Όπως μια φωτοβολίδα ανάβει και σβήνει ταχέα, έτσι και κάποιοι άνθρωποι εισβάλουν στην ζωή σου, την αναστατώνουν και αφήνουν στάχτες για να θυμάσαι.
Είναι αυτή η ‘πάστα’ ανθρώπων με ένα γλυκύτατο χαμόγελο, με την ευγένεια, με αγάπη που δεν έχει καν αναπτυχθεί, σε δέχονται, ανοίγουν τις αγκαλιές τους και στρώνουν το κόκκινο χαλί για να γίνεις μέρος της ζωής τους. Δε μπορεί να είναι τόσο καλοί, δε μπορεί όλο αυτό να είναι πραγματικότητα, κάτι δεν έχεις καταλάβει, κάτι δεν έχεις συνειδητοποιήσει. Αφήνεσαι, το ζεις, κάνεις παρέα, δίνεις, εμπιστεύεσαι γιατί άλλωστε να μην το κάνεις; Η ζωή είναι μικρή και τα λάθη είναι ανθρώπινα. Δεν χρειάζεται να είμαστε πάντα προκατειλημμένοι για κάτι νέο που ξεκινά. Να έχεις αγνές προθέσεις και να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους, δεν είναι όλες οι καταστάσεις ίδιες και δε σημαίνει πως οι εμπειρίες του παρελθόντος πρέπει να σε στοιχειώνουν στο διάβα σου. Μάθε να μηδενίζεις τα δυσάρεστα και να χτίζεις νέες σχέσεις χωρίς κατάλοιπα, τίποτα δεν είναι ίδιο και τίποτα δεν παραμένει ίδιο.
Όταν η σχέση που έχεις αναπτύξει με αυτούς τους ανθρώπους, ξεπερνά την φιλία και είναι σε αδερφικό στάδιο, τους ζεις 24 ώρες το 24ωρο, είσαι συνεχόμενα δίπλα τους, τότε έχεις πλήρη εικόνα για την ζωή και την προσωπικότητα τους αλλά και για τον τρόπο που λειτουργούν μέσα από ποικιλόμορφες καταστάσεις. Ναι, έχεις άποψη, έχεις ζήσει και τους γνωρίζεις πολύ καλά, όπως και αυτοί εσένα.
Τι γίνεται όμως, αν σπάσεις τα δεσμά; Εκεί είσαι ο έκπτωτος άγγελος, που έφυγε από την αγέλη. Είσαι το ‘μαύρο πρόβατο’ και ετοιμάσου ψυχολογικά να υποστείς τις συνέπειες, γιατί εσύ είσαι ο φταίχτης των καταστάσεων. Να είσαι σίγουρος, πως αυτοί οι άνθρωποι θα βγουν ‘λάδι’, γιατί σε βοήθησαν, έδωσαν – βέβαια από πρέπει – δεν έχει σημασία έδωσαν για σένα, έβαλαν στο περιθώριο πολλά για σένα και φυσικά εσύ δεν εκτίμησες. Επομένως, για μια ακόμη φορά θα νιώσουν ότι είχαν δίκαιο που δεν σε εμπιστεύτηκαν, φυσικά γιατί δεν κατάφεραν να σε κάνουν το δημιούργημα τους και βέβαια θα νιώσουν ότι τους πρόδωσες. Κανείς δεν θα καταλάβει, ότι εσύ γινόσουν κάτι που δεν ήσουν, αλλά όμως όλοι θα καταλάβουν πως εκείνοι οι χειριστικοί άνθρωποι ήταν τα θύματα που για μια ακόμη φορά προδόθηκαν. Πως γίνεται κάθε φορά αυτοί οι άνθρωποι να προδίδονται, αφού είναι έξυπνοι, ετοιμόλογοι και γνωρίζουν πολύ καλά να ελίσσονται και να χειρίζονται τις καταστάσεις της δικής τους ζωής με μεγάλη επιτυχία; Πως είναι δυνατόν να πέφτουν θύματα απάτης; Είναι η δικαιολογία που τους συμφέρει να διασύρουν όταν η αποστολή τους έχει αποτύχει αλλά και για να επιβεβαιωθούν για μια ακόμη φορά στο δικό τους περιβάλλον ότι είχαν δίκαιο και ποτέ μα ποτέ δεν κάνουν λάθη. Ποτέ σε μια κατάσταση δεν φταίει μόνο ό ένας, φταίνε και οι δύο. Σίγουρα, δε θα βρεις το δίκαιο σου, αλλά σίγουρα εκείνοι δεν θα παραδεχτούν ότι έσφαλαν σε κάποιο σημείο, είναι αλάνθαστοι. Αν οι αλάνθαστες πράξεις και το σκεπτικό τους, αγγίζει την αγιοσύνη, τότε να δημιουργήσουμε ναό προσκυνήματος!!!