Άρθρο 241
Γράφει η Μαρία Φραγκάκη στο https://meaformhtagegonota.com
Σαν σήμερα το 1929 γεννήθηκε η Όντρει Χέπμπορν, η Βρετανίδα αυτή ηθοποιός που κέρδισε τον φακό με τα λεπτά χαρακτηριστικά της, τη γλυκύτητα που τη διέκρινε και τη διακριτικότητα στις κινήσεις της.
Μετά από την ταινία «Breakfast at Tiffany’s» μπήκε στις καρδιές μας και πλέον αποτελεί μία γυναίκα-σύμβολο της κομψότητας και της θυληκότητας. Παρ’ όλ’ αυτά για αρκετά χρόνια εγκατέλειψε τη μεγάλη οθόνη και αφοσιώθηκε στο έργο της Unicef, το οποίο λειτούργησε ψυχοθεραπευτικά για τις αναμνήσεις των παιδικών της χρόνων.
Σε μία συνέντευξή της τη ρώτησαν τι συμβουλές θα έδινε στις γυναίκες για να είναι όμορφες. Και εκείνη απάντησε: «Για να αποκτήσεις όμορφα μάτια, δες την καλή πλευρά των ανθρώπων, για να αποκτήσεις όμορφα χείλη μίλα ευγενικά, και για να αποκτήσεις όμορφο ανάστημα περπάτα με την πεποίθηση πως ποτέ δεν θα είσαι μόνη σου.». Συμπλήρωσε επίσης ότι: «Η ομορφιά μίας γυναίκας δεν βρίσκεται στο πρόσωπό της αλλά αντανακλάται στην ψυχή της. Είναι η φροντίδα που δίνει με αγάπη, το πάθος που δείχνει γι’ αυτό που κάνει. Η ομορφιά μιας γυναίκας εντείνεται με το πέρασμα του χρόνου.»
Κόντρα σε αυτούς που θα την ήθελαν να μετατραπεί σε μία φυλλάδα από διαφημιστικά προϊόντα ομορφιάς και περιποίησης ή σε προώθηση διατροφών και αντιγηραντικών τροφών και σκευασμάτων, εκείνη επέλεξε να μιλήσει για την ομορφιά που αναβλύζει από την απλότητα και την καλοσύνη, αρετές που διέκριναν και την ίδια.
Η αλήθεια είναι ότι και στα δικά μου μάτια, οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι οι χαρούμενοι. Αυτοί που φορούν το πιο ωραίο τους χαμόγελο και αντικρύζουν τον κόσμο ως ένα μέρος με απεριόριστες επιλογές και ευκαιρίες. Αυτοί που με το χρόνο βελτιώνονται και γίνονται πιο δυνατοί και αποφασιστικοί.
Φυσικά και η εξωτερική ομορφιά παίζει τον δικό της ρόλο. Είναι μέρος μιας υγιούς προσωπικότητας. Ενός ατόμου που επιθυμεί να φροντίσει την υγεία του και την εικόνα του. Όμως αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό από τη μανία του καθρέφτη, το κυνήγι των θερμίδων, τις υστερίες με τα σπιράκια και τα σημάδια και οτιδήποτε άλλο μας μοιάζει – υπερβολικά ή μη – άσχημο πάνω μας.
Λένε ότι στη ζωή ό,τι ψάχνεις βρίσκεις. Δηλαδή αν αρχίζεις να ψάχνεις ατέλειες, θα βρεις ατέλειες. Αν ψάχνεις κάτι μη κολακευτικό πάνω σου, θα το βρεις. Αν ψάχνεις για πιο όμορφους (εξωτερικά) ανθρώπους από εσένα, πάλι θα τους βρεις.
Φανταστείτε, όμως, τι θα μπορούσε να γίνει αν αρχίζαμε να αναζητάμε τα χαρακτηριστικά που μας κολακεύουν και μας αρέσουν πάνω μας; Ή ακόμη καλύτερα τα στοιχεία του χαρακτήρα μας για τα οποία νιώθουμε περήφανοι; Ο κόσμος θα ήταν γεμάτος χαμογελαστά πρόσωπα και λιγότερο προσκολλημένος στο φαίνεσθαι.
Θα κλείσω με μία φράση της Marilyn Monroe: «Οι ατέλειες είναι ομορφιά. Η τρέλα είναι ιδιοφυία. Και είναι πολύ καλύτερο να είσαι απόλυτα τρελός, παρά τελείως βαρετός!»
Τις καλύτερες ευχές μου!
