Γράφει ο Σωτήρης Κοσκολέτος
Τέλη Ιανουαρίου 2019, η χώρα μας «στιγματίζεται» διεθνώς καθώς μέσα από επίσημα κυβερνητικά χείλη, εκφράζει την συμπαράσταση και την αλληλεγγύη της στο κράτος της Βενεζουέλας και την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο. Λίγες μέρες αργότερα η ανθρωπότητα γίνεται μάρτυρας μιας πρωτοφανούς τραγωδίας καθώς η ανθρωπιστική βοήθεια που έχει προγραμματιστεί και στέλνεται για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη των βασικών αναγκών της καθημερινής επιβίωσης σε τρόφιμα, είδη πρώτης ανάγκης και φάρμακα, πυρπολείται!!!
Τις ίδιες μέρες σε ένα άλλο μέρος του κόσμου, την πόλη μας, στο πνευματικό κέντρο του Δήμου κατά την κοπή της πίτας της απερχόμενης διοίκησης του κ. Βασιλόπουλου, η κ. Ανδρέου, δημοτική σύμβουλος της Δύναμης Πολιτών και πρόεδρος της κοινωφελούς επιχείρησης του Δήμου, εύχεται δημοσίως το εξής: Αλληλεγγύη στο Μαδούρο και την Βενεζουέλα. Προσέξτε, η Πρόεδρος της ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ του Δήμου μας στην κοπή της πίτας της διοικούσας αρχής του τόπου συμπαραστέκεται και στηρίζει (καταχειροκροτούμενη !!!)αυτόν που καταδικάζει σε εξαθλίωση τον μέσο πολίτη της χώρας του.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως όλα αυτά ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας κάποιου παρανοϊκού ο οποίος παίζει με την νοημοσύνη μας. Δυστυχώς όμως, όπως εμπράκτως αποδεικνύεται, την τύχη της πόλης μας την έχουν στα χέρια τους τα τελευταία 5 χρόνια άνθρωποι με τέτοιου είδους συλλογιστικές.
Όταν το Μάιο του 2014 ο λαός της πόλης επέλεξε την Δύναμη Πολιτών ως δημοτική αρχή, ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων θεώρησε πως ο Άρης Βασιλόπουλος ως νέος άνθρωπος, θα άλλαζε αρκετά από τα κακώς κείμενα της πόλης μας που την ταλανίζουν χρόνια τώρα. Όπως απεδείχθη η ηλικία από μόνη της δεν αρκεί να λύσει τα προβλήματα, να δημιουργήσει νέες πρακτικές και να φέρει λύσεις. Χρειάζονται μεν νέοι άνθρωποι με φρέσκιες ιδέες και επιστημονικό υπόβαθρο αλλά χωρίς κομματικές αγκυλώσεις και πολιτικές παρωπίδες. Η υπάρχουσα δημοτική αρχή έπραξε για 5 ολόκληρα χρόνια χωρίς ουσιαστική αντιπολίτευση αυτό που πραγματικά πίστευε. Είχε και την πίτα και το μαχαίρι για να διοικήσει όπως πραγματικά ήθελε, να εφαρμόσει δηλαδή το πρόγραμμα της χωρίς ουσιαστικά να της δημιουργεί εμπόδια κανείς. Κανείς εκτός από τον ίδιο κακό εαυτό της ,αφού στο τέλος οι αποχωρήσεις εκλεγμένων δημοτικών συμβούλων και αντιδημάρχων έφτασαν να μετριούνται με διψήφιο νούμερο! Κατέληξε να γκρεμίζει τον (υπο κατάληψη !!!) Κένταυρο, ένα σημείο αναφοράς για την πόλη, να ιδιωτικοποιεί το πράσινο, να αφήνει σε εγκατάληψης τις περιφερειακές γειτονιές της πόλης και να αλληλοκατηγορούνται τα μέλη της διοίκησης μεταξύ τους για υπερκοστολογήσεις και αυταρχικές συμπεριφορές.
Εν κατακλείδι η ερώτηση είναι μια. Καλή η πολιτική, η ενασχόληση με τα κόμματα και η αλληλεγγύη… στην Βενεζουέλα! Για την Αγία Μαρίνα, τον Κάκκαβα, τους Απόμαχους και το κάτω Κουκλάκι έγινε τίποτα; Η απάντηση είναι απλή! Πάρτυ με εσανς άπλυτων κάδων και παρέα κουνουπιών υπό το ρομαντικό μισοσκόταδο που απλόχερα μας προσέφεραν!
Σωτήρης Κοσκολέτος
Πολιτικός Μηχανικός Τ.Ε. – Msc Διοίκησης Επιχειρήσεων (MBA)