Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, κι έτσι το κλείσε – άνοιξε των σχολείων συνεχίζεται χωρίς ουσιαστικά να αλλάζει κάτι. Αυτή τη φορά μάλιστα το άνοιγμα συνοδεύτηκε με την επίσκεψη της Υπουργού κ. Κεραμέως στο 2ο Δημοτικό σχολείο Νέας Χαλκηδόνας. Σε μια επικοινωνιακού τύπου επίσκεψη, ντυμένη με τη στολή του λαϊκισμού, όχι για να ακουστούν απόψεις και ανησυχίες γονέων και εκπαιδευτικών, αλλά για να δείξει η τηλεόραση, πως όλα βαίνουν καλώς. Η Υπουργός μίλησε για επιπλέον μέτρα προστασίας υπό τις οδηγίες και τις εισηγήσεις των ειδικών, όπως σχολαστικός αερισμός των σχολικών αιθουσών. Σίγουρα ο αερισμός των τάξεων είναι απαραίτητο μέτρο προστασίας, πάντα ήταν. Είναι όμως το αυτονόητο. Γινόταν και χωρίς υποδείξεις. Και σίγουρα θα πρέπει να είναι τακτικός, οργανωμένος και ελεγχόμενος. Δεν μπορεί όμως να αποτελεί το βασικό μέσο αντιμετώπισης μιας πρωτόγνωρης πανδημίας. Το πρόβλημα στην αντιμετώπισή της δεν είναι τα ανοικτά παράθυρα, αλλά τα κλειστά μυαλά! Όσο για την κλιμακούμενη ώρα προσέλευσης των παιδιών στο σχολείο, αναφορές γονέων λένε ότι για λειτουργικούς λόγους δεν έχει ακόμη ξεκινήσει. Στην ουσία το σχέδιο της Υπουργού για το άνοιγμα των σχολείων είναι και πάλι ανύπαρκτο. Μια επίσκεψη της Υπουργού σε σχολεία της χειμερινής Βόρειας και Κεντρικής Ελλάδα θα την πείσει για τις ευεργετικές συνέπειες του αερισμού των αιθουσών με θερμοκρασίες υπό το μηδέν! Δεν χρειάζεται να αναφέρω όσα δεν έγιναν για την αντιμετώπιση της πανδημίας, τα έχει διατυπώσει και διεκδικήσει ματαίως ήδη από τον περασμένο Μάιο όλη η εκπαιδευτική κοινότητα.
Στην πολιτική όμως κάποια πράγματα έχουν μεγαλύτερο βάθος από το ορατό. Η κ. Κεραμέως ξεκινάει ουσιαστικά την εφαρμογή των προτάσεων της λεγόμενης Επιτροπής Πισσαρίδη που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, προτάσεις που αποτελούν πραγματικό εφιάλτη για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (Τ.Α.), την εκπαίδευση, τους εκπαιδευτικούς και τους εκπαιδευόμενους.
Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται ανάμεσα σε άλλα «μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από την κεντρική διοίκηση στους Δήμους που ανάμεσα σε άλλα θα είναι και η διαχείριση του κύριου και βοηθητικού προσωπικού των σχολικών μονάδων». Προτάσεις, οι οποίες εν συνόλω σηματοδοτούν μια μεταρρύθμιση εκ βάθρων στην εκπαίδευση, προδιαγράφουν ένα ολότελα νέο τοπίο στην Τ.Α., γεγονός που θα κάνει μελλοντικούς Δημάρχους, Αντιδημάρχους και Δημοτικούς Συμβούλους διαχειριστές δυσάρεστων καταστάσεων. Ως εκ τούτου οφείλουν όλοι να επαγρυπνούν, να διεκδικούν, να ελέγχουν και όχι να χειροκροτούν την κάθε εξουσία!
Και θα γίνω πιο συγκεκριμένος:
- Για άλλη μια φορά μειώνεται η ετήσια επιχορήγηση από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών των σχολείων Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης. Ποιος θα καλύψει τη διαφορά; Φυσικά οι Δήμοι, με έκτακτες επιχορηγήσεις, αν και στο βαθμό που μπορούν.
- Τι θα γίνει όμως αν πραγματοποιηθεί η προτεινόμενη μεταβίβαση της εποπτείας του εκπαιδευτικού προσωπικού στην τοπική αυτοδιοίκηση; (που κατά τη γνώμη μου δεν έχει ούτε τους πόρους ούτε την τεχνογνωσία για ένα τέτοιο τεράστιο εγχείρημα). Προφανώς εδραίωση των μηχανισμών ρουσφετιού, κίνδυνος για τη στελέχωση των σχολείων και αδυναμία καταβολής των μισθών των εκπαιδευτικών. Το χειρότερο όμως είναι ότι θα απαξιωθεί το δημόσιο σχολείο και θα αντικατασταθεί με ιδιωτικά, ή ημι-ιδιωτικά σχολεία των δήμων, των ΜΚΟ ή επιχειρηματικών ομίλων.
- Ποιους ευνοεί ο νόμος που ψηφίστηκε εν μια νυκτί και εν κρυπτώ για την αναγνώριση επαγγελματικών προσόντων των αποφοίτων των κολλεγίων και επαγγελματικής ισοδυναμίας των τίτλων τους με τα πανεπιστημιακά πτυχία; Το ΤΕΕ, το Οικονομικό Επιμελητήριο, το Πολυτεχνείο, η Σύνοδος Πρυτάνεων και επιστημονικοί φορείς εξέδωσαν ανακοίνωση καταδίκης της απόφασης Κεραμέως. Οι μαθητές της φετινής Γ΄ Λυκείου δεν γνωρίζουν αυτή τη στιγμή πολλά για τον αριθμό εισακτέων και τον τρόπο εισαγωγής τους στα ΑΕΙ, γνωρίζουν όμως πως τα κολλέγια τους περιμένουν, με το αζημίωτο βέβαια!
Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα. Είναι φανερό πως δεν υπάρχει πρόθεση και διάθεση να υποστηριχθεί το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα. Η κριτική σκέψη των πολιτών είναι το ζητούμενο. Και όσο αυτή θα διαμορφώνεται σχεδόν αποκλειστικά από τα social media και τα επικοινωνιακά τους παιγνίδια , ένα φάντασμα θα πλανιέται από πάνω μας. Το φάντασμα της πιο βαθιάς καθυπόταξης μέσα από την άγνοια. Ακριβώς την εποχή της πιο μεγάλης παραγωγής γνώσης.