Γράφει η Μαρία Αθανασιάδου
Ψυχολόγος
Για να καταφέρουμε να διατηρήσουμε την ψυχική μας υγεία ακέραιη, θα πρέπει να μάθουμε να διαχειριζόμαστε κατάλληλα τις σκέψεις μας, να ελέγχουμε τα συναισθήματα μας και να λειτουργούμε αποτελεσματικά ανεξαρτήτου συνθηκών. Αρκετά δύσκολο, θα έλεγε κανείς και σχεδόν ανέφικτο να επιτευχθεί σε απόλυτο βαθμό.
Και οι τρεις παραπάνω τομείς απαιτούν έναν διαρκή και καθημερινό αγώνα, αλλά το πιο σκληροπυρηνικό κομμάτι είναι αυτό της διαχείρισης των σκέψεων. Ο εσωτερικός διάλογος, που κάθε άνθρωπος πραγματοποιεί στην προσωπική του ρουτίνα, επηρεάζει κατά πολύ τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρά με τους γύρω του, καθώς και τα συναισθήματα του.
Δυστυχώς, πολλές από τις σκέψεις που κάνουμε μέσα στην ημέρα μας είναι «μη ρεαλιστικές», παράλογες και μη ακριβείς. Κατακλυζόμαστε από αυτές, τις πιστεύουμε και αυτό προκαλεί προβλήματα στις σχέσεις μας και στην επικοινωνία μας με τους άλλους και οδηγούμαστε σε λάθος αποφάσεις.
Τι πρέπει να αποφεύγουμε στον τρόπο σκέψης μας;
Ποιος είναι αυτός, που θα μας βοηθήσει να ξεμπλοκάρουμε και να καταλήγουμε σε συναισθήματα ανακούφισης και ηρεμίας;
Αποφύγετε την προσέγγιση «άσπρο-μαύρο»: Το να είμαστε απόλυτοι και ακραίοι, μόνο σε λάθος κινήσεις θα οδηγηθούμε. Υπάρχουν πολλές αποχρώσεις χρωμάτων, γιατί υπάρχουν πολλές περιπτώσεις και κατηγορίες ανθρώπων και καταστάσεων. Δεν είναι λειτουργικός ο τρόπος σκέψης, όταν κινείται ανάμεσα σε δύο πόλους. Μας περιορίζει αρκετά και δεν μας δίνει προοπτική εξέλιξης και αλλαγής!
Δεν είναι καλό να υπεργενικεύουμε: Το πιο εύκολο είναι να πάρουμε ένα γεγονός και να το γενικεύσουμε σε όλη μας την ζωή. Για παράδειγμα, εάν δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε ένα συγκεκριμένο κεφάλαιο στην ζωή μας, δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας ως ανίκανο να αντιμετωπίζει δυσκολίες. Δεν είναι δίκαιο να βάζουμε εμείς οι ίδιοι «ταμπέλες» στον εαυτό μας!!
Μην προσπαθείτε να διαβάσετε τις σκέψεις των άλλων: Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το τι έχει κάποιος κατά νου. Μπορεί να είμαστε οξυδερκείς, να έχουμε μεγάλη εμπειρία στους ανθρώπους, αλλά οι υποθέσεις, που κάνουμε, χρειάζεται να υπενθυμίζουμε στους εαυτούς μας, ότι δεν είναι στο 100% ρεαλιστικές. Μπορεί να πλησιάζουμε, αλλά δεν αγγίζουμε!!!
Να στεκόμαστε στις θετικές σκέψεις και όχι μόνο στις αρνητικές: Πολύ συνηθισμένο το φαινόμενο να πετάμε από το μυαλό μας τα θετικά της ημέρας και να εμμένουμε σε ό,τι αρνητικό μας έχει συμβεί. Κανείς δεν είπε να γίνουμε «υπερ-αισιόδοξοι» και να πετάμε σε ροζ συννεφάκια. Ας κρατήσουμε μία ισορροπία. Δεν χαρακτηρίζουμε μία ημέρα κακή, επειδή μας συνέβησαν κάποια στραβά γεγονότα. Φροντίζουμε να θυμόμαστε και τις καλές στιγμές της ημέρας, ασχέτως αν ήταν μικρές και λιγότερο έντονες.
Να μην παρασυρόμαστε από το συναίσθημα: Πολλές φορές πιστεύουμε, ότι τα συναισθήματα μας βασίζονται στην πραγματικότητα και βγάζουμε λανθασμένα συμπεράσματα για τις καταστάσεις. Για παράδειγμα, εάν αισθανόμαστε φόβο να αλλάξουμε επάγγελμα, καταλήγουμε να πιστεύουμε ότι γενικά είμαστε δειλοί. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε, ότι δεν είναι απαραίτητο αυτό που νιώθουμε την δεδομένη στιγμή να έχει σχέση με το τι πραγματικά συμβαίνει και με αυτό που πραγματικά είμαστε!!!
Μακριά από κάθε είδους καταστροφολογία: Σε αυτήν την περίπτωση είναι που δίνουμε διαστάσεις «ελέφαντα» σε κάποιες δύσκολες καταστάσεις και πνιγόμαστε σε μία κουταλιά νερό. Όπως, όταν δυσκολευόμαστε οικονομικά για μία περίοδο, να θεωρούμε ότι θα οδηγηθούμε σε χρεωκοπία και σε συνθήκες εξαθλίωσης. Εάν νιώσετε να κατρακυλάτε στον αρνητισμό, τότε θα πρέπει να σκεφτείτε πως όσο πιθανό είναι να καταστραφείτε, άλλο τόσο είναι να οδηγηθείτε σε λύσεις και σε πιο ευνοϊκές καταστάσεις.
Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον: Χωρίς να έχουμε το ειδικό χάρισμα, με τον τρόπο μας επιβάλλουμε σε εμάς τους ίδιους να πάθουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο και φυσικά τις πιο πολλές φορές αρνητικό. Σκεφτόμαστε, για παράδειγμα, «Αύριο θα την πατήσω στην συζήτηση με τον προϊστάμενο» ή «Και να ξεκινήσω δίαιτα, δεν πρόκειται να χάσω γραμμάριο». Μοιάζει σαν να κάνουμε μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Μεταστρέψτε την σκέψη σας σε θετική. Πείτε «Θα προσπαθήσω για το καλύτερο και ό,τι γίνει».
Αποφύγετε την «ταμπελοποίηση»: Δεν μπορούμε να βάζουμε τίτλους και να αποδίδουμε ρόλους στους ανθρώπους μέσα από τα γεγονότα. Πολλές φορές οι συμπεριφορές βασίζονται σε μοναδικά συμβάντα και δεν είναι δίκαιο να τα απομονώνουμε μη σκεπτόμενοι συνολικά τις καταστάσεις και τους γύρω μας.
Σταματήστε τις συγκρίσεις με τους άλλους: Όταν βλέπουμε κάποιον να πετυχαίνει κάτι, που θα θέλαμε και εμείς, να μην είναι η πρώτη μας σκέψη «δεν θα μπορούσα εγώ να το έχω». Δεν μας προχωράει αυτή η σκέψη, γιατί δεν γνωρίζουμε πως τα κατάφερε ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Καλό είναι να εστιάζουμε στην προσωπική μας επιθυμία, να βάζουμε προσωπικούς στόχους και τρόπους επίτευξης, χωρίς να αναλωνόμαστε στο τι έχουν και κάνουν οι τρίτοι.
Να μην τα λαμβάνουμε όλα προσωπικά: Φυσικά και δεν γυρνάει ο κόσμος γύρω από εμάς. Δεν μας πήρε τηλέφωνο ένας φίλος, ας μην σκεφτούμε ότι κάτι έχει μαζί μας. Μπορεί να έχει συμβεί το οτιδήποτε σε αυτόν τον άνθρωπο, που τον δυσκόλεψε να επικοινωνήσει μαζί μας. Γιατί να έχει σχέση απαραίτητα με εμάς;
Να μην ξενάτε, ότι ο στόχος δεν είναι να διώξουμε τελείως τις αρνητικές σκέψεις και να τις αντικαταστήσουμε μόνο με θετικές. Το ζητούμενο είναι οι σκέψεις μας να είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Δεν είναι μία απλή διαδικασία. Χρειάζεται καθημερινή εξάσκηση και έντονη προσπάθεια. Τα αποτελέσματα, όμως, θα σας ανταμείψουν. Θα συμφιλιωθείτε με το παρελθόν, θα κοιτάξετε με άλλη ματιά το παρόν και θα αναλογιστείτε το μέλλον με έναν τρόπο που θα σας βοηθήσει να πετύχετε τους στόχους σας.
