Στην εποχή που διανύουμε τίποτα δεν είναι πλέον φυσιολογικό, σε όλα επικρατεί μια νέα τάξη πραγμάτων, ακόμα και στις ανθρώπινες σχέσεις που έχουν χάσει πλέον την διαπροσωπική τους επαφή και εκδηλώνουν σκέψεις και συναισθήματα μέσω των κοινωνικών δικτύων. Η γνωριμία, το φλερτ, τα πρώτα σκιρτήματα, όλα ξεκινούν μέσα από μια σελίδα στο ίντερνετ. Και αναρωτιέμαι πώς κάτι τόσο προσωπικό, γίνεται τόσο απρόσωπο; Σε αυτό σίγουρα έχουν συμβάλει οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, αλλά νομίζω ότι η ευθύνη είναι κυρίως δική μας και μόνο. Διότι γνωρίζεις έναν άνθρωπο, τον εμπιστεύεσαι, του δείχνεις ενδιαφέρον και εκείνος κάποια στιγμή απλά σε διαγράφει, με αποτέλεσμα να χάνεις κάθε επικοινωνία μαζί του και όλα αυτά που μοιραζόσασταν μέχρι χθες να μοιάζουν ψεύτικα. Το έχω δει τόσες πολλές φορές να συμβαίνει και ίσως αυτός είναι ο κύριος λόγος που αντιπαθώ αυτού του είδους τις γνωριμίες. Άλλα πρέπει να το πάρουμε απόφαση πια, τα δεδομένα στις σχέσεις έχουν αλλάξει και ο όρος “ραντεβού στα τυφλά” ζει και βασιλεύει.
Θυμάμαι κάποια χρόνια πριν, όταν οι γνωριμίες στο ίντερνετ ήταν ακόμα “ταμπού”, μια φίλη μου πολύ ενθουσιασμένη με το άγνωστο αγόρι που συνομιλούσε, αποφάσισε να τον γνωρίσει και από κοντά. Μαζί της πήγα και εγώ φυσικά (με το έτσι θέλω!), αφού δεν μπορούσε να με μεταπείσει. Στο σημείο του ραντεβού περίμενε ένας αρκετά μεγάλος κύριος που καμία σχέση δεν είχε με το άτομο που πίστευε ότι συνομιλούσε. Το παρουσιαστικό του ήταν αμφίβολο και η φίλη μου τρομοκρατημένη, αλλά όχι μόνη!
Υπάρχουν περιστατικά όπως αυτό, που λες μακριά από μας, αλλά υπάρχουν και ιστορίες για μεγάλους έρωτες. Όσο και αν πιστεύω πως είναι αφελές να συνομιλείς και να ερωτευθείς κάποιον που δεν έχεις γνωρίσει πότε, πιστεύω πέρα για πέρα στον έρωτα και στην αγάπη «μέσω Internet» πως μπορεί να είναι τόσο αληθινή όσο και η άλλη η «από κοντά», τελεία και παύλα, αλλά με προϋποθέσεις, όπως σε όλα στη ζωή μας.
Επειδή λοιπόν οι ιστορίες που ακούμε τελευταία όλο και πληθαίνουν και όσο το διαδίκτυο διανύει ημέρες μεγάλης δόξας, πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να για να προστατευτούμε. Ξεκινάς και μιλάς με κάποιον/α στο Internet (δεν έχει σημασία Facebook/Twitter/Skype ή αλλού) και βλέπεις ότι υπάρχει επικοινωνία και έλξη; Το αμέσως επόμενο στάδιο είναι μια σειρά «δοκιμασιών» προκειμένου αφενός να διαπιστώσεις και αφετέρου να βεβαιωθείς ότι το άτομο με το οποίο μιλάς είναι αυτό που λέει ότι είναι –μπορεί να το αποδείξει επανειλημμένα και δεν σε εξαπατά εξαρχής.
- Φωτογραφία και μετά φωτογραφίες. Νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο βήμα. Είναι αδιανόητο να εμπιστευθείς τυφλά ένα προφίλ χωρίς φωτογραφία. Μάλιστα οι ειδικοί στον χώρο του online dating λένε ότι πριν προχωρήσεις έστω και λίγο, θα πρέπει να έχεις «απαιτήσει» να σου δείξει ο άλλος τουλάχιστον 10 φωτογραφίες του, από διάφορες φάσεις της ζωής του (και όχι όλες από το ίδιο event π.χ. ο γάμος της αδερφής μου). Το ζητούμενο στην τεχνική αυτή είναι να ελαχιστοποιήσουμε την πιθανότητα ή 1-2 φωτογραφίες που θα λάβουμε να είναι πλαστές και να ανήκουν σε κάποιον άλλον τυχαίο άνθρωπο από τον οποίο ο επιτήδειος που προσπαθεί να μας ξεγελάσει τις έκλεψε (π.χ. μέσω Internet) και τον παριστάνει. Γι’ αυτό ζητάμε τουλάχιστον 10 και όσο γίνεται τυχαίες μεταξύ τους. Θα μου πείτε δεν μπορεί να πάρει 10 τυχαίες από κάποιον άλλον που έχει ανεβάσει τουλάχιστον 800 φωτογραφίες στο προφίλ του στο facebook. Ναι μπορεί. Αλλά και πάλι, πρώτον τουλάχιστον θα τον δυσκολέψουμε και δεύτερον για να έχει τέτοια πρόσβαση στο άλλο προφίλ ο απατεώνας υπάρχει ισχυρή πιθανότητα να είναι φίλος με αυτόν. Έτσι είναι πιθανώς πιο εύκολο για τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος να συσχετίσει τα ίχνη και να πιάσει τον απατεώνα.
- Μιλάμε οπωσδήποτε στο τηλέφωνο με το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει, αρκετά πριν, και αρκετές φορές, πριν το συναντήσουμε από κοντά. Να θυμάστε ότι οι άνθρωποι δυσκολεύονται 3 φορές περισσότερο να πούνε ψέματα στο τηλέφωνο (ζωντανά) στον άλλον, απ’ ότι όταν τα γράφουν (ασύγχρονα) σε ένα email ή σε ένα chat στο Internet. Από τη φωνή και τη ζωντανή τηλεφωνική συνομιλία, πιστέψτε με θα καταλάβετε πολλά για τον άλλον.
- Όταν πρόκειται να συναντηθούμε πρώτη φορά ακόμα και αν έχουμε κατά νου ότι θα ακολουθήσει ερωτική συνεύρεση, συναντιόμαστε παρόλα αυτά σε μια δημόσια, πολυσύχναστή και ασφαλή καφετερία. Ακόμα και αν εκεί θα κάτσουμε μόνο 10 λεπτά. Τώρα που διαβάσατε το άρθρο πιστεύω να καταλαβαίνετε γιατί αυτό το βήμα είναι τόσο σημαντικό. Κυριολεκτικά θα λέγαμε σώζει ζωές. Και σε πιο απλές περιπτώσεις μπορείτε απλά αν η καφετερία «δεν τραβήξει» και δεν είναι αυτό που περιμένατε, να το διαλύσετε όμορφα και ήσυχα – ούτε γάτα ούτε ζημιά.
- Για αυτούς που θέλουν να πάνε ένα βήμα παραπέρα και να σιγουρέψουν λίγο ακόμα την ασφάλεια τους, μπορεί να γίνει το εξής: Έχετε ενημερώσει από πριν ένα φίλο που εμπιστεύεστε και έτσι έχει το νου του σε εσάς, εννοείται ότι πρέπει να ξέρει που είστε με ποιον θα βγείτε και γενικά όσες απαραίτητες πληροφορίες πρέπει να ξέρει για να βοηθήσει αν βγει το κακό σενάριο που όλοι απευχόμαστε. Μπορείτε λοιπόν «με τρόπο» να του δίνετε το στίγμα σας (που είστε και ότι όλα πάνε καλά), ανά μισή ώρα, στην αρχή και ανά 2 ώρες αργότερα, (αν το ραντεβού «τραβήξει» πολύ). Καλό είναι να έχετε και μια συνθηματική φράση για την περίπτωση που κάτι πάει στραβά ή ξεχαστείτε πάνω στη «φούρια» σας να τον ειδοποιήσετε, και σαν πρώτο βήμα σας καλέσει αυτός… Αν το συνθηματικό είναι π.χ. «-Όλα καλά; -Έκτακτα.» τότε ο συναγερμός λήγει και όλα συνεχίζονται με βάση το σχέδιο κι εσείς έχετε πιο πολύ το νου σας στο κινητό σας και στις ειδοποιήσεις. Αν όμως δύο μπράβοι σας έχουν δεμένη σε μια καρέκλα, και χτυπήσει το κινητό σας το πράγμα θα πάει κάπως έτσι. «-Όλα καλά; -Ναι όλα μια χαρά, είμαι ΟΚ» Τότε ο φίλος σας θα καταλάβει (αν δεν είναι βλάκας και σας κάψει) ότι κάτι τρέχει και θα ειδοποιήσει την αστυνομία, λέγοντας τους όλα όσα πρέπει να ξέρουν για να σας βρούνε εγκαίρως και ζωντανό.
Η ζωή είναι για να τη χαίρεσαι και να τη γεύεσαι έξυπνα, όχι για να ρισκάρεις χαζά και να το μετανιώνεις…
Ράνια
