«Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν, άλλης βιοτής της αιωνίου, απαρχήν» (Ζ’ Ωδή του Κανόνος της Αναστάσεως)
Αγαπητοί μου αδελφοί, παιδιά μου αγαπημένα,
Τη νέκρωση του θανάτου εορτάζουμε… μα πόσο οξύμωρο μήνυμα; Δε χωρά ο φθαρτός νους το γεγονός της Αναστάσεως. Μικρός ο άνθρωπος μπροστά στο μέγιστο και θαυμαστό σημείο της αιωνίου ζωής. Ο Χριστός μας νικάει τον θάνατο και εγκαθιστά την βεβαιότητα της ελπίδος, κατατροπώνει την αμαρτία και προσφέρει την γλυκύτητα της συγχώρησης για κάθε αμαρτωλό άνθρωπο.
Καθαιρεί τον Άδη και σαλπίζει τον ερχομό μιας άλλης βιωτής. Μιας άλλης ζωής. Αιώνιας. Καινούριας. Φωτισμένης από το ανέσπερο φως του Θεανθρώπου Ιησού, του άλλοτε φτωχού ξυλουργού από τη Ναζαρέτ και νυν Βασιλέως των βασιλέων. Ενός πνευματικού βασιλείου, που συνέδεσε τη γη με τν Ουρανό και εξύψωσε τον φθαρτό και πεσόντα άνθρωπο, οδηγώντας τον στην κατά χάριν Θεότητα με στόχο να τον ανακαινίσει, να τον αναβαπτίσει εν Χριστώ και να τον οδηγήσει με σιγουριά στην αγιότητα.
Έτσι, νικώντας τον θάνατο, κατατρόπωσε τον φόβο. Τον φόβο των Μυροφόρων γυναικών μπροστά στους Ρωμαίους στρατιώτες, τον φόβο των μαθητών του Κυρίου από την μανία των Ιουδαίων, τον φόβο καθενός από εμάς ενώπιον της συναντήσεώς μας με τον Θεό, με την ύπαρξή Του, με την Ανάστασή Του, με την παρουσία Του στη ζωή μας.
Όπου και αν γυρίζουμε σήμερα το βλέμμα μας αντικρίζουμε αυτόν τον απροκάλυπτο και απαίσιο φόβο. Την ανασφάλεια της ανεργίας, την αβεβαιότητα του μέλλοντος, τον εκφοβισμό των αδυνάτων, τον διωγμό των προσφύγων, την μανία του ανθρώπου για να εξουσιάσει χωρίς αναστολές και προϋποθέσεις. Παντού κυριαρχεί ὁ φόβος. Παντού προβάλλει η ρηχή πραγματικότητα. Παντού εξαφανίζεται η ειλικρίνεια και η ντομπροσύνη. Παντού το σκοτάδι προσπαθεί να καλύψει το φως.
Η πίστη μας όμως, η βεβαιότητα της Αναστάσεως, η δύναμη της συγγνώμης και η βαθιά μας πεποίθηση για τη νίκη του θανάτου από τον Κύριό μας, μεταμορφώνει την οικουμένη και δημιουργεί στον άνθρωπο τη δύναμη για να αποβάλλει κάθε ρανίδα φόβου, κάθε ψήγμα εγωισμού. Τον ετοιμάζει για να καταφέρει να αγαπήσει. Να αγαπήσει τον Θεό και τούς ανθρώπους. Ολόκληρη τη δημιουργία. Να αγαπήσει χωρίς προϋποθέσεις, να δείξει πως κάθε φόβος μπορεί να νικηθεί από την αγάπη, μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία για την σωτηρία μας, για την πορεία μας προς την αιωνιότητα.
Αδελφοί μου,
«Η αγάπη έξω βάλλει τον φόβον». Ο Χριστός νικά τον θάνατο και μας θωρακίζει από την φθορά της αμαρτίας και την ανασφάλεια της καθημερινότητας. Ας πορευθούμε γεμάτοι με αγάπη και θάρρος… χωρίς φόβο και πάθη. Χωρίς μικρότητες και μισαλλοδοξίες. Ας δεχθούμε το δώρο του Αναστάντος Κυρίου μας στη ζωή μας. Όποιος καταφέρει να μας φοβίσει, μας έχει νικήσει. «Η αγάπη έξω βάλλει τον φόβον».
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
Ο Μητροπολίτης
† Ο Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας Γαβριήλ