Γράφει η Χριστίνα Ταράτσα
Όταν λέμε συναισθηματική ωριμότητα, αναφερόμαστε στην εσωτερική εκείνη ισορροπία η οποία στους περισσότερους ανθρώπους έρχεται κατόπιν συστηματικού συλλογισμού. Ωστόσο υπάρχουν και αρκετοί άνθρωποι στους οποίους η συναισθηματική ωρίμανση είναι έμφυτη και πηγάζει από το χαρακτήρα τους και από τον τρόπο που βλέπουν τα πράγματα. Η συναισθηματική ωριμότητα ενός ανθρώπου αποτελεί τον θεμέλιο λίθο, που πρέπει να τοποθετηθεί γερά, γιατί πάνω του στηρίζεται όλο το οικοδόμημα των αρμονικών σχέσεων με τους άλλους.
Οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι είναι εκείνοι οι οποίοι κερδίζουν ψυχική δύναμη, αυτοπεποίθηση, επιτυχία και ευτυχία στη ζωή τους. Αλλά πώς ξεχωρίζουν οι άνθρωποι που είναι συναισθηματικά ώριμοι; Ποιες πράξεις και συμπεριφορές τούς χαρακτηρίζουν;
Απομακρύνουν όσους επιδιώκουν να τους μειώσουν: Είναι αλήθεια πως υπάρχουν άνθρωποι με ψυχολογικά κενά, οι οποίοι όταν βλέπουν κάποιους να βρίσκονται πιο ψηλά από εκείνους, προσπαθούν, φανερά ή μη, να τους μειώσουν, θεωρώντας, λανθασμένα βεβαίως, πως με αυτόν τον τρόπο θα εξυψωθούν οι ίδιοι. Δυστυχώς, αυτά τα άτομα βρίσκονται πολλές φορές πολύ κοντά μας (σύντροφος, γονείς, φίλοι, γνωστοί, συνάδελφοι) και κατά κάποιον τρόπο δυσκολεύουν την απόφασή μας να τους απομακρύνουμε «αναίμακτα». Ωστόσο, το να γνωρίζει κάποιος τι σκέφτονται οι άλλοι γι’ αυτόν είναι και το πρώτο βήμα για να «απελευθερωθεί» από τη συναισθηματική ανοχή, πετώντας ένα «βάρος» που δεν τον αφήνει να εξελιχθεί στη ζωή του.
Η επιβεβαίωση και η αποδοχή από τους άλλους δεν είναι αναγκαία για τον συναισθηματικά ώριμο άνθρωπο: Οι περισσότεροι από μας χρειαζόμαστε την επιβεβαίωση και την αποδοχή των άλλων σε ό,τι πράττουμε και λέμε. Και εννοείται φυσικά πως η αποδοχή και η επιβεβαίωση προσθέτει σε όλους αυτοπεποίθηση. Αλλά διαφορετικό είναι να εισπράττω την αποδοχή από το να παίρνω αξία και να πιστεύω στον εαυτό μου μόνον όταν οι άλλοι με αποδέχονται. Γιατί, αν πράττω με αυτόν τον τρόπο, είναι σαν να αμφιβάλλω για την αληθινή μου αξία και κατά συνέπεια έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση. Και αν εγώ δεν αισθάνομαι αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στα όσα λέω και πράττω, πώς θα έχω την απαίτηση να πιστεύουν οι άλλοι σ’ εμένα; Η αναζήτηση της αποδοχής συνήθως έχει ρίζες στην παιδική ηλικία κάποιου, όταν οι γονείς προβάλλουν πάνω στο παιδί τους τις δικές τους προσδοκίες, αντί να το αγαπούν άνευ όρων και να το αποδέχονται γι’ αυτό που είναι.
Δεν τρέφουν τη μνησικακία: Ένα συναισθηματικά ώριμο άτομο δεν μηρυκάζει στο μυαλό του θυμούς, πικρίες και μνησικακίες για ό,τι άσχημο έχει υποστεί από τους άλλους. Ξέρει να συγχωρεί και να αποδέχεται τη συγγνώμη. Σε εκείνους όμως που συνεχίζουν να βάλλονται εχθρικά εναντίον του, γνωρίζει πώς να διακόψει τις σχέσεις μαζί τους, μην αφήνοντας περιθώρια ανοχής – χωρίς ωστόσο να καλλιεργεί μέσα του πικρά συναισθήματα. Η μνησικακία (που σημαίνει ανάμνηση του κακού) μόνο το κακό θρέφει και φυσικά μόνο κακό μπορεί να δημιουργήσει στην ψυχική υγεία κάθε ανθρώπου.
Είναι αποφασιστικοί στα «θέλω» τους: Οι συναισθηματικά ώριμοι άνθρωποι επιμένουν στο να κάνουν αυτά που αγαπούν και δεν αλλάζουν τις πεποιθήσεις τους από συναισθηματικούς εκβιασμούς που ενδέχεται να λαμβάνουν από το στενό τους κύκλο…
