Πρώτο στασίδι στον σολέα…
Ακριβώς, σαν να λέμε «πρώτο τραπέζι πίστα»…
Είναι γνωστό ότι στην κάθε προεκλογική περίοδο το «θέατρο» από τους περισσότερους υποψήφιους, πάει σύννεφο…
Όποιας μορφής και αν είναι οι εκλογές, ότι είδους και αν είναι οι υποψήφιοι…
Οι περισσότεροι από αυτούς αναγκάζονται να κάνουν πράγματα τελείως ξένα προς την προσωπικότητα τους, τελείως άγνωστα στην συνηθισμένη καθημερινότητα τους…
Ενίοτε όμως αυτό το θέατρο που αναγκάζονται να παίξουν, τους εκθέτει, γιατί απλά δεν τον κατέχουν τον ρόλο…
Η Μεγάλη Εβδομάδα μόλις πέρασε και πολλοί από τους ζητούντες την ψήφο μας, αναγκαστικά εκκλησιάστηκαν, σε υπερεντατικούς μάλιστα ρυθμούς…
Άσχετα με το ότι αρκετοί από αυτούς, είχαν να πάνε εκκλησία από τον τελευταίο εκκλησιασμό με το δημοτικό ή το γυμνάσιο…
Και μέχρι εδώ ας πούμε ότι στα πλαίσια του προεκλογικού αγώνα, όλα είναι θεμιτά…
Κάποιος όμως από όλους αυτούς, υποψήφιος δήμαρχος μάλιστα, που έχει την ελπίδα και αυτός να μας διοικήσει, εκτέθηκε ανεπανόρθωτα…
Γιατί με μια ενέργεια του φάνηκε ότι είναι τόσο ΝΕΟΣ που κυριολεκτικά δεν το έχει…
Αναγκάζεται δηλαδή να κάνει πράγματα κυριολεκτικά πολύ ΝΕΑ για αυτόν…
Στα πλαίσια του «θεάτρου» που παρακολουθούμε εδώ και καιρό…
Και που θα διαρκέσει μέχρι τις 25 του Μάη…
Γιατί όλα μαθεύονται στην γειτονιά μας…
Και τα καλά και τα κακά…Και τα σοβαρά και τα αστεία…
Το γεγονός είναι καρατσεκαρισμένο και δεν επιδέχεται διάψευσης…
Φαίνεται ότι στις πρώτες επισκέψεις του σε εκκλησίες, δεν μπόρεσε να πιάσει θέση καλή για να τον βλέπει το εκκλησίασμα…
Και αν δεν φαίνεσαι, ότι γραβάτα και αν φορέσεις, ότι ρολόι και αν έχεις στον καρπό, όσο gel και αν βάλεις στο μαλλί…
Αν γίνεις ένα με το πόπολο, όλα πάνε στράφι, δεν ξεχωρίζεις…
Οπότε τζάμπα η ορθοστασία, τζάμπα οι ώρες του λιβανίσματος…
Άσε που δεν γράφουν και συντάξιμες αυτές οι ώρες…
Και τι σκέφτηκε το ΝΕΟ μυαλό του σαν λύση;
Πήρε που λέτε τηλέφωνο από νωρίς στην εκκλησία της κάτω γειτονιάς, που σχεδίαζε να επισκεφτεί το βραδάκι… και τι ζήτησε…
Να του κρατήσουν για αυτόν και την απαραίτητη κουστωδία του κενά στασίδια, πρώτη μούρη στον σολέα…
Το πόση ώρα έκανε να συνέλθει η συνομιλήτρια του από την άλλη άκρη της γραμμής, είναι άγνωστο…
Γιατί η ζωή της το φύλαγε να το ακούσει και αυτό…
Όταν συνήλθε με ευγενικό τρόπο, άνθρωπος της εκκλησίας γαρ, του εξήγησε ότι αυτό δεν γίνεται…
Όχι, δεν έγινε γνωστό αν ζήτησε σφραγισμένο μπουκάλι με αγίασμα ή πανεράκι με άρτο και αντίδωρα…
Όχι ότι αν τα ζήταγε και αυτά θα μας έκανε έκπληξη…
Τι είπατε, ποιος είναι αυτός ο υποψήφιος;
Μα σας δώσαμε τα πλήρη στοιχεία… και άλλα θέλετε;
Άντε ένα τελευταίο…
Είναι και αυτός «ανεξάρτητος» της τρικομματικής μνημονιακής…
Το στασίδι του σολέα…
