Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή συνάδελφός του μέσα από το λογαριασμό στο Facebook
Φτωχότερο είναι από σήμερα το ελληνικό θέατρο καθώς έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός, Μιχάλης Γούναρης. Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή o συνάδελφός του Γιάννης Αναστασάκης μέσα από το λογαριασμό στο Facebook.
«Έμαθα πως έφυγε από κοντά μας ο ηθοποιός Μιχάλης Γούναρης. Τον ήξερα από το περίφημο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ». Τον ξανασυνάντησα το 2000 στο ΚΘΒΕ στην παράσταση «Καραγκιόζης ο Μέγας» και το 2015- λίγο πριν βγει στη σύνταξη. Ωραίος ηθοποιός και άνθρωπος που αγωνίστηκε σκληρά στη ζωή του, όπως είχα μάθει από φίλους, μια κι ο ίδιος είχε πολύ χιούμορ για να περιαυτολογεί. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του», έγραψε στην ανάρτησή του ο Γιάννης Αναστασάκης.
«Έμαθα πως έφυγε από κοντά μας ο ηθοποιός Μιχάλης Γούναρης. Τον ήξερα από το περίφημο ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ». Τον ξανασυνάντησα το 2000 στο ΚΘΒΕ στην παράσταση «Καραγκιόζης ο Μέγας» και το 2015- λίγο πριν βγει στη σύνταξη. Ωραίος ηθοποιός και άνθρωπος που αγωνίστηκε σκληρά στη ζωή του, όπως είχα μάθει από φίλους, μια κι ο ίδιος είχε πολύ χιούμορ για να περιαυτολογεί. Θερμά συλλυπητήρια στους δικούς του», έγραψε στην ανάρτησή του ο Γιάννης Αναστασάκης.
Ποιος ήταν ο Μιχάλης Γούναρης:
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Κ. Χαρατσάρη, συμμετείχε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τα τελευταία χρόνια άφησε το αποτύπωμα του στις θεατρικές παραστάσεις:
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (2016), Η κωμωδία του αυτόχειρα (2015), Χαμένοι Ποιητές (2018), Ειρήνη (2013). Ήταν ένας από τους ηθοποιούς που αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα του «Θεατρικού Εργαστηρίου της Τέχνης» που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1972 μια από τις πιο γόνιμες θεατρικές περιόδους της Θεσσαλονίκης, ως το Νοέμβριο του 1973 που έκλεισε από τη χούντα.
Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Κ. Χαρατσάρη, συμμετείχε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Τα τελευταία χρόνια άφησε το αποτύπωμα του στις θεατρικές παραστάσεις:
Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (2016), Η κωμωδία του αυτόχειρα (2015), Χαμένοι Ποιητές (2018), Ειρήνη (2013). Ήταν ένας από τους ηθοποιούς που αποτέλεσαν τον βασικό πυρήνα του «Θεατρικού Εργαστηρίου της Τέχνης» που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1972 μια από τις πιο γόνιμες θεατρικές περιόδους της Θεσσαλονίκης, ως το Νοέμβριο του 1973 που έκλεισε από τη χούντα.
