Το Ανώτατο Εφετείο της Ολλανδίας εκδίκασε με προσκείμενο θετικό αποτέλεσμα την έφεση που ασκήθηκε στην προηγούμενη δικαστική υπόθεση της Λέσχης Δραστήριων μη-καπνιστών (C.A.N.) με την αγωγή τους κατά του κράτους για την διατήρηση των υποδιαιρέσεων των καπνιστών στα μπαρ και τα καφενεία η οποία ίσχυσε από τον αντικαπνιστικό νόμο του 2008.
Η ομάδα των πολιτών που συντάσσονται με τον αποκλεισμό τους από το κάπνισμα εξασφάλισε την ευνοϊκή στάση και απόφαση του εφετείου για την αγωγή κατά του κράτους επικαλούμενη την συμμετοχή μαζί με τις περισσότερες χώρες του κόσμου και μαζί και την Ελλάδα της Ολλανδίας στην σύμβαση πλαισίου του Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας του ΟΗΕ) για τον έλεγχο και την καταπολέμηση της «διεθνούς επιδημίας του καπνίσματος» την οποία θεωρεί ότι η Ολλανδία αντιβαίνει δίνοντας την άδεια στο κοινό να καπνίζει στους προκαθορισμένους κλειστούς χώρους διασκέδασης.
Ως αποτέλεσμα το Ολλανδικό Εφετείο της Χάγης κήρυξε τον ισχύοντα «νόμο παράνομο» με βάση την ενυπόγραφη συμμετοχή της χώρας στην σύμβαση πλαισίου του Π.Ο.Υ. και τους σχετιζόμενους πρακτικούς λόγους που συντρέχουν και ανέστειλε την χωροθέτηση των προκαθορισμένων υποδιαιρέσεων εξαιρώντας τα εσωτερικά κουβούκλια και τις εντοιχιζόμενες διαχωριστικές αίθουσες στα ιδιόκτητα καταστήματα χωρίς προσωπικό.
Η εμφανιζόμενη ανάρτηση στα πρακτικά του εφετείου είναι η εξής:
«Η υπεξαίρεση του αντικαπνιστικού νόμου για τις αίθουσες καπνιστών στις εγκαταστάσεις τροφοδοσίας είναι αβάσιμη. Το Εφετείο της Χάγης είναι της άποψης ότι αυτή η εξαίρεση έρχεται σε αντίθεση με την Σύμβαση Πλαισίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο της χρήσης του καπνού».
«Από της 1 Ιουλίου 2008 ισχύει αντικαπνιστικός νόμος για την δημόσια και κοινή τροφοδοσία. Υπάρχει εξαίρεση σε αυτήν την απαγόρευση για τους ειδικούς χώρους καπνιστών. Η ένωση μη-καπνιστών C.A.N. επέφερε αγωγή κατά του κράτους με την οποία αντιτίθεται στην εξαίρεση αυτή. Η C.A.N. είναι της άποψης ότι η υπεξαίρεση αυτή έρχεται σε αντίθεση με την Σύμβαση Πλαισίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνίσματος στην οποία συμμετέχει και η Ολλανδία».
«Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ της C.A.N. επάνω σε αυτό το σημείο. Το Άρθρο 8 της Σύμβασης Πλαισίου του Π.Ο.Υ. συνεπάγεται ότι τα συμμετέχοντα μέρη λαμβάνουν δραστικά μέτρα κατά της έκθεσης του καπνού στους κλειστούς δημόσιους χώρους. Το εφετείο είναι της άποψης ότι οι αίθουσες καπνιστών επίσης περιλαμβάνονται στις εγκαταστάσεις τροφοδοσίας. Οι μη καπνιστές μπορεί να αισθανθούν την κοινωνική πίεση να συνενωθούν με τους καπνιστές στις αίθουσες αυτές. Αναπόφευκτα και στην πράξη ο καπνός αποδράσει από τις αίθουσες καπνιστών και διαπερνά τα τμήματα της εγκατάστασης που είναι απαλλαγμένα από αυτόν και οι εργαζόμενοι που πρέπει να καθαρίσουν τις αίθουσες αυτές εκτίθενται στον καπνό. Αυτό είναι επικίνδυνο διότι είναι βέβαιο πως δεν υπάρχει κάποιο ασφαλές επίπεδο έκθεσης στον καπνό. Κατά συνέπεια το δικαστήριο αποφάσισε ότι η υπεξαίρεση των περιοχών για το κάπνισμα είναι μη δεσμευτική και άνομη».
«Το C.A.N. πιστεύει επίσης ότι οι περιοχές για το κάπνισμα στα λοιπά δημόσια κτίρια είναι απαράδεκτες, όμως το εφετείο είναι της άποψης ότι οι αξιώσεις προς την κατεύθυνση αυτήν δεν προσκομίζουν τις επαρκείς εξηγήσεις ώστε να τις απέρριψε».
