Η Διάσκεψη της Γενεύης για το Κυπριακό έδωσε σημαντικούς θετικούς οιωνούς για την προσδοκώμενη λύση στο Κυπριακό, παρά τις -αναμενόμενες άλλωστε- δυσκολίες και εκκρεμότητες. Η προσπάθεια για την τελική ευόδωση, στη βάση της Διζωνικής-Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, συνεχίζεται σταθερά και πρέπει να στηριχθεί από όλες τις πλευρές, χωρίς χρονοτριβές και κωλυσιεργίες.
Η χειρότερη «λύση» για το Κυπριακό, είναι η μη-λύση, η συνέχιση της σημερινής κατάστασης της πλήρους διχοτόμησης. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει μόνο με μια λύση, προφανώς ισορροπημένη και συμβιβαστική μεταξύ των δύο πλευρών. Αυτό δε μπορεί παρά να σημαίνει ότι θα υπάρχουν θετικά και αρνητικά σημεία και για τις δύο πλευρές.
Η δική μας πλευρά είναι αυτή που από το 1974 πίεζε για λύση. Οι τότε τουρκικές ηγεσίες έλεγαν ότι το Κυπριακό είχε λυθεί με την εισβολή. Αυτό που ορισμένοι αποκαλούν «υποχωρήσεις» της δικής μας πλευράς, είναι σε σχέση με κριτήρια που κάποιοι από εμάς έχουν στο μυαλό τους. Οι τουρκικές υποχωρήσεις, όμως , θα είναι έμπρακτες και πραγματικές: θα επιστρέψουν εδάφη που κατελήφθησαν με πόλεμο το 1974 και τουρκικά στρατεύματα θα αποχωρήσουν χωρίς πόλεμο.
Με τη λύση θα επιστρέφουν στον τόπο τους δεκάδες χιλιάδες Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες. Χωρίς λύση δεν επιστρέφει κανείς. Με τη λύση όσοι δεν επιστρέφουν, θα αποζημιωθούν. Χωρίς λύση δεν θα αποζημιωθεί κανείς. Αυτά είναι τα πραγματικά διλήμματα, με βάση τα οποία θα πρέπει να αποφασίσουμε. Η λογική του «όλα ή τίποτα» οδηγεί στο τίποτα.
Επί δεκαετίες οι Τουρκοκύπριοι υπομένουν πολλά από τα τουρκικά στρατεύματα και από αρκετά μεγάλο μέρος εποίκων από την Τουρκία. Αν ακυρωθεί η προοπτική της επανένωσης μέσω ομοσπονδιακής λύσης, και άρα και η ένταξη του τουρκοκυπριακού τομέα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η ανάγκη και η απελπισία θα οδηγήσει ακόμα περισσότερους Τουρκοκύπριους να ακολουθήσουν χιλιάδες συμπατριώτες τους στη μετανάστευση, είτε στο εξωτερικό είτε στην ελεύθερη Κύπρο.
Χωρίς λύση λοιπόν, θα προσφέρουμε το καλύτερο δώρο στους ακραίους, εθνικιστικούς κύκλους της Τουρκίας. Ξεφεύγοντας από το πρωτοφανές διεθνές ενδιαφέρον για λύση του Κυπριακού, θα μπορούν να εποικίσουν μαζικά την Βόρεια Κύπρο με εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους από την Τουρκία, δίνοντας τους και τουρκοκυπριακές «υπηκοότητες». Και τότε ένα «δημοψήφισμα» στην Βόρεια Κύπρο, σαν κι αυτό που έστησε η ρωσική ηγεσία του Πούτιν στην Κριμαία αφού την κατέλαβαν τα ρωσικά στρατεύματα και την απέσπασαν από την Ουκρανία, θα μπορούσε άνετα να «νομιμοποιήσει» την προσάρτηση της στην Τουρκία.
Σε μια τέτοια περίπτωση, φυσικά, η Κυπριακή Δημοκρατία θα μείνει για πάντα ακρωτηριασμένη και κολοβή, όπως μετά το 1974. Αλλά και οι συνθήκες ασφαλείας για το νότιο τμήμα της, θα είναι καλύτερες με την μετατροπή της σημερινής «Πράσινης Γραμμής» σε μεθόριο με την ίδια την Τουρκία; Με τις συνθήκες αστάθειας που επικρατούν στην Τουρκία, με τουρκικό πληθυσμό στον Βορρά που θα ξεπερνά τον ελληνοκυπριακό του Νότου, αλλά και με παραμονή τουρκικών στρατευμάτων ανεξέλεγκτου αριθμού και οπλισμού;
