Όλοι ακούσαμε τη γραμμή, η παραφροσύνη του σχεδιασμού κάνει το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και αναμένει διαφορετικά αποτελέσματα, και ακόμα, παρά τους συχνά περιοριστικούς κανονισμούς, τις υψηλές τιμές των προϊόντων, την ισορροπία μάρκετινγκ και τη συσκευασία που έχουν σχεδιαστεί για να αποθαρρύνουν την αγορά, σήμερα τα δεδομένα δημόσιας υγείας δείχνουν ότι το ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως επιλέγουν να καπνίζουν, και αυτό για να μην αναφέρουμε τις εκστρατείες δημόσιας υγείας και ακόμη και εταιρείες όπως η δική μου που παροτρύνουν τους ανθρώπους να μην καπνίζουν.
Η επιμονή των υψηλών ποσοστών καπνίσματος παγκοσμίως αποτελεί απόδειξη ότι η τρέχουσα προσέγγιση για τον τερματισμό της χρήσης τσιγάρων δεν λειτουργεί αρκετά γρήγορα, και όμως η πιο κοινή απάντηση στο πρόβλημα είναι μια από τα ίδια.
Ήρθε η ώρα να δοκιμάσετε κάτι άλλο, να δοκιμάσετε μια πιο περιεκτική και καινοτόμο προσέγγιση, η οποία έχει αποδειχθεί σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο και έχει τη δυνατότητα να επιταχύνει σημαντικά το τέλος του τσιγάρου για ενήλικες που διαφορετικά θα συνέχιζαν να καπνίζουν. Η μετάβαση σε ένα προϊόν που δεν παράγει καπνό τσιγάρου είναι μια ρεαλιστική επιλογή που μπορεί να έχει θετικό αντίκτυπο τόσο στην ατομική όσο και στη δημόσια υγεία.
Ας μην υπάρχει κανένα λάθος, οι άνθρωποι που δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ καπνό ή νικοτίνη, ειδικά οι ανήλικοι, δεν πρέπει να χρησιμοποιούν αυτό το προϊόν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η διακοπή εντελώς ή καλύτερα ακόμα δεν ξεκινά ποτέ είναι η καλύτερη επιλογή, αλλά ας επικεντρωθούμε προς το παρόν σε ενήλικες καπνιστές που δεν έχουν σταματήσει σήμερα. Χάρη στα προϊόντα που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου, αυτά τα δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν καλύτερες επιλογές από το να συνεχίσουν να καπνίζουν, και λόγω αυτών των επιλογών μπορούμε να αρχίσουμε να φανταζόμαστε μια επιταχυνόμενη μείωση του καπνίσματος και των συναφών ασθενειών, και όχι λίγο, αλλά πολύ. Εδώ είναι το περίεργο πράγμα, όταν μετακινώ τη Phillip Morris International από το τσιγάρο, αλλά όσο πιο γρήγορα πηγαίνω, τόσο περισσότεροι άνθρωποι με φώναζαν. Η αποστολή μας είναι σαφής, να μειώσουμε το κάπνισμα αντικαθιστώντας τα τσιγάρα με λιγότερο επιβλαβείς εναλλακτικές λύσεις. Τα τσιγάρα ανήκουν σε μουσεία.
Από το 2016, η εταιρεία μου έχει δεσμευτεί πλήρως να απομακρυνθεί από το τσιγάρο, την πιο επιβλαβή μορφή κατανάλωσης νικοτίνης. Έχουμε επενδύσει περισσότερα από δεκάμιση δισεκατομμύρια δολάρια στην ανάπτυξη και εμπορευματοποίηση προϊόντων που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου, τα οποία σήμερα αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 35% των συνολικών καθαρών εσόδων μας.
Η ικανότητά μας να σημειώσουμε περαιτέρω πρόοδο παρεμποδίζεται από εκείνους που καθοδηγούνται τυφλά από την επιθυμία να δουν ένα τέλος στη βιομηχανία και όχι ένα τέλος στα τσιγάρα, και αυτό είναι πολύ απογοητευτικό. Αυτό, μαζί με μια άλλη εξάρτηση από τη λεγόμενη αρχή της προφύλαξης, την οποία ορισμένοι ερμηνεύουν «είναι καλύτερα να μην κάνουμε τίποτα μέχρι να γνωρίζουμε τα πάντα», οδηγεί σε κυβερνητική αδράνεια και μια από τα ίδια.
Το σημερινό περιβάλλον και η ρητορική καθιστούν ευκολότερο για τις κυβερνήσεις και τις ρυθμιστικές αρχές να μην κάνουν τίποτα για εναλλακτικές λύσεις χωρίς καπνό. Θεωρείται ασφαλέστερο για τις πολιτικές καριέρες να απέχουν εντελώς από τη συζήτηση αντί να φαίνονται ότι παίρνουν το μέρος μας, αλλά στο τέλος, αυτό απλώς παρατείνει τη ζωή των τσιγάρων και κινδυνεύει να συντομεύσει τη ζωή εκείνων που τα χρησιμοποιούν.
Για τους καπνιστές σήμερα η αδράνεια δεν είναι η ουδέτερη θέση, είναι μια επιλογή με πραγματικά αποτελέσματα. Μπαίνουμε σε αυτό που ο Τσώρτσιλ αποκάλεσε περίοδο συνεπειών. Δεν ισχύει πλέον εάν αυτές οι εναλλακτικές λύσεις που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου είναι καλύτερες από τα τσιγάρα, αλλά κατά πόσο είναι καλύτερες.
Χρησιμοποιώντας τα δεδομένα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, τις εκτιμήσεις και τις μεθόδους του, υπολογίσαμε τον πιθανό θετικό αντίκτυπο στη δημόσια υγεία από τη μετάβαση της λέξης καπνιστές από τσιγάρα σε λιγότερο επιβλαβή προϊόντα χωρίς καπνό τσιγάρου, αυτό το υποθετικό, υποθετικό μοντέλο, δείχνει ότι εάν αυτά τα προϊόντα υποτίθεται ότι είναι 80% λιγότερο επικίνδυνα από τα τσιγάρα και εάν οι άνθρωποι που καπνίζουν σήμερα στραφούν σε αυτά εντελώς, στη συνέχεια, κατά τη διάρκεια της ζωής τους, υπάρχει δυνατότητα για 10πλάσια μείωση των θανάτων που οφείλονται στο κάπνισμα σε σύγκριση με τα ιστορικά μέτρα ελέγχου του καπνού. Λοιπόν, επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτή την υπόθεση, με βάση τα στοιχεία του ίδιου του Π.Ο.Υ., βλέπουμε την πραγματική δυνατότητα για 10πλάσια μείωση των θανάτων που οφείλονται στο κάπνισμα εάν οι καπνιστές στραφούν πλήρως σε προϊόντα που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου, και αυτός ο θετικός αντίκτυπος θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερος όταν συνδυάζεται με παραδοσιακά μέτρα για την αποθάρρυνση της έναρξης και την ενθάρρυνση της διακοπής, ενώ υπάρχουν περιορισμοί σε αυτό το είδος υποθετικής ανάλυσης.
Αυτή η εκτίμηση αρχίζει να δείχνει τον πραγματικό αντίκτυπο της αδράνειας που είναι ανθρώπινος αντίκτυπος. Τώρα αυτή δεν είναι μόνο η υποθετική κατάσταση, κοιτάξτε τα δεδομένα δημόσιας υγείας στη Σουηδία, μια χώρα που σήμερα μπορεί να υπερηφανεύεται για ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά καπνίσματος στον ανεπτυγμένο κόσμο σε περίπου πέντε τοις εκατό. Μια άκαυστη μορφή υγρού καπνού που εμφανίζεται μεταξύ του άλματος και των όπλων είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη εναλλακτική λύση στο τσιγάρο. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, τα ποσοστά θνησιμότητας λόγω της χρήσης καπνού στη Σουηδία είναι πολύ χαμηλότερα από ό, τι σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ όπου δείχνει απαγόρευση του σουηδικού snus.
Η Επιτροπή εκτιμά ότι περισσότεροι από 350.000 θάνατοι που οφείλονται στο κάπνισμα – περισσότεροι από 350.000 θάνατοι που οφείλονται στο κάπνισμα μεταξύ ανδρών – θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί κάθε χρόνο – κάθε χρόνο εάν οι άλλες χώρες της ΕΕ είχαν φτάσει το ποσοστό θνησιμότητας που σχετίζεται με την πανωλεθρία της Σουηδίας. Μπορούμε επίσης να εξετάσουμε την Ιαπωνία, η οποία έχει δει ταχεία μείωση του καπνίσματος – μεγάλη από την εισαγωγή των προϊόντων καπνού ahita το 2014. Όπως και στη Σουηδία, όπως και στη Σουηδία, αυτά τα άκαυστα προϊόντα αρχίζουν να αντικαθιστούν τα τσιγάρα. Πέντε χρόνια μετά την εισαγωγή των προϊόντων, η Ιαπωνική εθνική υπηρεσία υγείας και διατροφής έδειξε μια άνευ προηγουμένου μείωση του αριθμού των ενηλίκων που καπνίζουν τσιγάρα. Πιο πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο ρυθμός μείωσης συνεχίστηκε και σήμερα – μόνο το 12% των ενηλίκων Ιαπώνων καπνίζουν και ενώ απαιτείται περισσότερη έρευνα, αρχίζουμε να βλέπουμε την εμφάνιση ενθαρρυντικών δεδομένων που υποδηλώνουν ήδη τον θετικό αντίκτυπο στη δημόσια υγεία. Τώρα συγκρίνετε αυτό με τη γειτονική Σιγκαπούρη της Ιαπωνίας, όπου απαγορεύονται τα προϊόντα που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου, ενώ επιτρέπονται τα τσιγάρα. Στη χώρα αυτή, ο όγκος των πωλήσεων τσιγάρων έχει πράγματι αυξηθεί και τα ποσοστά καπνίσματος δεν μειώνονται. Παρά όλα αυτά τα στοιχεία, η πολιτική της αδράνειας συνεχίζεται σε πολλά μέρη και εμποδίζει τα λιγότερο επιβλαβή προϊόντα να αντικαταστήσουν τα τσιγάρα όταν οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί τους πίεζαν, εμπόδισαν τους άνδρες και τις γυναίκες που συνεχίζουν να καπνίζουν να έχουν πρόσβαση σε λιγότερο επιβλαβείς εναλλακτικές λύσεις και όταν διαιωνίζουν την παραπληροφόρηση σχετικά με αυτά τα προϊόντα, έχει άμεση συσχέτιση με την επιμονή του καπνού.
Έτσι, το ερώτημά μου είναι, οι κυβερνήσεις που δεσμεύουν αυτό το προϊόν ή το αντιμετωπίζουν σαν τσιγάρο θα αναλάβουν την ευθύνη για τις συνέπειες; Θα σηκωθεί η κοινωνία και θα καλέσει τις οργανώσεις που εμποδίζουν την πρόοδο, ή αυτή η παραφροσύνη θα συνεχιστεί, αφήνοντάς μας με μια από τα ίδια, και εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν άσκοπα να καπνίζουν;
Ήρθε η ώρα για περισσότερες χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Σουηδίας, της Ιαπωνίας και άλλων χωρών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο. Ήρθε η ώρα για όλες τις οργανώσεις κατά του καπνίσματος να σταματήσουν να αγωνίζονται εναντίον μας και να αρχίσουν να αγωνίζονται για τους ενήλικες που καπνίζουν. Απλά φανταστείτε τον αντίκτυπο μιας πιθανής μείωσης των φτερών κατά 10 φορές εάν όλοι οι σημερινοί ενήλικοι καπνιστές μεταβούν πλήρως για το υπόλοιπο της ζωής τους σε προϊόντα που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου και σε σύγκριση με τα ιστορικά μέτρα μόνο κ.λπ.
Ήρθε η ώρα να εργαστούμε προς τον κοινό στόχο της παροχής αποτελεσματικών πολιτικών που κάνουν τα τσιγάρα ένα ιστορικό τεχνούργημα, ένα μουσειακό κομμάτι που συλλέγει σκόνη πίσω από γυάλινες θήκες.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχει πραγματικός ανθρώπινος αντίκτυπος της αδράνειας και επειδή η μη λήψη τεκμηριωμένης απόφασης για τα προϊόντα που δεν παράγουν καπνό τσιγάρου σήμερα είναι μια απόφαση με συνέπειες.