“Η Αθήνα θα πρέπει να μείνει ανυποχώρητη στη θέση της και να μην δεχθεί παράταση του υφιστάμενου προγράμματος, εξηγώντας ότι ο στόχος των πλεονασμάτων που προβλέπει το μνημόνιο είναι αδιανόητος για χώρες με τόσο υψηλά ποσοστά ανεργίας», επισημαίνει.
Ο αρθρογράφος προειδοποιεί τον Γ. Βαρουφάκη ότι θα αντιμετωπίσει πολιτική “ψυχρότητα” σήμερα από τους ομολόγους του, αλλά τον παροτρύνει να μην αλλάξει τη στάση του, τονίζοντας ότι η εναντίωση στο υφιστάμενο πρόγραμμα των αποτυχημένων πολιτικών της Ευρωζώνης είναι μονόδρομος για την Ελλάδα.
Προειδοποιεί, μάλιστα, ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ συναινέσει στις πιέσεις των εταίρων, θα φθαρεί πολιτικά κι οι πολίτες θα στραφούν στη Χρυσή Αυγή”.
Ταυτόχρονα, ο Β. Μούνχαου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στην Ε.Ε. ότι τυχόν Grexit “θα είναι δυνητικά πιο επικίνδυνο για την ίδια την Ευρωζώνη γιατί θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο και για άλλες χώρες” και καταλήγει ότι “πάντως το Grexit θα εξακολουθεί να είναι προτιμότερο από το status quo”.
Επισημαίνει μάλιστα ότι:
“Οι Έλληνες θέλουν ένα απλό δάνειο – γέφυρα σε συνδυασμό με την αυτονόητη παραδοχή ότι τα προηγούμενα προγράμματα στήριξης έχουν αποτύχει. (…) Οι Γερμανοί υποστηρίζουν το πρόγραμμα λιτότητας για ιδεολογικούς λόγους. Οι Πορτογάλοι δηλώνουν αντίθετοι σε οποιαδήποτε συμφωνία για την Ελλάδα, δεδομένου ότι οι ίδιοι έχουν υιοθετήσει όλα τα προγράμματα λιτότητας και οι Λιθουανοί λένε «Είμαστε ακόμη φτωχότεροι από όσο οι Έλληνες, γιατί θα πρέπει να τους βοηθήσουμε;
Λοιπόν, τι θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να κάνει; Θα πρέπει να επιμείνει στη θέση της και να μη δεχθεί τη συνέχιση του υπάρχοντος προγράμματος χρηματοδοτικής στήριξης. Έτσι, δεν θα δεσμεύεται από την αυτοκαταστροφική πολιτική όπως π.χ. να πετύχει 3% του ΑΕΠ πρωτογενές πλεόνασμα. Για μια χώρα με τεράστια ανεργία, ένας τέτοιος στόχος είναι παραλογισμός (…).
Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, η Αθήνα θα πρέπει να προετοιμάσει ένα σχέδιο Β. Αυτό δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκη την τυπική έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη, η οποία θα ήταν επικίνδυνη επιλογή. Υπάρχουν ευφυέστερες επιλογές.
Η πιο συνετή είναι η εισαγωγή ενός παράλληλου νομίσματος – όχι απαραίτητα χαρτονόμισμα – περισσότερο θα λειτουργεί σαν ένα χρεόγραφο που εκδίδεται από την κυβέρνηση και που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ορισμένους σκοπούς».
Αναζητώντας εναλλακτικά σενάρια σε ακραίες περιπτώσεις, ο Μούνχαου εκτιμά πως “εάν όλα αυτά αποτύχουν τότε για την Ελλάδα η καλύτερη επιλογή θα ήταν μια ημιέξοδος από το ευρώ με παράλληλο νόμισμα και με χρεοκοπία. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα πρέπει να υψώσουν το ανάστημά τους, τη Δευτέρα οι Έλληνες.
