Ο αντισυνταγματικός και αντικαπνιστικός νόμος προβλέπει την προσκόμιση προστίμου για το έγκλειστο κάπνισμα το οποίο επεκτείνεται και για τους ιδιοκτήτες των δημοσίων χώρων όπου συμβαίνει σύμφωνα με τις ίδιες ανθρώπινες ικανότητες. Το χρηματικό αυτό πρόστιμο συγκρίνεται ποσοτικά με εκείνο που προσκομίζεται για παραβάσεις για τις οποίες η επιβολή του κρίνεται απαραίτητη, όπως την διέλευση των οχημάτων ή οχήματος αντίθετα με την φωτεινή κυκλοφοριακή σηματοδότηση.
Προκειμένου να διαφοροποιήσεις την περίπτωση προστίμου γιατί περνάει κάποιος με κόκκινο οδηγώντας με το αυτοκίνητό του οπότε τιμωρείται, και την περίπτωση που κάποιος καπνίζει γιατί είναι αθώος, χρειάζεται να διαθέτεις λογική για να μην συγκρίνεις το ένα με το άλλο και το αποκαλέσεις «δευτερεύουσα προτεραιότητα».
Η λογική εμπνέεται από την εκπαίδευσή μας και επιβάλεται από τον αντίστοιχο νόμο της λογικής που απαγορεύεται να παραβιάζεται πάνω στον κόσμο, γιατί μεταποιούν τους νόμους της λογικής οι μηχανές για να δουλεύουν. Αν δεν ίσχυε ο νόμος της λογικής δεν θα δούλευαν οι μηχανές και θα έπρεπε να εργαστούμε προς το ίδιο αποτέλεσμα. Ο αντισυνταγματικός αντικαπνιστικός νόμος καταπατά τον νόμο της λογικής καθώς και το εθνικό Σύνταγμα μιας χώρας, των οποίων η εκπλήρωση κατέχει προτεραιότητα.
Πολλά χειρωνακτικά επαγγέλματα έχουν από αντίδοτο την ξεκούραση που προσφέρει το κάπνισμα ενώ η ομαδική αναψυχή και διασκέδαση προϋποθέτουν την ύπαρξη της ελευθερίας για τον προσδιορισμό της ανάλογης αυτοδιάθεσης και όχι τον νόμο από αντικαπνιστικό και την φυλακή αποτελώντας το αντίθετο. Ο αγώνας για την κατάργηση του αντισυνταγματικού και αντικαπνιστικού νόμου θα ενταθεί από κάθε δίκαιο και δημοκρατικό άνθρωπο μέχρι να νικήσει η πρωτοβουλία του και η ελεύθερη θέληση των άλλων.
