Ο γάμος είναι ένας σταθμός στη ζωή κάθε γυναίκας. Ασχολούμενη και εγώ με το γάμο της αδερφής μου ανακάλυψα έθιμα σχετικά και με τη νύφη αλλά και με τις φίλες της,ώστε να γίνει αυτή η στιγμή, η ωραιότερη της ζωής της.
Οι Βλάμηδες: Ο γαμπρός στέλνει τον κουμπάρο ή κάποιους φίλους του να φέρουν τα παπούτσια στη νύφη. Εκείνη κάνει ότι δεν τις κάνουν τα παπούτσια, μέχρι να τις βάλουν λεφτά μέσα και μετά θα φορέσει κανονικά τα παπούτσια της.
Ντύσιμο νύφης: Οι φίλες της νύφης συνηθίζουν να την ντύνουν ενώ της τραγουδάνε τραγούδια του γάμου.
Ονόματα στο νυφικό παπούτσι: Η χαρά κάθε ανύπαντρης φίλης της νύφης είναι να συμπληρώνει το όνομα της στη σόλα του νυφικού παπουτσιού. Όποια ονόματα σβηστούν, σημαίνει ότι αυτές θα παντρευτούν σύντομα.
Αργοπορία: Είναι κοινό μυστικό πια ότι η νύφη θα αργήσει να πάει στην εκκλησία, έστω και ένα τέταρτο, έτσι για το έθιμο.
Το πάτημα του ποδιού: Όλοι θυμόμαστε τη περιβόητη σκηνή από τον Αντωνάκη και την Ελενίτσα στο ‘Η δε γυνή να φοβείται τον άντρα”. Έτσι, όταν ακούγεται αυτή η φράση από το στόμα του παπά, η νύφη πατάει το πόδι του γαμπρού για να δείξει ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Ανθοδέσμη: Βγαίνοντας από την εκκλησία ή στο γλέντι, η νύφη φωνάζει τις ανύπαντρες κοπέλες, γυρνάει τη πλάτη της και πετάει την ανθοδέσμη. Όποια την πιάσει πρώτη, σημαίνει ότι είναι η επόμενη που θα παντρευτεί.
Λευκό ρούχο: Για να μιλήσουμε λίγο και για μόδα, θεωρείται ότι οι καλεσμένοι (και ιδίως οι γυναίκες) δε πρέπει να φορούν λευκά ρούχα για να φοράει λευκά μόνο η νύφη.
Πολλές φορές, ακούγοντας τα έθιμα του γάμου, θεωρούμε ότι είναι κάτι παλιομοδίτικο και δεν μας πάει αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι γάμος χωρίς, έστω μερικά από, αυτά δεν γίνεται. Μην ξεχνάτε ότι η παράδοση έχει και αυτή τη πλάκα της.