Σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο και τον Χρήστο Ν. Κώνστα, ο κ. Λιαργκόβας σημειώνει ότι η «καθαρή έξοδος» στις αγορές ωφελεί πρώτα και κυρίως τις ίδιες τις «αγορές», που σίγουρα προτιμούν να δανείζουν την Ελλάδα με επιτόκια κατά πολύ υψηλότερα από αυτά με τα οποία δανείζει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης.
Παράλληλα, υποστηρίζει ότι για την Ελλάδα, το κυβερνητικό σχέδιο για την μετά τον Αύγουστο εποχή συνεπάγεται αναμφισβήτητα τριπλάσιο κόστος δανεισμού, διαρκή και αυστηρότερη εποπτεία της οικονομίας και κίνδυνο δημοσιονομικής χαλάρωσης.
«Η χώρα έχει δεσμευθεί σε σειρά συγκεκριμένων δημοσιονομικών στόχων για τα χρόνια μετά το 2018 (πρωτογενή πλεονάσματα και μέτρα στο ασφαλιστικό σύστημα το 2019 και στη φορολογία το 2020 συνολικά της τάξης του 2% του ΑΕΠ, προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% ΑΕΠ). Στη συνέχεια, η χώρα θα πρέπει να διατηρήσει υψηλά (και μάλλον ανέφικτα) πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 2% μέχρι το 2060», σημειώνει και καταλήγει:
«Φοβάμαι πως αυτές ακριβώς οι προσδοκίες για το ‘τέλος της λιτότητας’ μπορεί να έχουν την ανεπιθύμητη παράπλευρη επίπτωση ότι στις τρέχουσες δυσκολίες προσαρμογής θα προστεθούν νέες απαιτήσεις κοινωνικών ομάδων και οργανώσεων συμφερόντων».
