Φαντάζομαι είναι γνωστή σε όλους μας η φράση «Το χρήμα κινεί τον κόσμο» και ας μην τρεφόμαστε με αυταπάτες αλλά η συγκεκριμένη παρατήρηση μπορούμε να πούμε ότι πλέον αποτελεί γεγονός. Το χρήμα κινεί τον κόσμο. Είναι θεμέλιο για την ευημερία των λαών, καθώς η αξία σχεδόν κάθε πράγματος γύρω μας, είτε είναι άυλο είτε υλικό, κοστολογείται ή αξιολογείται με βάση το χρήμα.
Πολλοί άνθρωποι παρατηρούμε ότι συχνά πέφτουν στα δίχτυα της φιλαργυρίας και επιδιώκουν την ευημερία τους μέσω του χρήματος. Αναμφίβολα το χρήμα βοηθάει στο να είναι πιο άνετη η ζωή μας και να μην μετράμε καθημερινά τα ψιλά στο πορτοφόλι μας, προκειμένου να μπορέσουμε να βάλουμε βενζίνη, με σκοπό να πάμε στη δουλειά μας. Αλλά είναι διαφορετικό να επιδιώκουμε μία άνετη ζωή για εμάς και την οικογένεια μας και διαφορετικό να γίνεται ο πλούτος αυτοσκοπός.
Συνήθως αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εκμετάλλευση των ανθρώπων που μπορεί να εργάζονται με εμάς ή για εμάς. Για να συσσωρεύθει λοιπόν πλούτος στα χέρια μας παραπάνω από το φυσιολογικό, παραπάνω από το αναγκαίο, τις περισσότερες φορές καταπατάμε θεμελιώδη δικαιώματα και πατάμε επί πτωμάτων. Είναι γλυκό το χρήμα λένε μάλλον γι αυτό προκαλεί και τέτοιο εθισμό. Όπως ο ναρκομανής ψάχνει τη λύτρωση του σε θανατηφόρες ουσίες, έτσι και ο φιλάργυρος αναζητά τη λύτρωση της ζωής του στο χρήμα. Άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή και την οικογένειά τους στο βωμό του πλούτου. Ας σκεφτούμε την καθημερινότητα μας. Αν είχαμε όλα αυτά τα χρήματα που θέλαμε, αν μπορούσαμε να αγοράσουμε χωρίς δισταγμό το οτιδήποτε ποθούσαμε, τι ευχαρίστηση θα βρίσκαμε πλέον στη ζωή αν ξέραμε πως με μία κίνηση και χωρίς καθόλου προσπάθεια θα μπορούσαμε να αποκτήσουμε ότι λαχταρούσε η ψυχή μας. Η προσπάθεια και ο μόχθος είναι που γλυκαίνει την ζωή μας. Τι θα γινόταν αν χανόταν όλο αυτό;
Βέβαια ας μην καταλήγουμε να γινόμαστε εντελώς κυνικοί. Μία σχετικά καλή οικονομική κατάσταση μας δίνει την δυνατότητα να κινούμαστε πολύ πιο εύκολα στην καθημερινότητα μας. Λογαριασμοί, απαιτήσεις του σπιτιού, παιδιά. Όλα αυτά και άλλα τόσα για να τα συντηρήσεις χρειάζονται ένα ποσό χρημάτων που θα καλύπτει τέτοιες απαιτήσεις. Αλλά πέρα από όλα αυτά η ζωή μας δεν εξαρτάται μόνο από το χρήμα, αλλά και από το πόσο θα του επιτρέψουμε να εισβάλλει στη ζωή μας. Τα όρια είναι λεπτά και πολύ εύκολο να τα ξεπεράσουμε με αποτέλεσμα να γίνουμε δέσμιοι του πλούτου που τόσο πολύ επιθυμούμε να έχουμε. Η λύση βρίσκεται κάπου στη μέση και το μέτρο πάντα σε όλους τους τομείς της ζωής μας είναι αναγκαίο. Ας μην αντιμετωπίζουμε το χρήμα ως κάτι παραπάνω απ’ ότι είναι γιατί έχουμε και ως ζωντανή απόδειξη την οικονομική κατάσταση της χώρας μας για το τι μπορεί να προκαλέσει η λάθος διαχείριση του πλούτου.
