Είναι τεκμηριωμένο από τα σχετικά ιστορικά γεγονότα του 1963 πως ο Αείμνηστος και άξιος γυναικολόγος και μαραθωνοδρόμος ακτιβιστής της μεταπολεμικής ειρήνης Γρηγόριος Λαμπράκης δολοφονήθηκε από την αστυνομία που στόχο έχει να προστατεύσει τους πολίτες από ένα και το αυτό ως συμφορά. Μάλιστα είναι προφανές ότι συνέβη όχι απλώς με την ανοχή αλλά και με την σύμπραξη της αστυνομίας σε μία εποχή όπου ο κομμουνισμός και η ιδεολογία του απαγορεύονταν από τον νόμο και την νομοθεσία έχοντας αιτιολόγηση της πολιτιστικής ισοπέδωσης και παράλληλου ισοτονισμού του κράτους και του ρόλου τον οποίο πρωταγωνιστεί, αν ανατρέξουμε περιληπτικά στα γεγονότα με τα οποία πρωταγωνίστησαν μεταξύ ηρώων και αυταπαρνητών οι εγκληματίες και δολοφόνοι του.
Πριν εισέλθει στην αίθουσα του συνεδρίου για την ύφεση και την ειρήνη ο Γρηγόριος Λαμπράκης δέχτηκε χτύπημα με το ρόπαλο στο κεφάλι το οποίο όμως τον τραυμάτισε ελαφρά, σαν ένα νευρολογικό επεισόδιο το οποίο επιδέχεται κάποιος διανοούμενος και σκεπτόμενος και για εκείνη την στιγμή άνθρωπος για να συντάξει τον πολυσύνθετο λόγο του. Προκύπτει δε πως έγινε από τραμπούκους εκπροσωπώντας το κράτος για εκείνη την εποχή και πραξικοπηματίες που λύνουν με ανάλογο τρόπο τα προβλήματα που έχουν όταν δεν τους ανήκουν. Αυτό αρκεί για να τον ζαλίσει ή να τον αποπροσανατολίσει στην μετέπειτα πορεία του βαδίζοντας και κυκλοφορώντας απελευθερωμένος από το καθήκον που είχε να εμφανιστεί δημόσια από κύριος ομιλούντας σε εκδήλωση. Εξερχόμενος από της οποίας έπεσε θύμα του θανατηφόρου μοτοσυκλετιστικού δυστυχήματος από πεζός όταν το τρίκυκλο προσέκρουσε επάνω του και τον παρέσυρε στον δρόμο της οδού Βενιζέλου με Σπανδώνη όπου εγείρεται φιλειρηνικό έργο τέχνης προς τιμήν του.
Ο μετέπειτα πρόεδρος της δημοκρατίας ως τότε ανακριτής Χρήστος Σαρτζετάκης εντόπισε τις σχετικές ευθύνες εντός του κράτους και καταδίκασε ενώ εξέθεσε τους ενόχους ως αρχηγούς της αστυνομίας, στρατιωτικά στελέχη της δικτατορίας και πολυποίκιλα είδη από άλλα αδιανόητα για τώρα δημόσια αξιώματα. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης όμως δεν κατάφερε να καταδικάσει την πλήρη γκάμα των ενόχων και των διοργανωτών του εγκλήματος. Ένας εισαγγελέας αντικαταστάθηκε από στρατιωτικό στέλεχος της σκευωρίας και ωστόσο η αστυνομία πλανούσε από τροχαίο το μοτοσυκλετιστικό δυστύχημα παίζοντας κορώνα-γράμματα με το κέρμα της δραχμής την προμελέτη από την αμέλεια του καβαλάρη.
Εμφανώς ένα τροχαίο δυστύχημα όταν οφείλεται σε όχημα αυτοκινήτου ανάγεται από θανατηφόρο ανάλογα με την αντοχή και το βάρος της σωματικής ζημιάς όταν η ελαφρύτερη κατά τόσο όσο και φαίνεται μοτοσυκλέτα ή το τρίκυκλο έχει πολύ ελαττωμένη φορά από έργο κινητικής ενέργειας με ανάλογο αυξημένο έλεγχο του οδηγού και ανάλογα ελαττωμένη ευαλλωσία του θύματος.
Είναι επίσης γνωστό ότι κανείς όσο πιο διανοούμενος και να είναι είναι εξίσου ευάλλωτος στον ροπαλισμό της κεφαλής του από τους αστυνομικούς ως πραξικοπηματίες της εποχής τον οποίο επιδέχτηκε ο Λαμπράκης πριν να δώσει τον λόγο του. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης χρειάστηκε να αντιδράσει πιο γρήγορα αλλά είχε χάσει τον πνευματικό του έλεγχο για την αντανάκλαση που τον ώθησε με το τρίκυκλο το οποίο θα χρησιμοποιούσε αστυνομική περίπολος εκτός αν τέθηκε «ανενεργεία» για να σχολάσουν οι εργαζόμενοι με το ανάλογο άτομο του δράστη να συγκοινωνεί γελοιοποιώντας τον δημόσιο βίο του αστικού κέντρου της Θεσσαλονίκης. Αυτές ήταν οι συνθήκες πνευματικής ή νευρολογικής ασθένειας κάτω από τις οποίες ο Λαμπράκης νοσηλευόταν στο ΑΧΕΠΑ για τις φυσικές αιτίες της υγείας του σώματός του όταν υπέκυψε στα σοβαρά του τραύματα τέσσερις μέρες αργότερα όταν αυτά βρίσκονταν ακόμα στο κεφάλι.
Είναι ενδεικτικό ότι όταν το τρίκυκλο είχε καταληφθεί από το μέλος του κοινού το οποίο εξουδετέρωσε τον οδηγό και μαχόταν με τον επιβάτη παρίστατο τροχονόμος αντί για τον αστυνομικό που διοργάνωσε ενώ σιωπούσε το μεγαλύτερο και δυσανάλογα επεισόδιο. Αυτός ήταν ο «Τίγρης» Μανώλης Χατζηαποστόλου ο οποίος απέδωσε δίκαιο μόνος του στον οδηγό του τρίκυκλου ενώ ο επιβάτης καταδικάστηκε από τον τότε ανακριτή Χρήστο Σαρτζετάκη. Επίσης είναι ενδεικτικό ότι η αστυνομία εμπόδισε την έξοδο του ακροατηρίου του Λαμπράκη προσωρινά από την αίθουσα του συνεδρίου για την ύφεση και την ειρήνη σε συντονισμό με την αναπήδηση του τρίκυκλου από τον δρόμο παραβαίνοντας τον Κ.Ο.Κ. με μέγιστο όριο ταχύτητας.
Περαιτέρω ο αριστερός ακτιβιστής και μεταπολεμικός φιλειρηνιστής Γρηγόριος Λαμπράκης εμφανώς εμπνευσμένος από την στρατιωτική νίκη των Συμμάχων επί των φασιστών του Συνασπισμού της Ευρώπης αποδείχτηκε ικανός και πιο άξιος από τον μέσο όρο των κομμουνιστών εκείνης της εποχής των οποίων απαγορεύονταν η συσπείρωση και η δράση υπεράμυνας της ιδεολογίας τους, τόσο όσο και να προκαλέσει την αστυνομία με την σοφία και τον λόγο του για να τον καταρρίψει μαζί με τα σχέδιά του που δεν πραγματοποιήθηκαν όλα κατά την μεταπολίτευση. Γιατί όσο περισσότερο διακρίνεται για τις ικανότητές του ένας αριστερός ηγέτης και φιλόσοφος τόσο πιο φιλελεύθεροι και επηρεασμένοι καθίστανται οι κεντρώοι υποστηρικτές των κεντρώων πολιτικών δυνάμεων οι οποίες χάνουν σήμερα τις εκλογές αδυνατώντας να εξασφαλίσουν την θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης.