Την πρώτη Ιουλίου του 2007 ζητήθηκε από την Αγγλική κυβέρνηση για το Βρετανικό Κοινοβούλιο να ψηφίσει πάνω στην απαγόρευση του καπνίσματος σε εσωτερικούς χώρους και οι περισσότεροι βουλευτές ψήφισαν υπέρ και ναι. Η πρόταση προήλθε από την κυβέρνηση του Εργατικού κόμματος που βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Γκόρντον Μπράουν για λίγες μόλις ημέρες από την παραίτηση Τόνυ Μπλαιρ για το σκάνδαλο διαχείρισης του πολέμου Ιράν-Ιράκ και υποστηρίχθηκε σχεδόν μόνο από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος των Εργατικών – μόνο 47 βουλευτές από την Βουλή των Κοινοτήτων ψήφισαν υπέρ της περιττής μορφής νομοθεσίας που θα περάσει από τους Συντηρητικούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης και από τους Φιλελεύθερους Δημοκρατικούς, και 7 θετικές ψήφοι προήλθαν από άλλα κόμματα, ενώ οι βουλευτές των Εργατικών συγκέντρωσαν 274 ψήφους υπέρ της απαγόρευσης του καπνίσματος, με άλλες 275 ψήφους τασσόμενες κατά. Φυσικά, τους τέθηκε εμμέσως το ίδιο ερώτημα, καθώς τους ζητήθηκε εμμέσως αν θα απέχουν από το κάπνισμα σε εσωτερικούς χώρους. Η άνω Βουλή των Λόρδων έχει πολλούς βουλευτές που καπνίζουν πούρα, οι οποίοι δεν θα το έβλεπαν ποτέ έτσι, οι οποίοι κλήθηκαν επίσης να καταψηφίσουν τις δικές τους ενέργειες και κατά κάποιον τρόπο να ασκήσουν βέτο όταν τους τέθηκε η ίδια ερώτηση.
Δέκα χρόνια αργότερα το 2017, ζητήθηκε από το Βρετανικό Κοινοβούλιο να καταψηφίσει άμεσα συμφέροντα της καπνοβιομηχανίας και των πελατών και καταναλωτών της για το αν θα διαθέσουν τη λειτουργική χρήση των εμπορικών τους σημάτων, κάτι που ισοδυναμεί με κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας για λογαριασμό της Αγγλικής κυβέρνησης. Η κατάσχεση θα ήταν ένας πιο ακριβής όρος, αλλά αυτό μπορεί να αφεθεί σε όσους διέθεταν λογική. Γιατί η έξοδος από εκεί που βρίσκεστε δεν αποτελεί την λογική συνέπεια του καπνίσματος ενός τσιγάρου. Οι περισσότεροι βουλευτές ψήφισαν ναι σε αυτή την περίπτωση και η απλή ως την ατυποποίητη συσκευασία επιβλήθηκε σε νόμιμα αγαθά της αγοράς ακολουθούμενη από αθέμιτες και υπερβολικές φορολογικές πρακτικές.
Η κυβέρνηση που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο θα πρέπει να γνωρίζει τα εξής: Οι οδηγίες και η δημόσια διανομή τους αντιστοιχεί σε ανειδίκευτη εργασία και δεν χρειάζεται να γνωρίζετε τίποτα για να το κάνετε. Το να διατάσσεις τους ανθρώπους δεν είναι το ίδιο με το να κυβερνάς μια χώρα, δεν ισοδυναμεί με την διακυβέρνησή της. Και επιπλέον κάποιος έχει πληρωθεί για να το κάνει αυτό. Από έναν φορολογούμενο ενάντια στον άλλο φορολογούμενο. Το να ζητάς από 650 βουλευτές να ψηφίσουν ναι ή όχι για να απαγορευτεί σε όλους να καπνίζουν είναι ένα δόλιο και δημόσιο έγκλημα. Δεν θα έπρεπε να είχε συμβεί καθόλου εξαρχής και είναι πέρα από το πεδίο της νόμιμης πολιτικής εξουσίας. Είναι πράγματι για τον λόγο αυτό αντισυνταγματικό – το αποτέλεσμα δεν έχει προσυμφωνηθεί από την κοινωνία και δεν έχει ψηφιστεί με τη συναίνεση των μελών της.
Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς την ίδια δημοκρατική διαδικασία για να αποφασίζεις για κάτι άλλο που εμπίπτει στο συνταγματικό πεδίο των πολιτικών δικαιωμάτων και ελευθεριών στην πιο βασική τους μορφή, εκτός αν το διακηρύξεις ότι είναι δική σου βούληση, όπως αυτή ενός δικτάτορα, σε μια ανοιχτή επίδειξη καθαρού φασισμού. Η βούληση των 650 βουλευτών δεν πρέπει να υπερισχύσει της βούλησης των ανθρώπων που θέλουν να καπνίσουν και εμποδίζονται και μετακινούνται να το κάνουν, τη βούληση του πολίτη που κατά τα άλλα είναι ελεύθερος να δράσει και να αλληλεπιδράσει, να δημιουργήσει και να ικανοποιήσει τις φιλοδοξίες του, ο οποίος πρέπει στη συνέχεια να είναι επίσης ελεύθερος σύμφωνα με το δικαίωμά του να κινείται και να κυκλοφορεί.