Γράφει η Στελίνα Αντουλινάκη,
Φοιτήτρια Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών
Με αφορμή την επίσκεψη μου στον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών θα ήθελα να αναφερθώ στην αρχαία πόλη, στην οποία λειτούργησε και το σημαντικότερο μαντείο του αρχαίου ελληνικού κόσμου. Η πόλη, στους Πρόποδες του Παρνασσού είναι γνωστή από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πειθώ. Ήταν αρχαία πόλη της Φωκίδας, που σταδιακά εξελίχθηκε σε πανελλήνιο κέντρο. Οι Δελφοί, ήταν ο ομφαλός της Γης. Σύμφωνα με το μύθο εκεί συναντήθηκαν οι δύο αετοί όταν ο Δίας τους έστειλε να πετάξουν από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις, από τα άκρα του σύμπαντος, για να βρει το κέντρο του κόσμου. Εκεί ο Δίας έριξε τον ιερό βράχο και έτσι οι Δελφοί αποτέλεσαν το πνευματικό και θρησκευτικό κέντρο και το σύμβολο της ενότητας των Ελλήνων.
Σύμφωνα με την παράδοση υπήρχε το μαντείο, ένας από τους αρχαιότερους θεσμούς της Ελλάδας. Οι Έλληνες έχοντας την ανάγκη να μάθουν για το μέλλον τους, το συμβουλεύονταν και προσέφεραν θυσίες και πολύτιμα δώρα. Οι χρησμοί δίνονταν από μια σεβάσμια γυναίκα, τη Πυθία. Η ίδια πριν χρησμοδοτήσει προετοιμαζόταν με τριήμερη αποχή από την τροφή και με λουτρό στη Κασταλία πηγή, το νερό της οποίας λέγεται πως της δημιουργούσε ποιητικό ενθουσιασμό. Το χάρισμα της μαντικής το είχε λάβει από το Θεό Απόλλωνα, ο οποίος συνδύαζε όλα τα ιδανικά τος ελληνικού πνεύματος ( το ωραίο, το ενάρετο, το ηθικό, την καλλιέργεια σώματος και νου, το μέτρο). Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ολόκληρος ο Παρνασσός ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα και τις Μούσες. Η κυριαρχία αυτού φαίνεται μέσα από εορταστικές παραστάσεις όπως τα Σεπτήρια, τα Δελφίνια, τα Θαργήλεια, τα Θεοφάνεια και τα περίφημα Πύθια, σε συνδυασμό με μουσικούς διαγωνισμούς και γυμνικούς αγώνες.
Όσον αφορά τον αρχαιολογικό χώρο των Δελφών αυτός περιελάμβανε, τον περίφημο ναό αυτού, μέσα στον οποίο στεγάζονταν αγάλματα και αφιερώματα προς το Θεό και γίνονταν οι ιεροτελεστείες λατρείας, το θησαυρό των Αθηνών, ένα είδος δηλαδή θησαυροφυλακίου που φυλάσσονταν αντικείμενα από πολεμικές νίκες της πόλης, τη Θόλο της Αθηνάς Πρόναιας, το εντυπωσιακό αυτό κυκλικό κτήριο (380 π.Χ), το αρχαίο θέατρο στο οποίο γίνονταν αγώνες φωνητικής και ενόργανης μουσικής στο πλαίσιο των Πυθίων και θρησκευτικές εορτές και τελευτουργίες, χωρούσε μάλιστα 5.000 θεατές και την Κασταλία Κρηνή που έπαιζε πολύ σημαντικό ρόλο στην λατρεία. Εκεί πλένονταν η Πυθία, οι ιερείς και το προσωπικό του ναού και όσοι ήθελαν να ζητήσουν χρησμό, προκειμένου να εξαγνιστούν. Με το νερό της πηγής καθάριζαν και τον ναό. Άλλα μνημεία που δεσπόζουν στον χώρο ήταν το αρχαίο στάδιο,η Ιερά οδός, ο θησαυρός των Σιφνίων, το Βουλευτήριο, ο πολυγωνικός τοίχος των Δελφών και το γυμνάσιο.
Τέλος, στους Δελφούς φιλοξενείται και το Αρχαιολογικό Μουσείο, το οποίο άνοιξε το 1903 και θεωρήθηκε ένα από τα σπουδαιότερα, καθώς περιλαμβάνει εκθέματα όπως αρχιτεκτονικά γλυπτά, αριστουργήματα μικροτεχνίας, αγάλματα (π.χ.ο περίφημος Ηνίοχος) και αφιερώματα στο ιερό από όλη την περίοδο της λειτουργίας του.
