Το χιούμορ είναι η ευχάριστη κατάσταση που δημιουργείται όταν κάποιος λέει ή κάνει κάτι το οποίο μας προκαλεί γέλιο και ευφορία. Το χιούμορ, τα ανέκδοτα και το γέλιο παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή των ανθρώπων. Δραστηριοποιούν τον εγκέφαλο και επηρεάζουν την ψυχοσωματική υγεία. Λένε πως το χιούμορ είναι καταλυτικό και αποδυναμώνει μια δύσκολη κατάσταση. Λένε ακόμη πως τα ζευγάρια που συχνά γελάνε χρησιμοποιώντας το χιούμορ, αντί να καυγαδίζουν και να αφήνουν το θυμό τους να ξεχειλίζει, είναι και τα πιο ευτυχισμένα μέσα στη σχέση. Λένε, πάλι, πως… μεταξύ αστείου και σοβαρού υπάρχει η πραγματικότητα! Γιατί το χιούμορ έχει πολλά… πρόσωπα. Άλλες φορές είναι αυθόρμητο, ειλικρινές και ευχάριστο, αλλά είναι και φορές που γίνεται καυστικό και σκληρό. Το χιούμορ είναι πηγή χαράς αλλά μπορεί να γίνει και πηγή ανησυχίας όταν τείνει να μοιάσει στο σαρκασμό. Η χρήση του κρύβει «παγίδες» όταν ο άλλος στον οποίο απευθύνεται δεν είναι ικανός δέκτης για να το συλλάβει.
Ναι, είναι αλήθεια: το χιούμορ φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά, ανοίγει τις καρδιές, αλλά μπορεί καμιά φορά και να δημιουργήσει αποστάσεις. Το χιούμορ μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως φάρμακο, να απελευθερώσει το γέλιο που είναι πηγή ζωής, να είναι όπλο δύναμης και ισχύος, αλλά να χρησιμοποιείται και ως ασπίδα για να ταπεινώσει ή να πληγώσει. Γιατί, δυστυχώς, αρκετοί άνθρωποι χρησιμοποιούν το χιούμορ για να κρύψουν μεγάλες αλήθειες. Όταν δεν τολμούν δηλαδή να εκφράσουν τα αληθινά τους συναισθήματα, περνούν κατευθείαν σ’ ένα χιουμοριστικό ή καυστικό σχόλιο. Ιδιαίτερα στις διαπροσωπικές σχέσεις, και δη μέσα στο γάμο, πρέπει πάντα να εξετάζουμε αν ο σύντροφός μας χρησιμοποιεί το χιούμορ για να αποφύγει να συζητήσει σοβαρά ένα θέμα ή να ελαφρύνει την πορεία μιας συζήτησης. Σ’ αυτήν την περίπτωση πρέπει κανείς να εξετάζει την πιθανότητα το αστείο να αποτελεί προσπάθεια αποφυγής μιας κατάστασης.
Το χιούμορ φανερώνει προσπάθεια από μέρος του συντρόφου μας να δείξει κατανόηση και ευαισθησία στα λεγόμενά μας, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί από αυτόν και ως όχημα για να μεταφέρει τις προθέσεις του σ’ εμάς. Το χιούμορ του μπορεί να αποκρύπτει συναισθήματα που δεν θέλει να φανερώσει: φόβο, απογοήτευση, θυμό, ζήλια. Κρίνοντας τη χροιά ενός αστείου, αντιλαμβανόμαστε και το σκοπό του. Για παράδειγμα, αν είναι γεμάτο ζεστασιά ή είναι σκληρό και τείνει να «αγγίξει» το σαρκασμό που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να εκφράσουν μια έντονη άποψη, πεποίθηση ή συναίσθημα – τις περισσότερες φορές ο σαρκασμός δεν είναι «άκακος» όπως το χιούμορ.
Οι ικανοποιημένοι από τη ζωή άνθρωποι όμως, συχνά χρησιμοποιούν το χιούμορ αυθόρμητα. Δεν κρύβεται κάποιο «παγιδευμένο» κίνητρο πίσω από την αίσθηση του χιούμορ τους, είναι πηγαίο, λυτρωτικό και καθάριο…
Τέλος, μην ξεχνάμε πως το χιούμορ είναι ευφυΐα! Σε κανέναν άλλο πολιτισμό δεν υπήρχε η έννοια του χιούμορ παρά μόνο στα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων. Επιγραμματικά αυτό εκφράζεται στο απόφθεγμα: «Η τραγωδία και η κωμωδία γράφονται με τα ίδια γράμματα…»
