Η έκφραση «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο» μπορεί στους παλιούς καιρούς να είχε ισχύ, όχι όμως και σήμερα. Το αντίθετο μάλιστα: το ξύλο βλάπτει σοβαρά την οικογένεια! Οι νέοι γονείς έχουν αντιληφθεί πόσο επιβλαβή μπορεί να είναι για την ανάπτυξη του χαρακτήρα του παιδιού η τιμωρία, είτε είναι φυσική (σωματική βία) είτε λεκτική. Οι σύγχρονοι γονείς, λίγο ή πολύ, διαπιστώνουν ότι τα χαστούκια, οι δυνατές φωνές, οι απειλές και οι φοβέρες απέναντι στα παιδιά τους δεν τους διδάσκουν παρά μόνο ότι η βία είναι κάτι «χρήσιμο» που μπορεί να το χρησιμοποιήσουν και τα ίδια σε ανάλογη περίσταση. Τους διδάσκουν δηλαδή να συμπεριφέρονται επιθετικά και να χρησιμοποιούν τη βία κατά κόρον, ασκώντας εκφοβισμό σε άλλα παιδιά.
Από την άλλη, τα παιδιά που έχουν υποστεί βία έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αποκτούν φοβίες, που πιθανώς να μην εξαλείψουν ακόμη και στην ώριμη ηλικία. Όσο για τους γονείς που φέρονται βίαια στα παιδιά τους, χάνουν την εμπιστοσύνη τους και η σχέση τους καταρρέει αργά ή γρήγορα, με αποτέλεσμα να φτάσει η στιγμή που να μην μπορούν καν να επικοινωνούν μαζί τους.
Ας χρησιμοποιήσουμε λοιπόν όλοι μας εναλλακτικές μεθόδους και όχι τιμωρία για να νουθετήσουμε τα παιδιά μας. Πολλοί γονείς θεωρούν πως αν στερήσουν στα παιδιά τους κάποια προνόμια, αυτό δεν λέγεται «τιμωρία». Αλλά δεν είναι έτσι γιατί και αυτού του είδους οι πρακτικές δεν διαφέρουν και πολύ από την άσκηση βίας (σωματικής και λεκτικής) γιατί έχουν ως υπόβαθρο την άσκηση εξουσίας. Και όσοι γονείς επιβάλλονται στα παιδιά τους με αυτόν τον τρόπο τα απομακρύνουν από κοντά τους.
Οι γονείς που ενδιαφέρονται για τα συναισθήματα των παιδιών τους ξέρουν και το πώς να τα «συμμορφώσουν», βοηθώντας τα να διορθώσουν την κακή συμπεριφορά τους. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να νουθετήσετε τα παιδιά σας. Εμείς θα σας τονίσουμε τους τρεις βασικούς, που σίγουρα όλοι οι γονείς τούς γνωρίζουν, αλλά τους ξεχνούν στην πράξη…
- Το παιδί πρέπει να μεγαλώνει σε ένα ήρεμο περιβάλλον, χωρίς φωνές και εντάσεις. Ό,τι και να κάνει το παιδί σας, ακόμη κι αν σας εκνευρίζει με τους τρόπους του, εσείς θα πρέπει να είστε νηφάλιοι και να αντιμετωπίζετε την κατάσταση με ηρεμία, όσο δύσκολη κι αν φαίνεται.
- Αλήθεια, μπήκατε ποτέ στη θέση του παιδιού σας όταν το μαλώνετε ή το φοβερίζετε; Εσείς πώς θα αντιδρούσατε αν σας συμπεριφερόταν κάποιος με τον ίδιο τρόπο; Δεν είστε παιδί; Αυτό δεν έχει καμία σημασία. Τα συναισθήματα είναι τα ίδια για μικρούς και μεγάλους.
- Αν θεωρείτε πως η συμπεριφορά του παιδιού σας είναι απαράδεκτη, αναζητήστε τα δικά σας λάθη σ’ αυτή. Η αιτία προκαλεί τα φαινόμενα! Συζητήστε λοιπόν με το παιδί σας. Γιατί συμπεριφέρεται έτσι; Γιατί θυμώνει; Ποιοι είναι οι βαθύτατοι λόγοι; Γιατί σίγουρα κάποια «βάθη ψυχολογικά» υπάρχουν σε κάθε είδους κακής συμπεριφοράς. Αν ανακαλύψετε αυτά τα «βάθη» μέσα από συζήτηση με το παιδί σας, θα μπορέσετε να το βοηθήσετε ώστε να μην επαναλάβει τα σφάλματά του.
Συμφωνώ με το συγκεκριμένο κείμενο απο την αρχή εώς το τέλος του.