Γράφει η Γλυκερία Κακούρη
Συνήθως θέτουμε το ερώτημα: Πώς μπορεί μια εργαζόμενη μητέρα να βρει τη χρυσή τομή ανάμεσα στους δύο ρόλους της, ώστε να μην επιβαρυνθεί κανένας από τους δύο;
Σε ορισμένες προηγμένες χώρες υπάρχει ιδιαίτερη μέριμνα για τη μητρότητα, καθώς παρέχεται επίδομα, για να βρίσκεται η νέα μητέρα στο σπίτι με το παιδί. Οπωσδήποτε, κατά τα πρώτα τρυφερά χρόνια η παρουσία της δίπλα στο παιδί είναι αναντικατάστατη.
Κι όμως, σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης παρουσιάζονται δύο όψεις:
Απ’ τη μια συναντούμε σκληρά εργαζόμενες μητέρες, που απουσιάζουν ώρες από το σπίτι, με αποτέλεσμα να συρρικνώνεται ασφυκτικά ο διαθέσιμος χρόνος με το παιδί τους. Η ένταση και η εξάντληση υπερτερούν, νικώντας κάθε διάθεση και υπομονή για λίγες χαρούμενες και ξένοιαστες στιγμές.
Δύσκολο, λοιπόν, να επιτευχθεί η χρυσή τομή, καθώς εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, τη φύση της δουλειάς, τη στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον, τις προτεραιότητες, που θέτει η ίδια η μητέρα στην καθημερινότητά της, ανάλογα με την προσωπικότητα και τα πιστεύω της.
Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης, συναντούμε άνεργες μητέρες, που θα ήθελαν να βρουν μια δουλειά, προκειμένου να νιώσουν οι ίδιες ικανοποιημένες και ολοκληρωμένες, ώστε να ανταπεξέλθουν με άλλη διάθεση στο δύσκολο έργο της ανατροφής του παιδιού τους. Συχνά ακούμε παράπονα του τύπου: «Δεν αντέχω να μένω κλεισμένη στο σπίτι με τα παιδιά, θέλω να βγω, να δουλέψω.»
Σεβαστό και αναφαίρετο το δικαίωμα του καθενός στην εργασία. Όταν όμως, αυτό δεν είναι εφικτό, μια νέα μητέρα, σκεπτόμενη θετικά και ψύχραιμα, μπορεί να αντιμετωπίσει την παραμονή της στο σπίτι όχι ως τροχοπέδη στην επαγγελματική της ανέλιξη, αλλά σαν μια μοναδική ευκαιρία να μείνει περισσότερο χρόνο με τα παιδιά της, αξιοποιώντας τον δημιουργικά.
Εξάλλου, ο περισσότερος ελεύθερος χρόνος δύναται να προσφέρει σε μια άνεργη μητέρα τη δυνατότητα να ασχοληθεί και με κάτι που την γεμίζει και την ευχαριστεί, (διάβασμα, γυμναστική, ζωγραφική, κηπουρική, ο,τιδήποτε), κάτι, που πιθανόν δεν θα είχε το χρόνο ν’ ασχοληθεί, αν δούλευε.
Ούτως η άλλως, η φροντίδα ενός σπιτικού με παιδιά, αποτελεί full time απασχόληση χωρίς περιθώριο πλήξης!
Άνεργες και εργαζόμενες, λοιπόν, μπορεί να διακατέχονται από εκ διαμέτρου αντίθετα προβλήματα, αλλά ένα πράγμα δεν πρέπει να ξεχνούν: ότι κάθε στιγμή με το παιδί τους είναι ανεπανάληπτη και ανεκτίμητη. Ας την χαρούν.
