεξουαλικής διέγερσης και ότι οι κεντρικές και περιφεριακές ζώνες, πιθανό να εξυπηρετούν διαφορετικές λειτουργίες στην σεξουαλική συμπεριφορά και στην διαμόρφωση της διέγερσης.
Πράγματι, τα ανθρώπινα και μη, πρωτεύοντα θηλαστικά χρησιμοποιούν το άγγιγμα για την διατήρηση των κοινωνικών σχέσεων. Έτσι, είναι πιθανό, στα ζευγάρια που κάνουν σεξ, η επέκταση των χαδιών προς τις μη γεννετήσιες περιοχές, να αποσκοπεί στην προώθηση του μακροπρόθεσμου δεσμού τους και την μεγιστοποίηση και διατήρηση της σεξουαλικής διέγερσης.
