Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ λίγες μέρες πριν το κρίσιμο Eurogroup της 15^ης Ιουνίου θα μπορούσε να συνοψιστεί στην φράση « Δώστε πια και κάτι. Εμείς σας τα δώσαμε όλα». Έτσι το πιο πιθανό είναι η Ελληνική Κυβέρνηση αποκαμωμένη , σε σύγχυση και απομονωμένη μέσα και έξω από την χώρα, να δεχτεί ότι αρνήθηκε στο προηγούμενο Eurogroup. Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο. Το πάλαι ποτέ ριζοσπαστικό κόμμα που θα έσκιζε τα Μνημόνια και θα άλλαζε την Ευρώπη, έχει εθιστεί στην συνθηκολόγηση και συνήθως με τους χειρότερους όρους για την χώρα. Όσο πιο προωθημένη αμφισβητησιακή ρητορεία δε χρησιμοποιεί, τόσο πιο επαχθείς όρους δέχεται, όρους που ποτέ , καμία Κυβέρνηση δεν θα δεχόταν ( π.χ Υπερταμείο και εκχώρηση της δημόσιας περιουσίας για 100 χρόνια ).

Αν κάποιος διαβάσει την ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας της 6^ης Ιουνίου με θέμα την « διαπραγμάτευση» θα δει ένα μείγμα συνήθων λεονταρισμών που δεν πιστεύουν πια ούτε οι ίδιοι, με εκκλήσεις προς τους εταίρους « να δώσουν κάτι» και ένα περίεργο κάλεσμα εθνικής συναίνεσης στο θέμα του χρέους που προκαλεί τουλάχιστον γέλιο και ειρωνεία, αφού ακόμα και ο πρόθυμος άλλοτε Λεβέντης , κατέληξε να ζητάει την παραίτηση Τσίπρα.

Έτσι , πάει το χρέος, πάει η ποσοτική χαλάρωση , ενώ ήρθαν δυσβάστακτα μέτρα 5 δις. ευρώ που πλήττουν τους ασθενέστερους οικονομικά ( πάει και το ταξικό πρόσημο! ).Το πολύ να λήξει η αξιολόγηση και να πάρουμε την δόση για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας στους δανειστές. Μεγάλη επιτυχία πράγματι για μια δήθεν διαπραγμάτευση ενός χρόνου. Θα το αντέξει η συνείδησή τους ; Νομιζω ναι, απλά γιατί δεν υπάρχει συνείδηση. Το μόνο που έμεινε από τους υπερήφανους life styleαριστερούς είναι η εναγώνια προσπάθεια να κρατηθούν όσο το δυνατόν στην εξουσία. Οι αριστεροί που ξέρατε, οι άνθρωποι της αντίστασης και της αμφισβήτησης δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο για να παραφράσουμε και το γνωστό τραγούδι του Ν.Παπάζογλου.

Λογική αυτή η ευτελιστική πορεία ανιστόρητων και δίχως αρχές συμβιβασμών. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να διδάσκεται από τα λάθη του. Έμπλεξε την υπόθεση της αξιολόγησης με το χρέος ,αν και είχαν υπογράψει και το 2015 και το 2016 ότι το χρέος θα συζητηθεί με την λήξη του 3^ου Μνημονίου. Την πάτησαν. Τους έλεγαν όλοι να κλείσουν έγκαιρα την αξιολόγηση ,ώστε να μην πάθει άλλη ζημιά η Ελληνική Οικονομία και να μην μπλέξουν με τις Γερμανικές εκλογές. Σκέφτηκαν και έπραξαν  ακριβώς ανάποδα. Την πάτησαν. Πούλησαν  «τσαμπουκά» μια προς το Δ.Ν.Τ , μια προς τον Σόιμπλε. Την πάτησαν και μάλιστα ανά διαστήματα ζητούσαν την στήριξη μια του ένα και μια του άλλου. Πούλησαν ψεύτικη αισιοδοξία ( η ατάκα με την γραβάτα θα κυνηγάει για καιρό τον Πρωθυπουργό ).Την πάτησαν και η αναξιοπιστία τους αυξήθηκε στην χώρα. Θεώρησαν ότι η τακτική του καλού παιδιού θα μετρήσει. Την πάτησαν και σ΄αυτό. Ο καθένας κάνει την δουλιά του. Θα έπρεπε να το ξέρουν.Υποσχέθηκαν ότι δεν θα πάρουν ούτε ένα ευρώ μέτρα. Έχουν εξοργίσει τυς πάντες .

Κάθε τι που είπαν, που έκαναν, που έπραξαν  ήταν λάθος, δείγμα κουτοπονηριάς, λαϊκισμού, κοροιδίας. Τώρα όλα αυτά θα πληρωθούν. Ο ΣΥΡΙΖΑ και το αδελφό κόμμα των ΑΝΕΛ θα την πληρώσουν σίγουρα, όποτε και αν γίνουν εκλογές.

Το πρόβλημα είναι η χώρα τι φταίει, εμείς τι φταίμε. 

Σε λίγες μέρες συνεδριάζει το περίφημο πια Eurorgoup της 15^ης Ιουνίου ,στο οποίο δεν φαίνεται επιφυλάσσει και τίποτα το θετικό για την Κυβέρνηση και τους στόχους που έθετε. Πάει και το χρέος, πάει και η ποσοτική χαλάρωση .Ο μεγάλος στόχος φαίνεται να είναι πια, μη τυχόν δεν πάρουμε και την δόση ! Αυτή είναι η θλιβερή κατάληξη μιας δήθεν διαπραγμάτευσης που διαρκεί πάνω από ενα χρόνο που καταλήγει σε μια ήττα, αφού προηγήθηκαν μια σειρά από ηχηρά χαστούκια και μια σειρά ανοησίες δηλώσεις από τον Πρωθυπουργό μέχρι και δεκάδες στεκέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν μπορεί να προκαλεί εντύπωση αυτή η εξέλιξη. Αυτή την κατάληξη έχουν ως αποτέλεσμα , όσοι προσέρχονται σε μια διαπραγμάτευση χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς θέλουν, όταν άλλο είναι το θέμα και σε άλλο κεντράρουν και όταν αυτό που ενδιαφέρει είναι το επικοινωνιακό μήνυμα στην εκλογική πελατεία, όταν κάθε μέρα αλλάζεις δύο- τρεις φορές την θέση σου. Αυτή είναι η κατάληξη όσων παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται και τελικά καταλαβαίνουν ότι και οι άλλοι συνομιλητές γνωρίζουν καλά αυτό το παιχνίδι συν ότι είναι και πιο ισχυροί και αν μη τι άλλο είναι αυτοί που σε δάνεισαν. Το παιχνίδι « παίζουμε ότι μεταρρυθμιζόμαστε» οδηγεί και τους συνομιλητές σου στο παιχνίδι « άστε τους να λενε, ας δούμε πως θα πάρουμε τα λεφτά μας πίσω».

Η Κυβέρνηση έκανε σειρά λαθών δείχνοντας ότι δεν κατάλαβε τίποτα από το 2015, ότι δεν κατανοεί καν τις διεθνείς διεργασίες

Ξεκίνησε για μια απλή αξιολόγηση και με την επιμονή της στο θέμα του χρέους την μετέτρεψε σε γενικευμένη συζήτηση που μόνο σε λύση υπέρ των εταίρων μπορεί να καταλήξει και ήδη κατάφερε να φέρει πέντε δις. ευρώ μέτρα με το 3^ο plus Μνημόνιο και το 4^ο Μνημόνιο, χωρίς να γνωρίζει τι άλλες εκπλήξεις μας επιφιλάσσονται για το άμεσο μέλλον. Τρενάρισε έτσι δίχως λόγο τον χρόνο και έπεσε πάνω στις εκλογές της Γερμανίας , όταν όλοι της φώναζαν ότι αυτό ακριβώς πρέπει να αποφύγει.  Έτσι από το ούτε ένα ευρώ μέτρα έφτασε στα 5 δις.ευρώ μέχρι στιγμής.Από την γραβάτα που θα φορούσε ο κ. Τσίπρας έφτασε στον φόβο μην φάει και φέσι.

Οι διαρκείς μεταμορφώσεις της δε, την εμφανίζει πια παντελώς αναξιόπιστη και στα μάτια μιας συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας ,αλλά και απομονωμένη πολιτικά από όλους όσους δεν θέλουν να φανούν χρήσιμοι ηλίθιοι για άλλη μια φορά. Τα « έξυπνα « κολπάκια του κ.Τσίπρα όταν έβαλε την Αντιπολίτευση να ψηφίσει το 3^ο Μνημόνιο για να τους πάει μετά σε εκλογές με το σύνθημα « η αυτοί η εμείς»  και να τους κατηγορεί και επιπλέον, κάνει δύσπιστους πια ακόμα και αυτούς που θα ήθελαν να δουν μια συναίνεση. Εν πάσει περιπτώσει υπάρχει Κυβέρνηση που υπερηφανεύεται ότι έχει αραγή κοινοβουλετική πλειοψηφία.Ας χειριστεί όσα μόνη της.

Έτσι πορεύεται η Κυβέρνηση,ζαλισμένη και χωρις σαφείς στόχους , απομονωμένη μέσα και έξω από την χώρα. Ψάχνει το τέρμα που είπε και ο Ε.Τσακαλώτος. Επικαλείται την επιτυχία στις συμμαχίες ,αλλά τίποτα δεν δείχνει να συβαίνει κάτι τέτοιο. Aντίθετα, όλοι έκαναν σαφείς τις θέσεις τους η μάλλον την θέση τους : Συμμορθωθείτε ! Αυτή είναι η πικρή πραγματικότητα. Άλλωστε , όπως σπέρνεις θερίζεις.

Τι έμεινε για την Κυβέρνηση; Η επίκκληση ότι θα πάει σε πολιτική Συμφωνία στην Σύνοδο Κορυφής στις 22 Ιουνίου.Αλοίμονο ! Όποτε το ακούσαμε αυτό από τα κυβερνητικά χείλη τα τεευταία χρόνια , υποστήκαμε δεινή ήττα ως χώρα με πολύ άσχημα αποτελέσματα για την ζωή μας. Αυτό θα συμβεί και τώρα για ένα λόγο παραπάνω.Λίγο μετά την στλαση του Τραμπ  που αναστλατωσε τον πλανητη, το βασικό θέμα θα είναι η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος . Λίγες μέρες μετά τις Βρετανικές εκλογές το θέμα είναι η διαπραγμάτευση για το πως θα μεταφραστεί το ΒREXIT. Και η Ελλάδα ; Ε, εντάξει,όλο και θα συζητηθεί ,μάλλον για να παραπέμψει το θέμα στο επόμενο Eurogroup.

O χρόνος κυλάει, η Κυβέρνηση δείχνει πια κάθε μέρα και πιο αδύναμη, η Οικονομία ασφυκτιά και η χώρα καταρρέει όλο και περισσότερο.

Κάτι πρέπει να γίνει και αυτοί που κυβερνούν, δεν πείθουν ούτε τους εαυτούς τους ότι μπορούν να τα καταφέρουν.