Πέθανε ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σε ηλικία 84 ετών.
Ο Θεόδωρος Πάγκαλος πέθανε «ήσυχα στο σπίτι του», έχοντας στο πλευρό του την οικογένειά του και τους στενούς συνεργάτες του, ανακοίνωσαν οι οικείου του, μέσω του λογαριασμού του στο Twitter. «Ο αγαπημένος μας Θόδωρος Πάγκαλος έφυγε σήμερα από κοντά μας, ήσυχα στο σπίτι του, έχοντας δίπλα του την οικογένειά του και τους στενούς του συνεργάτες. Καλό ταξίδι λατρεμένε μας. Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη», ανέφερε η ανάρτηση.
Υπήρξε ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ- εκλεγόταν βουλευτής του κόμματος από το 1981 έως το 2012- και διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών και Πολιτισμού, μεταξύ άλλων θέσεων που κατείχε σε κυβερνήσεις.
Ποιος ήταν ο Θεόδωρος Πάγκαλος
Γεννήθηκε στην Ελευσίνα στις 17 Αυγούστου 1938. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Οικονομικά (Διδάκτωρ των Οικονομικών Επιστημών) στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού Ι (Πάνθεον Σορβόνη) με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης.
Δραστηριοποιήθηκε στο φοιτητικό κίνημα και ήταν ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας Λαμπράκη, ενώ λόγο της συμμετοχής του στον αντιδικτατορικό αγώνα η χούντα του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια το 1968.
Από το 1969 μέχρι το 1978 εργάσθηκε στη Σορβόνη ως εντεταλμένος διδάσκαλος και ερευνητής σε θέματα οικονομικής ανάπτυξης, προγραμματισμού και χωροταξίας. Διετέλεσε επίσης διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Ανάπτυξης του ίδιου πανεπιστημίου.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής, με το ΠΑΣΟΚ, το 1981, ιδιότητα την οποία κατείχε έως το 2012. Διετέλεσε υφυπουργός Εμπορίου (1982), υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1984) και αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών (1985-1989). Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν αντιπρόσωπος του ελληνικού κοινοβουλίου στο Συμβούλιο της Ευρώπης.
Τον Οκτώβριο 1993 ορκίστηκε και πάλι αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. Τον Ιούλιο 1994 ανέλαβε υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών. Τον Ιανουάριο 1996 ορκίστηκε υπουργός Εξωτερικών, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Φεβρουάριο 1999.
Από τον Απρίλιο 2000 έως τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού, ενώ υπήρξε επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Δυτικοευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στις 6 Οκτωβρίου 2009 ορκίστηκε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης. Άσκησε τα καθήκοντά του μέχρι τον Μάιο του 2012.
Έγραψε πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων τα «Παγκοσμιοποίηση και Αριστερά» (2001), «Εφήμεροι Προφήτες – Αδιέξοδα του νεοφιλελευθερισμού και κοινωνικά κινήματα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης» (2005), «Η Ευρώπη σε σταυροδρόμι» (2005), «Παρέμβαση στην Επικαιρότητα» (1994) και «Η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα» (1988).
