Τον ύπνο τους έχουν χάσει εκατοντάδες οδηγοί που καλούνται να πληρώσουν δυσθεώρητα ποσά, επειδή πριν από αρκετά χρόνια, υιοθετώντας τις προτροπές του κινήματος “Δεν πληρώνω”, απόφευγαν να καταβάλουν διόδια. Η βεβαίωση από την Εφορία προστίμων και οφειλών- πολλαπλάσιων του αρχικού ποσού- δεν είναι εξέλιξη των τελευταίων ημερών, μιας και μετά τις τροποποιήσεις του νόμου (το 2011 και το 2012), το απλήρωτο διόδιο τέλος είναι δημόσιο έσοδο, δηλαδή, για την αναζήτησή του κινείται η διαδικασία που προβλέπει ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων.
Ωστόσο, η πρόσφατη δραματική συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό “στο Κόκκινο 93,4” του πρώην υποψήφιου με την Λαϊκή Ενότητα Γιώργου Θεοφάνους, στον οποίο η Εφορία έχει βεβαιώσει πρόστιμο 22.000 ευρώ επειδή έχει περάσει από τα διόδια Πολυμύλου Κοζάνης της Εγνατίας Οδού 130 φορές χωρίς να πληρώσει (κατά δηλώσεις του ιδίου) φανερώνει ότι το θεατρικό έργο “Δεν πληρώνω δεν πληρώνω” του Ντάριο Φο δύσκολα θα μπορούσε να προσαρμοστεί στην “πραγματική ζωή”.
“Πώς να μην πληρώσετε διόδια”
Την τελευταία τριετία, αυξάνονται και πληθύνονται οι περιπτώσεις πολιτών που βρίσκονται με βεβαιωμένα από την Εφορία πρόστιμα αξίας χιλιάδων ευρώ. Μάλιστα, σε αρκετές περιπτώσεις, βρίσκονται αντιμέτωποι με την κατηγορία της παρακώλυσης συγκοινωνιών ή της διατάραξης της ασφάλειας συγκοινωνιών.
Ουσιαστικά, όπως αναφέρουν νομικοί κύκλοι, οι οφειλέτες είναι αντιμέτωποι με την Εφορία και τη Δικαιοσύνη και όχι με την κοινοπραξία διαχείρισης ενός οδικού άξονα. Ο ρόλος της τελευταίας εξαντλείται στην απαίτηση καταβολής της οφειλής μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, του οποίου η παρέλευση οδηγεί στην αποστολή από την Εφορία ατομικής ειδοποίησης χρεών. Μοναδικό ανάχωμα είναι η ανάκοπή της ατομικής ειδοποίησης, διαδικασία που εάν αποτύχει καθιστά άμεση την είσπραξη του χρέους από τη ΔΟΥ μέσω κατάσχεσης καταθέσεων τραπεζικών λογαριασμών ή περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.
Σε κάθε περίπτωση, η πληρωμή της οφειλής αποτελεί μονόδρομο, με τις -διαδεδομένες κάποτε- συμβουλές δικηγόρων για την… επιτυχή μη πληρωμή διοδίων να αποδεικνύονται, τελικά, αναποτελεσματικές και να δημιουργούν στρατιές οφειλετών του Δημοσίου που έχουν ανάγκη περισσότερο από ποτέ από νομική υπεράσπιση…
Βέβαια, το κίνημα “Δεν πληρώνω” δεν είχε μόνο την κάλυψη (ορισμένων) δικηγόρων, αλλά και του σημερινού πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος το 2011 είχε δηλώσει (από σταθμό διοδίων) ότι: “Η κυβέρνηση θέλει να αντιμετωπίσει ένα κίνημα αυθόρμητο που δεν ανήκει σε κανένα κόμμα ως κίνημα τζαμπατζήδων.[…] Δεν είναι ιδιοτέλεια αυτή η πράξη αντίστασης. Είναι πράξη αξιοπρέπειας. Νομίζω ότι η ανυπακοή απέναντι σε ένα κράτος και μία πολιτεία που δεν μπορεί να τηρήσει ούτε τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις της είναι ένας δρόμος που θα γίνει, πλέον, μαζικός”.
Ακόμη, 29 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είχαν ζητήσει τον περασμένο Απρίλιο με τροπολογία να καταργηθούν οι διατάξεις του ΚΟΚ στις οποίες εμπίπτουν όσοι δεν έχουν καταβάλει το αντίτιμο των διοδίων.
Ως εκ τούτου, δεν προκαλεί απορία η βεβαιότητα του Γ. Θεοφάνους: “[…] πίστευα ότι δεν ήταν σωστό να πληρώνουμε τα διόδια στην Εγνατία. […] Και πίστευα από το 2013-ήμουν στο ΣΥΡΙΖΑ και όχι στο κίνημα “Δεν πληρώνω” οργανωμένος- ότι όταν θα ερχόταν η Αριστερά θα καταργούσε αυτούς τους νόμους.”
Ειρήσθω εν παρόδω, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- στο πλαίσιο του Ν.4356/2015 για το Σύμφωνο Συμβίωσης- αυστηροποίησε την παρεμπόδιση της λειτουργίας (και) των αυτοκινητοδρόμων, τροποποιώντας το άρθρο 292 του Ποινικού Κώδικα ως εξής:
“1. Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλεγράφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα έτος.
2. Αν η πράξη της παραγράφου 1 είχε σημαντική διάρκεια επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι τρία έτη”.
