Θέλω, προσπαθώ, παλεύω να είμαι περήφανος για την πατρίδα μου. Για την Ελλάδα.
Αλλά όσο περνούν τα χρόνια υπάρχουν στιγμές που ντρέπομαι.
Ντρέπομαι ολοένα και περισσότερο.
Και η περίπτωση, η δολοφονία ενός Έλληνα, ενός νέου παιδιού, ενός πατριώτη, στη Βόρεια Ήπειρο αλλά κυρίως όσα έχουν ακολουθήσει με κάνουν να σκύβω το κεφάλι από ντροπή.
Οι γονείς μου και οι δάσκαλοι μου, με είχαν μάθει πως να πέφτεις νεκρός για την πατρίδα είναι δείγμα ηρωϊσμού.
Πως η σημαία είναι κάτι το ιερό.
Πως εκφράζει τα ιερά και τα όσια σου.
Και πως οφείλεις να την υπερασπιστείς μέχρι τελευταίας ρανίδας… Με είχαν μάθει να είμαι πατριώτης.
Εσχάτως κάθε φορά που λέω τη λέξη «πατριώτης», κάποιοι ακούνε… φασίστας. Έτσι τους βολεύει.
Για να μην μιλάει κανείς στο μέλλον για έννοιες όπως ο πατριωτισμός.
Ούτε για θρησκεία να μιλάς. Ούτε για οικογένεια. Γιατί κινδυνεύεις να σε πουν χουντικό.
Δεν ξέρω τι έγινε με τον Κωνσταντίνο.
Ούτε τι πέρναγε για να φτάσει σε αυτό το ξέσπασμα.
Να πάρει τους δρόμους με το όπλο (;) στο χέρι.
Βλέπω όμως μια προσπάθεια κουκουλώματος της δολοφονίας του Κωνσταντίνου από όλους.
Πρώτα απ’όλα από τις αλβανικές αρχές. Αυτές που φρόντισαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος που θα οδηγούσε στη διαλεύκανση της υπόθεσης.
Αυτές που έκαναν ντου στο σπίτι της μάνας του Κωνσταντίνου και της πούλησαν τσαμπουκά, αφού της σκότωσαν τον γιο της.
Δεν σεβάστηκαν ούτε καν τον πόνο της.
Αυτές που κυνηγούν εδώ και χρόνια με όλους τους τρόπους τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου. Όλο αυτό με εξοργίζει. Αλλά δεν με αγανακτεί. Βλέπετε, έχω το κουσούρι να θυμάμαι. Να μην ξεχνώ την Ιστορία.
Εξοργίζομαι αλλά δεν αγανακτώ.
Αγανακτώ μόνο με κάτι τύπους εδώ χάμω, στην Ελλάδα, λάθος στο Ελλαδιστάν, που από τη στιγμή που δολοφονήθηκε ο Κωνσταντίνος τον έχουν βγάλει από ψυχάκια και εξτρεμιστή μέχρι έμπορο ναρκωτικών!
Με προφανή στόχο να ευτελίσουν τη θυσία ενός ανθρώπου για την πατρίδα του, τη σημαία, την Ελλάδα…
Ψυχάκιας ο Κωνσταντίνος, ψυχάκιας κι ο Σολωμός Σολωμού.
Ψυχάκηδες όλοι όσοι πεθαίνουν για μια σημαία… Ένα πανί.
Με τη διαφορά ότι κάτι τέτοιοι ψυχάκηδες είναι αυτοί που πριν από χρόνια, θυσιάζοντας και τότε τη ζωή τους, σου έδωσαν το δικαίωμα να ζεις λεύτερος και να πουλάς… δημοκρατία.
Μια δημοκρατία που έχει εξελιχθεί στη χειρότερη μορφή φασισμού για τύπους όπως ο Κωνσταντίνος. Γιατί συνεχίζει να τους σκοτώνει και μετά θάνατον…
Προσωπικά δεν ψάχνω καμία απάντηση για τη δολοφονία του Κωνσταντίνου.
Μου έχει δώσει τις μισές η Ιστορία και τις άλλες μισές το βλέμμα του. Όπως το έγραψε κάποτε ο Σολωμός… Σε γνωρίζω από τη όψη…
Όπως όλους τους τρελούς αυτής της πλάσης που σκοτώνονται για μια σημαία, για μια πατρίδα…
Πόσο μάλλον για την Ελλάδα που δεν θέλει καν να τους θυμάται.
Νίκος Συρίγος
