Δεν έχει περάσει τόσο πολύς καιρός από τότε που η κάτω Βουλή των Κοινοτήτων του Λονδίνου υπερψήφισε με την πλειοψηφία των βουλευτών της την προτεινόμενη νομοθεσία από τον πρωθυπουργό της Αγγλίας Ρίσι Σουνάκ να απαγορεύσει την αγορά καπνού σε όποιους καθίστανται ενήλικες μετά από την ισχύ του συγκεκριμένου απαγορευτικού νομοσχεδίου και να την επιτρέψει μόνο για όσους ήδη διατελούν από ενήλικες μέχρι και πριν από την εφαρμογή του.
Ο νόμος που απαγορεύει την αγορά καπνού από όλες τις μελλοντικές γενεές ενηλίκων με κριτήριο το γεγονός ότι γεννήθηκαν μετά το 2009 και την εκάστοτε γενεά στην οποία ανήκουν σκοπεύει να εκμηδενίσει την αγορά και την χρήση του καπνού περιορίζοντας το πλήθος των ατόμων που «δικαιούνται» σύμφωνα με τα προβλεπόμενά του να τον προμηθευτούν χρόνο με τον χρόνο μέχρι που στο τέλος δεν θα υπάρχει κανείς. Αυτό επιτυγχάνεται με το τέχνασμα απαγόρευσης αγοράς καπνού στους μελλοντικά ενηλικιωμένους πολίτες οι οποίοι πρόκειται να ενηλικιωθούν μετά την έναρξη της ισχύος του νόμου επιτρέποντάς την μόνο σε όσους ήταν ήδη ενήλικες μέχρι την έναρξη της ισχύος του.
Η εφαρμογή τέτοιου «προγράμματος» συμπίπτει με τον διαχωρισμό όσων γεννήθηκαν μετά και πριν από το 2009 ο οποίος θα πραγματοποιηθεί αρχίζοντας από το έτος 2027, αναφορικά με την χρήση του καπνού δια της προμήθειάς του από το εμπόριο η οποία θα υποβληθεί στην σταδιακή της εξαφάνιση, και τον αντίστοιχο διαχωρισμό των φθινόντων δικαιωμάτων και των προσαυξουσών υποχρεώσεων που διαθέτουν όλοι οι πολίτες.
Θα περίμενε κανείς ότι εφόσον ο νόμος υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία της κάτω Βουλής των Κοινοτήτων των εκπροσώπων του Βρετανικού λαού να ισχύσει έκτοτε και άμεσα, αν και όλοι δεν θα το εύχονταν και για αυτήν περίπτωση, αλλά οι νόμοι στην Βρετανία δεν ισχύουν πριν από την υπογραφή τους από τον Βασιλιά και την εξέτασή τους από την άνω Βουλή των Λόρδων, στην οποία επαφίεται η αποφυγή της εφαρμογής του προς το παρόν και η ανεύρεση ενδεχόμενων τροπολογιών στην σταδιακή και πλήρη τελικά απαγόρευση του καπνίσματος.
Μια από τις τροπολογίες θα μπορούσε να καταστεί η αύξηση του ελάχιστου απαιτούμενου ορίου ηλικίας για την αγορά καπνού στα 21 χρόνια και η προκύπτουσα αποφυγή της γενεαλογικής του απαγόρευσης με μεταβλητό και αυξανόμενο κατώτατο επιτρεπόμενο όριο ηλικίας. Η εναλλακτική αυτή λύση πρόκειται να προταθεί από την Ιρλανδική κυβέρνηση στο κοινοβούλιο της γειτονικής χώρας με το Ηνωμένο Βασίλειο, και αποτελεί νόμο στις περισσότερες Αμερικανικές πολιτείες των ΗΠΑ που θεσπίστηκε κατά την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ.
Η ανάλογη πλειοψηφία των Άγγλων βουλευτών υπήρξε 383 ψήφοι υπέρ και 67 κατά του απαγορευτικού νομοσχεδίου και έκτοτε από την 16η Απριλίου που σήμανε την υπερψήφισή του από την κάτω Βουλή των Κοινοτήτων συστάθηκε η αναθεωρητική επιτροπή για την εξέταση των τροπολογιών και εκκρεμεί η εξέταση του νομοσχεδίου από την Βουλή των Λόρδων, παρόλο που η πλειοψηφία των εκπροσώπων του λαού το έχει εγκρίνει. Αναμένεται η διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών εντός του έτους, που στην Βρετανία γίνονται κάθε πενταετία, και η επικράτηση του κόμματος των Εργατικών μετά από αυτές εκπρόσωπος του οποίου αποφάνθηκε ότι το κόμμα του θα πέσει «σαν ένας τόνος από τούβλα» για την τελική θέσπιση παρόμοιας απαγόρευσης και του απαγορευτικού νομοσχεδίου ως νόμου.
Το περιοδικό καπνοβιομηχανικού ενδιαφέροντος που εξειδικεύεται στην Ασιατική αγορά, Tobacco Asia, αναφέρει σχετικά με τον απαγορευτικό νόμο που εισηγήθηκε ο Ινδός πρωθυπουργός της Βρετανίας και που υπερψηφίστηκε από την κάτω Βουλή των Κοινοτήτων στο Λονδίνο, ότι «Στη σφαίρα της δημόσιας τάξης, η γραμμή μεταξύ της προστασίας των πολιτών και της καταπάτησης των προσωπικών ελευθεριών μπορεί συχνά να θολώσει. Η πρόσφατη ψήφιση από το Ηνωμένο Βασίλειο ενός νόμου για την απαγόρευση των πωλήσεων καπνού στις μελλοντικές γενιές είναι μια πρωταρχική απεικόνιση αυτής της ευαίσθητης ισορροπίας – ή ένα σκανδαλώδες παράδειγμα του κράτους νταντά σε δράση. Με την πρώτη ματιά, οι προθέσεις πίσω από μια τέτοια νομοθεσία μπορεί να φαίνονται ευγενείς, ένα τολμηρό βήμα προς τη μείωση των ασθενειών που σχετίζονται με το κάπνισμα. Εξάλλου, η χρήση εύφλεκτου καπνού έχει συνδεθεί με προβλήματα υγείας, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, και η πρόληψη των νέων από το να αρχίσουν να καπνίζουν θα μπορούσε ενδεχομένως να σώσει ζωές και να μειώσει την επιβάρυνση των συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης. Ωστόσο, μια βαθύτερη εξέταση αποκαλύπτει τα εγγενή ελαττώματα και τους κινδύνους αυτής της προσέγγισης.»
Το καπνοβιομηχανικό περιοδικό συνεχίζει λέγοντας ότι «Μία από τις πιο θεμελιώδεις αρχές μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας είναι η ατομική αυτονομία – το δικαίωμα των ατόμων να κάνουν τις δικές τους επιλογές, ακόμη και αν αυτές οι επιλογές μπορεί να μην θεωρούνται πάντα ότι είναι προς το συμφέρον τους. Απαγορεύοντας τις πωλήσεις καπνού στις μελλοντικές γενιές, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου σφετερίζεται αποτελεσματικά αυτή την αυτονομία και υπαγορεύει πατερναλιστικά τι μπορούν και τι δεν μπορούν να κάνουν οι πολίτες της. Τελικά, ο νέος νόμος του Ηνωμένου Βασιλείου που απαγορεύει τις πωλήσεις καπνού στις μελλοντικές γενιές είναι μια λανθασμένη και αδέξια προσέγγιση για τη δημόσια υγεία. Αντί να σεβαστεί την αυτονομία των πολιτών της και να αντιμετωπίσει τα βαθύτερα αίτια του εθισμού στον καπνό, η κυβέρνηση επέλεξε μια δρακόντεια πολιτική που καταπατά την ατομική ελευθερία και θέτει ένα επικίνδυνο προηγούμενο για κυβερνητική υπέρβαση. Εάν ο στόχος είναι πραγματικά να δημιουργηθεί μια υγιέστερη κοινωνία, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα έκαναν καλά να επανεξετάσουν την προσέγγισή τους και να επικεντρωθούν στην ενδυνάμωση των ατόμων ώστε να κάνουν ενημερωμένες επιλογές για τη δική τους υγεία και ευημερία.»
Η συντάκτρια του περιοδικού Nattira Medvedeva επισημαίνει ότι «Μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετώπισε η βιομηχανία τον τελευταίο καιρό είναι η αυξανόμενη ρύθμιση. Οι ρυθμιστικοί οργανισμοί σε όλο τον κόσμο εφάρμοζαν όλο και περισσότερο αυστηρά μέτρα κατά του καπνίσματος, συμπεριλαμβανομένων των απαγορεύσεων διαφήμισης, των νόμων απαγόρευσης του καπνίσματος και των γραφικών προειδοποιητικών ετικετών στις συσκευασίες. Ωστόσο, αντί να συνθηκολογήσει μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις, η καπνοβιομηχανία ανταποκρίθηκε με καινοτομία, αγκαλιάζοντας τη ρύθμιση ως ευκαιρία για ανάπτυξη και επενδύοντας συνεχώς στην Ε&Α [Έρευνα και Ανάπτυξη]. Φυσικά, η ανθεκτικότητα της καπνοβιομηχανίας δεν έχει μείνει χωρίς αμφισβήτηση. Κάθε νέο προϊόν που αναπτύσσεται, κάθε επιστημονική μελέτη, κάθε προσπάθεια συμμετοχής ή συμβολής σε θέματα όπως οι ανησυχίες για την υγεία που σχετίζονται με τον καπνό ή η καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου – αντιμετωπίζονται γενικά με καχυποψία, απόρριψη, διάδοση παραπληροφόρησης ή ακόμα περισσότερους κανονισμούς που προσπαθούν να ασκήσουν έλεγχο στη βιομηχανία. Συχνά, αυτοί οι κανονισμοί επιδιώκουν επίσης να ελέγξουν τους καταναλωτές, σε σημείο που τους αφαιρείται το δικαίωμα να κάνουν συνειδητές επιλογές, παραβιάζοντας την αυτονομία τους. Η απαγόρευση του καπνού από γενιά σε γενιά, η προτεινόμενη από τις ΗΠΑ απαγόρευση της μενθόλης (αναβλήθηκε μέχρι νεωτέρας) και η απαγόρευση ατμίσματος της Αυστραλίας, για παράδειγμα, έχουν προκαλέσει συζητήσεις σχετικά με την κυβερνητική υπέρβαση, που συχνά χαρακτηρίζεται ως προσέγγιση «κράτους νταντά».»
